(ตามสืบ)
พอได้นอนพักจนรู้สึกว่าตัวเองส่างเมา สติคงเดิมก็กลับมาพอสมควร กรกนกต้องนึกแปลกใจ เขามานอนอยู่ในบ้านงามเด่นได้ยังไง มือสองข้างยกขึ้นกุมศีรษะหนักอึ้ง หลับตานึกย้อนกลับไปถึงตอนงานเลี้ยง
จำได้ว่าเขาลุกออกจากโต๊ะนั่งมาเข้าห้องน้ำ ตอนเดินออกมาเขาไม่ได้รู้สึกปวดแต่อย่างใดหรอก เพียงแต่เขาอยากสูดอากาศบริสุทธิ์ให้หัวใจมันรู้สึกโล่งบ้างเท่านั้น การที่งามเด่นไม่มางานเลี้ยง...มันทำให้เขาอึดอัดใจ หมดสนุกจนอยากจะขับรถกลับบ้านมันเสียเดียวนั้น มันติดตรงที่เขาทำอย่างใจคิดไม่ได้น่ะสิ อย่างไรเขายังมีญาดาติดสอยห้อยตามมาด้วยทั้งคน ให้เขาเอาแต่ใจด้วยการทิ้งเจ้าหล่อนไว้ในงานเลี้ยงลำพังส่วนตัวเองดอดหนีไปหาใครอีกคน คงไม่เป็นการดีแน่ๆ อย่างไรเสียญาดาก็ขึ้นชื่อว่าเป็นคนรักของเขา
ครั้นพอได้สูดอากาศเย็นด้านนอกพอให้อารมณ์ความรู้ข้างในมันได้หายอึดอัดขึ้นมาได้บ้าง กรกนกจึงเดินกลับเข้างานเลี้ยงด้วยสีหน้าดีขึ้น
