บทที่5 Hunter
1645 คำ
เช้าวันต่อมา
คนตัวเล็กตื่นมา กุมขมับปวดหัวจัง บ่นกับตัวเอง ไม่รู้เลยว่ามีใครยืนมองอยู่ เธอเริ่มมองสิ่งของรอบตัว เริ่มรู้ว่านี้ไม่ใช่ห้องเธอ แล้วก็สบตากับคนตัวโตที่ยืนกอดอกมองเธออยู่
"พี่พายุ" เขายืนใส่เสื้อคลุมอาบน้ำ ยืนกอดอกจ้องมาที่เธอ
"เอยมาอยู่ที่นี่ได้ไงคะ" เพิ่งตื่นยังสวยเขามองเธอแล้วชมในใจ
"พี่พามาเอง" เธอมองสำรวจตัวเอง เขาอ่านความคิดเธอออก
"ไม่ได้ทำอะไรหรอกไม่ต้องกังวล เคยบอกไปแล้วไม่ใช่เหรอว่าไม่ชอบเอากับคนเมา" เจ้าเอยแก้มแดงปลั่ง
เธอรีบลงจากเตียง มองหากระเป๋าแล้วโทรศัพท์เธออยู่ไหน
"หาอะไร" กระเป๋ากับโทรศัพท์เอยอยู่ไหนคะ
"พี่เก็บไว้เอง" ขอคืนได้ไหมคะ
"ยังไม่ได้" เอยจะกลับแล้วจะเรียกรถ "ยังไม่ให้กลับ" เจ้าเอยมองเขาเป็นเชิงถาม
"เรากับมาร์คัลเป็นอะไรกัน" เธอเงียบไม่ตอบ ตอบมาเจ้าเอย
"ขอกระเป๋าคืนด้วยค่ะ" ถ้าไม่ตอบพี่จะโทรให้มาร์คัลมารับเราที่นี่ ถ้าพี่จะให้เขามารับเอย แล้วพี่พาเอยมาที่นี่ทำไม ไม่ให้เอยนอนบ้านเขาละ เธอตอบแดกดันเขา
"อืม แสดงว่าเต็มใจ พี่ก็ไม่น่าเสือกเนอะ ถึงว่าตื่นมาเห็นหน้าพี่อารมณ์เสียเชียว ให้โทรหามาร์คัลเลยไหม" เอาโทรศัพท์เอยมาเอยจะโทรหาเขาเอง
เขาหยิบกระเป๋าให้เธอ เจ้าเอยเปิดกระเป๋าหยิบโทรศัพท์ กดเรียกแท็กซี่ พายุแย่งโทรศัพท์เธอไปกดยกเลิก
"พี่พายุทำอะไร" ก็ไหนบอกว่าจะโทรหามาร์คัล แล้วเรียกแท็กซี่ทำไม
"ก็เอยจะกลับ" ถ้าจะกลับเดี๋ยวพี่ไปส่งเอง
"ไม่ต้องค่ะเอยจะกลับเอง" ตามมาร์คัลมารับสิ เจ้าเอยเงียบ ตกลงคบกับมาร์คัลรึเปล่า ปล่อยให้เขาอุ้มขึ้นห้องไปขนาดนั้น เป็นอะไรกันรึแค่สนุกๆ
"มันเกี่ยวอะไรกับพี่ ถ้าเอยบอกว่าไม่ได้คบกับเขา พี่จะคบกับเอยงั้นเหรอ" ไม่คบ เจ้าเอยจ้องเขา "แล้วพี่จะมายุ่งทำไมจะมาถามทำไม"
เจ้าเอยเดินไปเปิดประตู เขาคว้าเอวบางเอาไว้
"ปล่อยนะ" ก็บอกว่าจะไปส่ง
"ไม่ต้องไง"
"ดื้อทำไมเจ้าเอย" ปล่อยนะอย่ามาจับ ทำมากกว่าจับมาแล้วเป็นอะไรนักหนา เธอหยุดดิ้น พี่ทำแบบนี้ทำไม
"ทำอะไร" มาวุ้นวายกับเอยทำไม
"ไม่ได้อยากวุ่นวายแค่สงสารไม่อยากให้มาร์คัล มันหลอกกินฟรี ทำตัวฉลาดๆหน่อยเจ้าเอย ดูผู้ชายให้เป็นหน่อย มาร์คัลไม่ใช่คนดีถ้าไม่อยากเสียใจออกห่างๆมัน"
เจ้าเอยหน้าชาตัวชา เขาด่าเธอตรงๆเลย เธอไม่ได้ชอบมาร์คัลสักหน่อย ก็แค่เป็นเพื่อนกันส่วนมาร์คัลคิดเกินเลยกับเธอรึเปล่ามันเรื่องของเขา เธอจะไปห้ามความคิดเขาได้ยังไง
เจ้าเอยสะอื้นร้องไห้ พายุตกใจจะหมุนตัวเธอเข้ามาหาเขา เธอสะบัดตัวหลุดออกจากแขนเขา พายุรีบคว้าจับแขนเธอไว้
"ปล่อยนะเธอสะอื้น" พายุจับแขนเล็กไว้ไม่ยอมปล่อย
"ถ้าไม่ปล่อยพี่ก็รับผิดชอบเอยด้วย" รับผิดชอบยังไง
"เรามาคบกัน วันนี้พี่อุ้มเอยมานอนที่ห้องพี่โดยที่เอยไม่ได้เต็มใจ พี่ควรจะรับผิดชอบนะ" พายุยิ้มเยาะเธอ นี่คือสิ่งที่ต้องการงั้นสินะ อยากได้พี่สินะ
"ฝันไปเถอะ" กลับไปเลยไปเขาไล่เธอกลับ เขาปล่อยมือเธอ เจ้าเอยรีบออกจากห้องเขา เธอทั้งอายทั้งเสียใจเขาทั้งด่าแถมไล่เธอ กดเรียกแท็กซี่ เธอเดินลงมานั่งรอแท็กซี่ด้านล่าง
พายุออกมายืนสูบบุหรี่ตรงระเบียง สักพักมีแท็กซี่เข้ามา เจ้าเอยเดินไปขึ้นรถ เขามองเธออยู่ตลอด
พายุเดินลงมาเจอสายฟ้า
"พี่พายุทำไมเจ้าเอยร้องไห้กลับไปแบบนั้น พี่ทำแรงเกินเหรอ พี่ก็ไม่ควรนะ ทะนุถนอมบ้างเป็นไหม"
"ไอ้น้องเวร" อ้าว! ก็เห็นร้องไห้แถมกลับแท็กซี่ เขาโบกมือไล่สายฟ้าไปให้พ้น อะไรของพี่ แต่ก็รีบหลบหน้าไปเพราะดูๆแล้วพายุอารมณ์ไม่ดี
"...." เจ้าเอยกลับมาถึงที่พักเธอร้องไห้คนเดียวไม่หยุด เขามันคนนิสัยเสีย ปากร้าย ใจร้าย เลิกชอบเขาสักทีนะเจ้าเอย
หนึ่งอาทิตย์ต่อมา
เจ้าเอยนั่งอยู่ที่ห้องสมุดผิงผิงกับลูกหว้านั่งอยู่ด้วย พี่นาทีเดินเข้ามากับพี่พายุ พายุนั่งลงตรงข้ามเจ้าเอยมองเธอยิ้มๆ เขาทักทายทุกคนเบาๆ แถมใต้โต๊ะยังเอาเท้าเตะขาเธอไม่หยุด เจ้าเอยพยายามเอาขาหลบ แต่ก็ไม่พ้นคนขายาวที่ตั้งใจแกล้งเธอ
เจ้าเอยลุกขึ้นเดินออกไป
"เอยไปไหน" ไปหาหนังสือเพิ่ม เธออยากเดินออกมาให้พ้นๆหน้าเขา คนบ้า ยังจะมาแกล้งเธอทำไม
พายุเดินตามเจ้าเอยมา เธอมองหาหนังสือบนชั้น จะเอื้อมมือหยิบ เขาที่สูงกว่า หยิบให้เธอ เธอขอหนังสือจากเขา พายุไม่ส่งให้เธอแถมยังเอาไปแอบไว้ด้านหลัง เธอจะต่อว่าเขา เขายกนิ้วขึ้นมาจุ๊ปากให้เธอเสียงเบา แถมยิ้มใส่ตาเธอ
"...." เจ้าเอยเริ่มโมโหหันหลังเดินหนีเขา หมับ! เขาจับไหล่เธอไว้ยื่นหนังสือมาข้างหน้าเธอ คนตัวโตที่ยืนซ้อนหลังโน้มตัวก้มลงมาหอมแก้มเธอฟอดใหญ่ เจ้าเอยหันไปมองเขาตาโต แถมจะต่อว่าเขา พายุจุ๊ปาก เจ้าเอยเม้มปากด้วยความโมโห เขายิ้มกลั้นขำคนตัวเล็ก เธอทำอะไรเขาไม่ได้นอกจากเดินหนีเขา
พายุเดินตามมาที่โต๊ะ พี่นาทีชวนเขากลับ บอกว่าต้องไปห้องซ้อมต่อ สองคนกลับไปแล้ว
ผิงผิงชวนลูกหว้ากับเจ้าเลยไปให้กำลังใจพี่นาที ลูกหว้ารีบขอตัว ผิงผิงรีบหันมาขอร้องเจ้าเอย
"ไปนะเจ้าเอย ไปเป็นเพื่อนนะ" อืม ก็ได้ ผิงผิง ยิ้มหวานให้เพื่อน
@ ผับWha?
สองสาวมาถึง คนเยอะจัง ผิงผิงหาที่นั่งกับเจ้าเอย ทั้งสองเริ่มสนุก "
นักร้องหล่อมากผิงผิงกระซิบเจ้าเอย" วงที่ขึ้นเล่นก่อนวงพี่นาที เจ้าเอยกับผิงผิงเริ่มสนุก สั่งเครื่องดื่มมาดื่มกันเต้นกันสนุกสนาน
"คนสวยโต๊ะนั้นโสดไหมครับ" นักร้องนำสุดหล่อพูดแซวสองสาว
"โสดค่ะ เจ้าเอยรีบตะโกนบอกเขา" พายุรอสแตนด์บายอยู่ข้างๆเวทีมองมาที่เจ้าเอย เธอยิ้มหวานให้นักร้อง เขาไม่สบอารมณ์เลย แต่งตัวก็โป๊เห็นแล้วอารมณ์เสีย
ได้เวลาวงเขาขึ้นเล่น นักร้องนำวงเมื่อกี้เดินไปหาเจ้าเอย ขอเบอร์เธอ เจ้าเอยให้เบอร์เขาไป พายุมองมาจากบนเวที
เล่นจบไปสองเพลง นาทีพูดคุยทักทายแขกในร้าน "สวัสดีครับ พวกเรา วง Hunter ครับ ช่วงนี้เป็นช่วงให้ทุกคนขอเพลงได้นะครับ ทุกคนขอได้แต่นักร้องร้องได้รึเปล่าดูกันอีกทีนะครับ" แขกในร้านพากันหัวเราะ
"อะไรนะครับ" ขอพี่พายุค่ะ มีสาวตะโกนขึ้นมา นาทีหัวเราะ "พี่พายุขอไม่ได้นะครับ ข้างล่างไม่ตบตีกันนะครับน้องเชาแซวเล่นเฉยๆ แฟนคลับพี่พายุเยอะเหลือเกินครับ" พี่พายุร้องเพลงหน่อยค่ะ มีสาวตะโกนขึ้นมาอีก พี่พายุถอดเสื้อหน่อยสาวๆตะโกนไม่หยุด
"ยังไงดีพายุ แฟนๆเรียกร้องเยอะมาก พี่นาทีหันไปถามเขา ซักเพลงไหมพายุ" เขาส่ายหน้า พี่พายุๆๆ ทุกคนตรบมือเป็นจังหวะตะโกนชื่อเขา นาทีหันไปมองเขาอีก พายุพยักหน้า
"เขามายืนที่นักร้องนำ ผมร้องเพลงไม่เก่งนะครับขอออกตัวก่อน" ร้องไม่เก่งถอดเนื้อร้องได้ไหมคะ สาวสวยตะโกน
"ใจเย็นๆครับเขาพูดยิ้มๆ"
เจ้าเอยมองเชา เขาหล่อมากแต่ถ้าถอดเสื้อตามคำขอนี่เกินไปนะ
"Hunter ถอดเสื้อๆๆๆ" สาวตบมือเป็นจังหวะตะโกนให้ทั้งวงถอดเสื้อ ทีมสตาฟมากระซิบพี่นาที
"...." พายุเริ่มร้องเพลงร็อกมันๆเอาใจแฟนเพลง เขาร้องเพลงดีเลยแหละ แถมลีลาบนเวทีก็เด็ดแพรวพราวเล่นกับแขก พี่นาทีเริ่มถอดเสื้อ แล้วก็เริ่มถอดเสื้อให้เพื่อนในวง สาวๆในร้านกรี๊ดกันร้านแทบแตกบ้าไปเลย เหลือพี่พายุเขาหันมาส่ายหน้าให้พี่นาที พี่นาทียิ้ม จับเสื้อยืดเขาดึงขึ้นถอดออกจากตัว
"กรี๊ดๆๆ กรี๊ดๆ"
"บ้าไปแล้วผิงผิงกระซิบเจ้าเอย พี่พายุกล้ามแน่นมาก" เจ้าเอยกอดอกมองเขา เธอเคยเห็นเขาถอดเสื้อมาแล้ว มันเซ็กซี่แค่ไหนเธอรู้ดี แล้วก็เริ่มไม่พอใจคนตัวสูงที่อยู่บนเวที
"....." มีสาวคนหนึ่งถอดบราโยนขึ้นไปบนเวที เสียงกรี๊ดเฮฮา สนุกกันใหญ่ แล้วหลังจากนั้นบราก็ปลิวว่อนไปบนเวที เจ้าเอยรู้สึกหงุดหงิดมากขึ้นเรื่อย ๆ
พายุมองสบตาเธอ เจ้าเอยมองสบตาเขากลับอย่าท้าทาย เธอถอดบราของตัวเองดึงออกมา "เจ้าเอยทำอะไรผิงผิงรีบห้ามเพื่อน" เจ้าเอยหูอื้อไม่ฟังผิงผิงแล้วตอนนี้
?️?️⚡️⚡️?️?️
- ผู้เขียน
