บทที่4 เป็นห่วง
1365 คำ
พายุกลับมาที่ห้องซ้อม เจ้าเอยนั่งเปิดมือถือ ดูนั่นดูนี่ แต่ไม่ได้รบกวนเสียงดังอะไร นานะเดินไปนั่งใกล้ๆพายุ เขาคุยกับเธอ ไม่หันมามองเจ้าเอยอีกเลย
"ผิงผิง เจ้าเอยสะกิดเพื่อน เรากลับก่อนนะ" ทำไมรีบกลับละเจ้าเอย มีงานค้างต้องทำเยอะเลย วันเสาร์จะได้ไปปาร์ตี้บ้านมาร์คัลจะได้สนุกไม่ต้องกังวล ผิงผิงพยักหน้า งั้นเรากลับด้วย "ผิงอยู่นี่แหละเรากลับเองได้ ไม่ต้องเป็นห่วง"
"พี่ๆค่ะเจ้าเอยกลับก่อนนะคะ" เธอบอกทุกคน ผิงผิงจะเดินออกมาส่ง ผิงผิงไม่ต้องส่งเราหรอก เธอบอกเพื่อนยิ้มๆ พายุหันมามองเจ้าเอยนิดหนึ่งแล้วก็กลับไปยุ่งอยู่กับกีตาร์เขาต่อ
"ผิงผิงทำไมเจ้าเอยรีบกลับละ" พี่มือกลองถาม เจ้าเอยรีบไปเคลียร์งานค่ะ วันเสาร์จะไปปาร์ตี้ที่บ้านมาร์คัล
"...." พายุได้ยินถึงกับกัดกรามแน่น มาร์คัลสำคัญกับเธองั้นเหรอ แล้วทำไมไม่ไปนอนกับมันวะ เขาได้แต่คิดขุ่นเคืองในใจ
วันต่อมา
@มหาลัยชั้นนำของอเมริกา
เจ้าเอยยืนรอเพื่อนๆเธออยู่ มาร์คัลเดินมาหาเจ้าเอย พายุเดินมาพอดีมาร์คัลเรียกเขา พายุเดินตรงมาหา "พายุนายอย่าลืมไปปาตี้บ้านฉันนะ" อืมได้ไม่ลืม
"เจ้าเอย ให้พี่ไปรับไหม เขาถามคนตัวเล็ก" เจ้าเอยอึกอัก มาร์คัลมองเจ้าเอยเป็นเชิงถาม ไม่เป็นไรค่ะ เอยไปเองค่ะ เธอตอบเขาเสียงเบา
"สองคนรู้จักกันด้วยเหรอ?" มาร์คัลหันมาถามพายุ รู้จักสิ เขาตอบยิ้มๆฉันไปเรียนก่อนนะตบไหล่มาร์คัล
"ฉันก็ขอตัวไปเรียนก่อนนะเจ้าเอยหันไปพูดกับมาร์คัล เพื่อนๆเธอเดินมาพอดี"
@บ้านมาร์คัล วันงานปาร์ตี้
เจ้าเอยมากับผิงผิง ผิงผิงเดินไปหาพี่นาที เธอเลยบอกผิงผิงว่าจะไปหาอะไรดื่ม
เจ้าเอย เดินมานั่งที่สระว่ายน้ำ มาร์คัลเดินมาหาเทคแคร์เธอ "มาร์คัลเอยจะนั่งอยู่แถวนี้ มาร์คัลไปสนุกกับเพื่อนๆเถอะ"
ในงานคนเยอะมาก ทั้งฝรั่ง เอเชีย วัยรุ่นหนุ่มสาวมากันเต็มเลย เจ้าเอยอยากเข้าห้องน้ำเธอเดิน เข้าไปในบ้าน
"เจ้าเอย เสียงทุ้มเรียก" เธอมองคนตัวสูงเขายิ้มให้เธอ พี่พายุ "ไม่ใช่ครับผมสายฟ้าครับ ตามหาพี่พายุอยู่ใช้ไหม เขาน่าจะอยู่แถวสระว่ายน้ำนะครับ"
"ค่ะ?"
เจ้าเอยยิ้มให้เขา
"...." เจ้าเอยเข้าห้องน้ำเรียบร้อย เดินไปตรงไหนก็ดูวุ่นวายมากๆ บางกลุ่มเล่นเกม บางกลุ่มเต้นรำกัน บางคนหามุมพลอดรักกัน กอดจูบกันอย่างเปิดเผย สไตส์ปาร์ตี้เด็กฝรั่ง เจ้าเอยเริ่มหนวกหูเลยกลับมานั่งที่สระว่ายน้ำ
"...." เธอเดินผ่านคู่รักคู่หนึ่งกำลังจูบนัวกันอยู่ เธอเดินผ่านไปเงียบๆรู้สึกเกรงใจ ผู้ชายคนนั้นผละออกจากสาวผมบลอน มองมาที่เธอ
พี่พายุเธอสบตาเขาโดยบังเอิญ เจ้าเอยทำเป็นไม่เห็นเดินไปหาเครื่องดื่ม แล้วก็ไปหาที่นั่ง มองมาอีกทีพี่พายุไม่อยู่แล้ว
"พี่พายุสายฟ้าเรียก เจอเจ้าเอยรึยัง เมื่อกี้เจ้าเอยเดินหาพี่อยู่" เหรอ ผมบอกว่าพี่อยู่แถวสระว่ายน้ำ "เธอคงไปหาพี่ตามไปดูสิ" พายุพยักหน้า
มาร์คัลเดินมาหาเจ้าเอย เธอดื่มค็อกเทลไปหลายแก้วเริ่มมึนๆ มาร์คัลนั่งลงบนเตียงริมสระตัวเดียวกับเธอ
พายุเดินมามองหาเจ้าเอย เขาเห็นเธอนั่งสนิทสนมกับมาร์คัล แล้วก็ดื่มค็อทเทลไม่หยุด พายุยืนมองอยู่ห่างๆไหนบอกว่าตามหาเขาอยู่ ไปนั่งพลอดรักกับไอ้เวรมาร์คัลนี่นะ
"มาร์คัล" มีเพื่อนเขาเดินมาเรียกเขาเข้าไปในบ้าน เจ้าเอยนั่งอยู่คนเดียว พายุเลยเดินเข้าไปหาเจ้าเอย
"เจ้าเอย"
เธอหันไปตามเสียงเรียก "มากับใคร" เธอมองเขา มากับเพื่อนค่ะ เพื่อนน่ะใคร ผิงผิงค่ะ แล้วผิงไปไหน น่าจะอยู่กับพี่นาทีค่ะ "ดื่มเยอะไปรึเปล่าจะกลับยังไง" เขาถามเธอเสียงดุ เจ้าเอยเงียบ
"เจ้าเอยพี่ถามไม่ได้ยินรึไง กลับเลยไหมพี่จะไปส่ง" พี่พายุคิวว่างแล้วเหรอคะ เมาก็กลับลุกขึ้นพี่จะไปส่ง ไม่ค่ะเอยจะกลับกับผิงผิง แล้วเราตามหาพี่ทำไม ตามตอนไหนคะเอยไม่ได้ตามซะหน่อย "งั้นก็แล้วแต่ช่างแม่ง" เขาเริ่มโมโหหันหลังเดินไปเลย
เจ้าเอยดื่มอีกหลายแก้ว มาร์คัลเดินกลับมาหาเจ้าเอย "เอยเมาแล้วเหรอ ไปนอนพักก่อนไหม" เจ้าเอยนั่งมึนๆ "ไปนะ ไปนอนพักก่อนเดี๋ยวงานเลิกผมไปส่ง" เจ้าเอยไม่ได้ตอบอะไรเขาเลยอุ้มเธอเดินเข้าไปในบ้าน
พายุเห็นจะเดินเข้าไปขวาง สายฟ้าดึงแขนพี่ชายไว้ "พี่พายุคุณมี้สั่งห้ามมีเรื่อง" เขาเตือนสติพี่ชาย
มาร์คัลวางเจ้าเอยบนเตียงนุ่ม ก๊อกๆมาร์คัล เพื่อนเขามาเคาะเรียก เขาไปเปิดประตูเสียอารมณ์ "มีอะไรตะคอกถาม" เพื่อนบ้านนายแจ้งตำรวจ บอกว่าเสียงดังเกินไป เขารีบลงไปข้างล่าง
ครีดด ครืดด เสียงโทรศัพท์เจ้าเอย ดังขึ้น เธอรับสายไม่ทันแต่ลุกขึ้นจากเตียง เปิดประตู เดินลงมาข้างล่าง เดินตามหาผิงผิง คนอื่นๆเริ่มทยอยกลับ เจ้าเอยมึนหัวมาก ก็เลยนั่งลงตรงเตียงริมสระว่ายน้ำ มึนหัวอาการก็ยังบ้านหมุนอยู่ดี เธอเลยเอนตัวลงนอน เผลอหลับไป
"พวกมึงรีบกลับกันไปเลย ชวนใครมาเยอะแยะก็ไม่รู้" มาร์คัลโมโห ไล่เพื่อนๆเขากลับอะไรของมึงมาร์คัลที่รีบไล่กลับนี่เพราะเจ้าเอยรออยู่บนห้องรึเปล่าวะ เพื่อนเขาแซว "ไปกลับไปเลย"
"...." พายุได้ยินแบบนั้นรีบวิ่งขึ้นไปชั้นสองรีบไปตามหาเจ้าเอย สายฟ้าตามไปด้วย แยกกันหาแต่ละห้อง เขาเปิดไปห้องนึงมีผู้หญิงอยู่ในห้องแต่ไม่ใช่เจ้าเอย
"นี่ห้องมาร์คัลรึเปล่า?" ใช่สาวสวยตอบเขา พายุมีอะไรรึเปล่า เปล่าฉันตามหามาร์คัลอยู่ เขาน่าจะอยู่ข้างล่าง "อืมขอบใจ"
พายุวิ่งลงมาเจอสายฟ้าทั้งคู่ไม่เจอเจ้าเอย พายุโทรหานาที
ครืดด ครืดด นาทีรับสาย "พายุว่าไง" นาทีมึงกลับรึยัง อืมกูกำลังกลับ ไปส่งผิงผิงก่อน ผิงมาด้วยเหรอมาตอนไหน พายุทำเป็นไม่รู้ อืมมาด้วยเมามากต้องไปส่งก่อน "มากับเจ้าเอยแต่ฉันหาเจ้าเอยไม่เจอ คนเยอะเกิน"
"นายยังอยู่ที่บ้านมาร์คัลใช่ไหม ฝากหาเจ้าเอยหน่อยบอกเธอด้วยว่าผิงผิงกลับแล้ว ฉันไม่มีเบอร์เจ้าเอย โทรศัพท์ผิงผิงก็ไม่รู้รหัส" ได้เดี๋ยวฉันดูให้
"ว่าไงเจ้าเอยกลับไปแล้วใช่ไหม?" สายฟ้าถามพี่ชาย ยังแยกกันหาหน่อย สองคนแยกกัน พายุวิ่งมาแถวสระว่ายน้ำ เด็กบ้าไปไหนวะ เขาบ่นกับตัวเอง
เพล้ง!
เสียงแก้วตกแตก เขาหันไปตามเสียง มุมมืดมุมหนึ่ง ของสระว่ายน้ำเขาเดินเข้าไปดู เจ้าเอยนอนหลับอยู่ เขารู้สึกโล่งอกอย่างบอกไม่ถูก รีบอุ้มเธอไปที่รถ
โทรหาสายฟ้าให้รีบมาขึ้นรถ สองคนรีบขับรถกลับบ้าน "พี่พายุไปเจอที่ไหน" นอนอยู่ที่สระว่ายน้ำ พายุพูดยิ้มๆ
"...." พายุอุ้มเจ้าเอยไปนอนที่ห้องเขา เขาอยากจะปลุกเธอขึ้นมาดุ ให้สมกับที่ดื้อ แต่ดูหน้าเจ้าเอยตอนที่หลับแล้วก็ปลุกไม่ลง ปล่อยให้เธอหลับ
?️?️⚡️⚡️?️?️
- ผู้เขียน
