ในที่สุดวันไปเที่ยวทะเลก็มาถึง เด็กหญิงหอมรักตื่นเต้นดีใจมากที่จะได้นั่งเครื่องบิน ระหว่างรอขึ้นเครื่องขณะอยู่ในเกตแม่หนูน้อยก็เอาแต่จ้องเครื่องบินตาไม่กะพริบ
จริงๆ ทริปนี้ปลายเมฆได้ชวนป้ารวยมาด้วยแต่แกบอกว่าไม่อยากเดินทาง ส่วนคุณหมอมาวินมีงานด่วนจึงมาด้วยไม่ได้ พลอยใสก็ต้องรีบจัดการเรื่องไปฝึกสอน ทำให้ทริปนี้ต้องมากันเองแค่สามคนพ่อแม่ลูกเท่านั้น
“เครื่องบินเยอะจังเลยค่ะพ่อเมฆ”
“หนูชอบเครื่องบินเหรอครับ”
“ค่า น้องหอมอยากนั่งเครื่องบินไปโรงเรียน”
“ฮ่าๆๆๆ พ่อของหนูต้องเป็นอภิมหาเศรษฐีเลยนะลูก เรานั่งรถไปก็พอ เอาไว้เปิดเทอมคราวนี้พ่อเมฆไปส่งด้วย”
ไม่ใช่จะไปส่งอย่างเดียวแต่เขามีแผนจะย้ายโรงเรียนให้ลูกสาวด้วย หอมรักต้องได้รับการศึกษาที่ดีที่สุดจากพ่อ
อันที่จริงโรงเรียนเอกชนที่เด็กน้อยเข้าไปเรียนก็ดีอยู่แต่ยังไม่ดีพอสำหรับเขา ลูกของปลายเมฆต้องเรียนโรงเรียนนานาชาติเท่านั้นจะได้เก่งภาษาอังก
