(การเปลี่ยนแปลง)
ห้าปีต่อมา...
กรกนกนั่งหน้าเรียบอยู่บนเก้าอี้ตัวหนึ่งในห้องประชุมสำคัญ
วันนี้เขาต้องมาเข้าร่วมประชุมกับบรรดาฝ่ายบริหารระดับสูง ทั้งหมดก็ญาติพี่น้องของพ่อเขาทั้งนั้น โดยมีพ่อของเขานั่งเป็นประธานใหญ่อยู่ตรงหัวโต๊ะด้านหน้าสุด ถัดมาเป็นคุณลุงแล้วก็คุณอาทั้งหลาย ทุกคนล้วนมีประสบการณ์และความสามารถยอดเยี่ยม กรกนกจึงไม่นึกแปลกใจเท่าไร ทำไมธุรกิจมากมายของก้องวณิชกุลถึงได้แตกแขนงกิ่งก้านสาขาขยายพื้นฐานเศรษฐกิจรวดเร็วขนาดนี้
เขาในฐานะรุ่นหลานก็ไม่คิดยอมแพ้รุ่นก่อนเช่นกัน
กรกนกกวาดสายตาอ่านเอกสารบนโต๊ะ ทำความเข้าใจในเนื้อหาของงานที่หยิบยกมาประชุม
สามปีก่อนหน้านั้น...เขาบินไปเรียนต่อปริญญาโท หลังจากเรียนสำเร็จกลับมาเขาก็เอาแต่ก้มหน้าก้มตาเรียนรู้งานกับฝ่ายต่างๆจนตอนนี้เขาได้เข้ามานั่งเป็นส่วนหนึ่งในทีมผู้บริหารระดับสูง มีหน้าที่และความรับผิดชอบเป็นรองเพียงบิดาของตัวเองแค่นั้น
