ทางด้านของพลอยใส หลังจากขึ้นมาบนคอนโดสุดหรูของคุณหมอมาวินและเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อย เธอก็ค่อยๆ เดินมาหาเขาที่กำลังนั่งรออยู่บนโซฟา
บอกตามตรงเธอยังไม่เชื่อว่าเขาจะชอบตัวเองจริงๆ คุณหมอมาวินจะมาชอบเด็กไม่มีหัวนอนปลายเท้าแบบเธอได้อย่างไร
“ทำไมไปนั่งไกลขนาดนั้นล่ะ รังเกียจพี่เหรอ” เจ้าของห้องยิ้มมุมปากเมื่อเห็นอาการหวาดระแวงของแขกสาว ปกติเห็นพูดเป็นต่อยหอยพอโดนบอกรักกลายเป็นคนใบ้ไปเลย
พลอยใสรีบยกมือขึ้นมาโบกปฏิเสธใครเขาคิดแบบนั้นกัน
“เปล่าค่ะ หนูก็แค่ทำตัวไม่ถูก คุณหมอไม่สบายรึเปล่า”
คิดไปคิดมาเธอว่าเขาต้องป่วยแน่ที่พูดแบบนั้น ถึงอย่างไรก็ไม่มีทางเชื่อว่าเขาจะชอบ มันเป็นไปไม่ได้หรอก แววตาเต็มไปด้วยคำถามและไม่เชื่อของพลอยใสทำให้มาวินบอกตัวเองให้ใจเย็นๆ
“พี่ไม่ได้ป่วย พี่มีสติดีทุกอย่าง พี่ชอบพลอยจริงๆ พี่ไม่ได้พูดเล่น พี่ชอบพลอย” ชายหนุ่มเอ่ยด้วยน้ำเสียงจริงจัง แววตาไม่มีคำว่าหลอกลวงหรือ
