ตอนขึ้นปีสี่เทอมสุดท้ายกิจกรรมภายในมหาวิทยาลัยหรือภายในคณะที่ต้องทำค่อนข้างจะซาลงเกือบครึ่ง กรกนกจึงมีเวลาเหลือเฟือสำหรับพาตัวเองมาวนเวียนอยู่ใกล้กับเพื่อนสนิทที่หลายคนฟันธงว่าเป็นแฟนกันไปเรียบร้อย ยกเว้นเจ้าตัวที่ยังคงสถานะไว้เป็นเพียงแค่เพื่อนสนิทคนหนึ่ง เพราะไม่เคยได้เอ่ยถามถึงความสัมพันธ์ชัดเจนระหว่างกัน...
“เย็นนี้มีดนตรีในสวน”
ร่างสูงกว่ามากคร่อมขาบนเก้าอี้นั่งพูดขึ้น พลางขยับเข้ามาใกล้เจ้าของร่างกลมกลึง จงใจเบียดลำแขนให้โดนเรียวแขนเล็ก งามเด่นเอี้ยวหน้ามองเล็กน้อยแต่ก็ทำเฉยหันไปสนใจงานของตัวเอง กรกนกอมยิ้มแล้วยืดคอยาวมองผ่านซีกแก้มขาวละเลียด เขาทิ้งสายตาอยู่บริเวณนั้นชั่วครู่ก่อนจะดึงมันกลับมากวาดมองเอกสารมากมายก่ายกองตรงหน้าของสาวเจ้า ประกายตาวาววับเพราะรู้ที่มาของมันดี ชู้รักของแม่มาที่นี่หรือ? เขาเผลอกวาดตามองหา เผื่อว่าจะได้เจอหน้ามันจังๆอีกสักครั้ง
“รู้แล้ว...”
คนที่เอา
