รำเพยหลบตาลูกสาวเมื่อเอ่ยถึงชู้รัก
“ก็ดีค่ะ... ไปพักผ่อนบ้างนะคะ”
น้ำอ้อยสนับสนุน เห็นแม่เหนื่อยมานาน อะไรที่เป็นความสุขของมารดาหล่อนจะไม่ขัด เพราะว่าทุกวันนี้รำเพยได้พิสูจน์ให้เห็นมาแล้วว่าได้ทำหน้าที่ของแม่อย่างดีที่สุด ท่ามกลางความแร้นแค้นของชีวิตที่ต้องดิ้นรนหาเช้ากินค่ำ
“หนูรู้ว่าลุงยอดชอบแม่”
น้ำอ้อยชั่งใจอยู่นาน... ว่าจะเอ่ยคำพูดนี้ออกมาดีไหม
“.....”
รำเพยนิ่ง อึ้ง มองหน้าลูกสาวด้วยความสงสัยว่าน้ำอ้อยอาจจะแอบเห็นเหตุการณ์เมื่อคืนนี้
“ลุงยอดขอแม่แต่งงาน... เอ็งจะว่ายังไง?”
รำเพยบอกเรื่องสำคัญกับลูกสาวในที่สุด เพราะว่าน้ำอ้อยคือส่วนหนึ่งในชีวิตของรำเพย หลังจากสามีหายไป หล่อนก็เหลือแต่ลูกสาวที่เป็นเพื่อน
“หนูไม่ขัดข้องค่ะ... ลุงยอดเป็นคนดี”
น้ำอ้อยเปิดทางให้มารดาเต็มที่ ต้องทำใจยอมรับว่านานป่านนี้พ่อที่หายไปคงไม่กลับมาแล้ว เหมือนหล่อนรู้ว่าชีวิตนี้สั้นนัก... อะไรที่เป็นความส
