Ep3 : อารมณ์ปรารถนา (จบบท)

2009 คำ

มีสายเรียกเข้ามาตอนแสงพระอาทิตย์กระทบถูกผ้าม่าน ก่อนลำแสงนั้นจะค่อยๆผ่านรอยแยกลามเลียมาถึงภายในห้องคับแคบ จนถูกใบหน้าขาวสะอาด งามเด่นนิ่วหน้ารำคาญ เธอกลิ้งตัวหลบแดดอย่างเคยทำมาทุกวัน กลิ้งจนกระทั่งแผ่นหลังบอบบางสัมผัสถูกผนังห้องอีกด้าน ตอนนั้นเองมีเสียงเรียกเข้าจากโทรศัพท์มือถือ มันดังแผดลั่นรบกวนคนนอนหลับเพลินๆ ไม่อยากกดรับหากก็ทนรำคาญไม่ไหวเช่นกัน งามเด่นงัวเงียกดรับสาย หากหนังตาหนักอึ้งทำให้เธอยังไม่คิดจะลืมขึ้น เธอควานมือหาโทรศัพท์เครื่องจิ๋วบนหัวเตียงนอน อารมณ์หงุดหงิดเพราะถูกปลุกทั้งที่เธอยังง่วงอยู่เจ้าตัวจึงได้แต่ส่งเสียงจิจ๊ะ หญิงสาวหรี่ตาขึ้นข้างหนึ่ง หยีมองดูหน้าจอว่าเป็นใครกันที่โทรมาปลุกเธอแต่เช้า “พี่งามเหรอ...โทรมาทำไมกันแต่เช้า...” คนถูกปลุกรำพันชื่อของคนโทรมาพร้อมกดรับสาย คนโทรเข้ามาเป็นพี่สาวคนรองของเธอ เธอกับงามละเมียดเป็นพี่น้องคนละพ่อ อันที่จริงเธอยังมีพี่ชายอีกคนซึ่งรายนั้นก็เป็นลูกของอีกพ่อหนึ่ง แม่ของเธอมีสามีถึงสี่คน สามคนแรกท่านมีลูกด้วยกันคนละคน ลูกแต่ละคนถูกฝั่งของสามีรับไปเลี้ยงดู งามเด่นเป็นลูกคนสุดท้อง เธอใช้ชีวิตอยู่กับบิดาตามลำพัง ท่านทำงานในบริษัทเอกชนแห่งหนึ่ง ในตำแหน่งหัวหน้า ส่วนฝ่ายแม่...พอท่านได้สามีคนที่สี่ที่ค่อนข้างจะเป็นถึงมหาเศรษฐีจากต่างแดน ท่านก็ตัดขาดเธอกับพ่อโดยทันที ในเวลานั้นงามเด่นอายุยังไม่ถึงขวบด้วยซ้ำ จำหน้าแม่ไม่ได้หรอก แต่ว่างามเด่นยังโชคดีเพราะว่างามเด่นยังมีคุณป้าที่เป็นพี่สาวของพ่อแล้วก็ยังมีคุณปู่กับคุณย่า ทุกคนต่างสลับกันมารับงามเด่นไปเลี้ยงตอนพ่อต้องออกไปทำงาน งามเด่นทาบหูโทรศัพท์กับหู แล้วก็หลับตานอนต่อ ทำเพียงส่งเสียงอืออาให้ปลายสายรับรู้ว่าเธอฟังบทสนทนา แม้นอันที่จริงเธอไม่ใคร่ตั้งใจฟังสักเท่าไหร่ ส่วนตัวเธอกับพี่งามละเมียดไม่ค่อยได้เจอกันนัก จะบอกว่าไม่ค่อยสนิทสนมก็คงใช่ แต่งามเด่นก็พอรู้เรื่องราวของอีกฝ่ายเข้าหูอยู่เนืองๆ ไม่ใช่รู้มาจากใครหรอก ก็จากปากของเจ้าตัวเขานั่นแหละ... งามละเมียดโทรมาโอ้อวดว่าตนกำลังจะได้สามีร่ำรวย อยากมองหาบ้านและรถใหม่สักคัน งามเด่นส่ายหน้ากับโทรศัพท์ทั้งที่ตายังปิดสนิท รู้สึก เสียเวลานอนของเธอชะมัด... เพราะถ้าให้นับนิ้วมือกับประโยคบอกเล่าเชิงโอ้อวดนี้ เธอเองก็จำแทบไม่หวาดไม่ไหว สุดท้ายพี่สาวเธอก็ต้องหนีบรรดาเมียหลวงชนิดหัวซุกหัวซุนตามเคย เฉียดเป็นเฉียดตายมาก็หลายครั้ง ก็ยังไม่เข็ดหลาบสักที พี่งามละเมียดเป็นผู้หญิงสวยผิวพรรณผุดผ่องเหมือนกับแม่ แต่ก็มักใช้ความสวยในทางที่ผิดเสมอ อาจเป็นเพราะพ่อของพี่งามแกเป็นนักพนันตัวยง เงินทองหามาได้ก็ไม่เคยพอใช้ คนเดือดร้อนก็หนีไม่พ้นลูกสาว ต้องคอยหาเงินมาคอยใช้หนี้แทนคนเป็นพ่อเสมอ งามเด่นทนนอนฟังพี่สาวพล่ามพรรณนาอีกไม่กี่คำเธอก็ขอตัวกดวางสาย ก่อนจะพาตัวเองลุกขึ้นจากเตียงแล้วเดินเข้าห้องน้ำทำธุระส่วนตัว... ------------------------------- “เฮ้!นายกร...” เสียงเรียกนั้นมาพร้อมกับร่างกลมกลึงในชุดเสื้อยืดกางเกงวอร์มสีน้ำตาลเข้ม วันนี้เจ้าหล่อนกระโดดเข้ามาขว้างหน้าเขาไว้ คนถูกขวางทางหรี่ตาลงมองใบหน้าเนียนใสไร้เครื่องสำอางที่มีกิริยาราวกับม้าดีดกะโหลก งามเด่นสูงเพียงหน้าอกเขา เธอจึงต้องแหงนคอตอนพูด พอได้มองผิวหน้าเขาแบบใกล้จนแทบเห็นเข้าไปในรูขุมขน ต่อมอิจฉาก็ชักอยากทำงานขึ้นมาตงิดเสียอย่างนั้น งามเด่นนิ่วหน้า ช้อนสายตาพิจารณาไปทั่วใบหน้าขาวสะอาด เฮอะ! ผู้ชายแท้บ้าอะไร ผิวหน้าดันใสเสียยิ่งกว่าก้นเด็ก ผิดกับเธอราวฟ้ากับเหว...ทั้งที่เกิดมาเป็นผู้หญิงแท้ๆ ขนาดเสียเงินซื้อครีมพอกหน้ายี่ห้อดังๆแพงๆมาบำรุง ผิวหน้ายังใสได้ไม่เกินครึ่งของหน้าหมอนี่... เพราะงั้น...ก็ไม่ต้องแปลกหรอก ถ้าสมองหมอนี่จะสั่งการให้คิดหลงตัวเองเข้าขั้นหนักเอาการ และอาจเป็นเพราะแรงริษยาแสดงออกผ่านทางสีหน้ามากไปหน่อย ดวงตาดำของคนถูกมองถึงได้เข้มจัดขึ้น จนเรียกสติคนขี้อิจฉาให้กลับมาคงที่ งามเด่นยิ้มแหย่พลางล้วงเงินในกระเป๋า... “ฉันเอาเงินค่าไก่ทอดมาคืนนาย...ไม่ได้คิดจะมาอ่อยหรอกนะอย่าเพิ่งเข้าใจผิด” เงินจำนวนเท่าราคาของไก่ทอดถูกยื่นส่งมาให้ตรงหน้า ส่วนประโยคหลังงามเด่นพูดอยู่ในลำคอ กรกนกพยักหน้าแล้วรับเงินมาจากมือนุ่ม ปลายนิ้วเรียวยาวของเขาสัมผัสโดนนิ้วเล็กของเจ้าหล่อน จังหวะเล็กน้อยนั้นกรกนกยังอุตส่าห์ชักหนีในทันที “อืม...” เขารับคำ ทำทีเป็นสอดมือเก็บเงินใส่กระเป๋ากางเกง แล้วก็หมุนตัวเดินต่อ อาทิตย์นี้เขาไม่กลับบ้านก็จริงทว่าก็มีกิจกรรมต้องร่วมทำกับทางมหาวิทยาลัยในฐานะเดือนคณะ คนถูกเมินคล้ายกับรังเกียจถึงกับอ้าปากค้าง กดสายตาเขม้นมองแผ่นหลังกว้างอย่างขุ่นเคืองใจ “ชิ!พ่อคนเนื้อทอง แตะนิด โดนหน่อยไม่ได้เลย....” เดือนของคณะตั้งหน้าตั้งตาเดินต่อด้วยท่าทางมั่นคง จงใจไม่ให้ค่าสาวเจ้าอย่างที่เขาเคยปฏิบัติมาโดยตลอดหนึ่งปี แม้นจะรู้สึกฝืนใจ เพราะถ้าเป็นก่อนหน้านั้นงามเด่นคือเพื่อนร่วมห้องของเขาคนหนึ่ง จนมาเกิดเรื่องสารภาพรักโดยเขาไม่ทันตั้งตัว เจ้าความรู้สึกในใจของเขากลับไม่เหมือนเดิม แต่กรกนกจะไม่มีวันยอมให้ความรู้สึกไม่เหมือนเดิมนั้น เล็ดลอดจนถูกอีกฝ่ายจับความรู้สึกแท้จริงได้เป็นอันขาด... ------------------------- แผ่นหลังขาวโพลนที่โผล่พ้นชายผ้าห่มขึ้นมาเคลื่อนไหว ใบหน้านวลตาถึงจะดูซีดเสียวไปบ้าง เพราะตลอดทั้งคืนเธอนั้นแทบไม่ได้พัก...แต่ก็ปรากฏรอยยิ้มสมใจ เพราะว่างามละเมียดกำลังมีความสุข แผนการของเธอสำเร็จลุล่วงเพราะในสุดท้ายแล้วก็ไม่มีใครฝืนอารมณ์ราคะของตัวเองได้ตลอดรอดฝั่งหรอก ไม่มีข้อยกเว้น...แม้กระทั่งคนรักครอบครัวอย่างอนุด้วยซ้ำ... “งามเป็นของคุณอนุแล้วนะคะ...” เธอประกาศตัวโดยทันทีตอนเห็นเปลือกตาเขาขยับ จงใจเบียดกระแซะผิวกายเรียบลื่นเข้าหา หวังปลุกเร้าอารมณ์ให้เขาตื่นเพริด กลีบปากนุ่มกดย้ำลงกับกลีบปากหยักหนา อนุที่ค่อยๆรู้สึกตัวตื่นถึงกับสะดุ้งตกใจ ดันร่างอวบอัดนั้นออกห่างราวกับถูกของร้อน... “คุณงาม!” ดวงตาทั้งสองดวงเบิกกว้างด้วยความรู้สึกตื่นตกใจ นี่เขาทำอะไรลงไป? อนุนิ่วหน้าเมื่อเขานึกขึ้นได้ เขากับงามละเมียดให้ตายสิ! เขาไม่น่าเผลอตัวยอมให้ราคะเพียงชั่ววูบเข้าครอบงำเลยพับผ่าสิ... พอนึกขึ้นได้ร่างสูงเพรียวไม่ถึงกับผอมแห้ง ถึงกับทิ้งตัวลงนอนอย่างหมดสภาพ อนุใช้ปลายนิ้วนวดสันจมูกอย่างคนคิดหนัก เรื่องบรรลัยจะต้องเกิดขึ้นกับครอบครัวเขาแน่ๆ เขาพอจะดูออกหรอกผู้หญิงนิสัยอย่างงามละเมียดไม่ใช่ผู้หญิงจำพวกอยู่อย่างสงบไม่มีปากมีเสียงเสียด้วย ดูได้จากบรรดาเพื่อนฝูงหรือกระทั่งญาติของเขาเอง...หลายคนก็มักเกิดปัญหาวุ่นวายตามมา...หลังจากริอยากจะมีบ้านเล็กบ้านน้อย “ค่ะ...งามเอง” เธอฉีกยิ้มกว้างให้เขาต้อนรับรุ่งอรุณ ควานฝ่ามือนุ่มใต้ผ้าห่มสัมผัสลงกับดุ้นเล็กกะทัดรัดอย่างเรียกร้อง อนุหรี่ตามองตรงจุดนั้นแล้วก็กัดฟันกรอดจนสันกรามเขาขึ้นเป็นรอยนูนเห็นเด่นชัด ใจหนึ่งสั่งให้ไล่เจ้าหล่อนไปให้พ้นๆ ทว่าอีกใจกลับรู้สึกดีเป็นบ้า... “อยากจะล้างหน้าไก่อีกสักหน่อยไหมคะ” “คุณงาม...” ความถูกผิดตีกันให้ยุ่งเหยิง ก่อนหนุ่มใหญ่รักครอบครัวจะได้คำตอบ อนุจัดการคว้าข้อมือเล็กใต้ผ้าห่มไว้มั่น บีบมันด้วยเรี่ยวแรงของผู้ชายที่มีเหนือกว่า ดวงตาเขาเข้มจัด งามละเมียดนิ่วหน้า ช้อนสายตามัวหมองมองเจ้านายที่เธออยากได้เขาเป็นสามี แล้วก็ทำได้สำเร็จแล้วด้วย “ทำไมล่ะคะ...งามแค่อยากทำให้คุณอนุมีความสุข” “แต่ผมมีครอบแล้วคุณก็รู้นี่ และสิ่งที่เกิดขึ้นมันผิด” “ค่ะ...แล้วยังไง งามแค่รักคุณอนุมาก งามเลยอยากทำให้คุณมีความสุขและงามจะไม่ทำให้ครอบครัวคุณมีปัญหาแน่ๆ งามให้สัญญาค่ะ” วันนี้น่ะใช่...แต่วันพรุ่งนี้หรือวันต่อๆไปก็ไม่แน่ งามละเมียดคิดต่อในใจ อย่างน้อยๆทั้งบ้านพร้อมด้วยรถยนต์ส่วนตัวเธอจะต้องได้จากเขาแน่ๆไม่อย่างนั้นคงได้เสียหน้างามเด่นมันปะไร อุตส่าห์แกล้งโทรไปโอ้อวดให้อีน้องคนนี้มันอิจฉาเล่นๆ ความคิดกับสีหน้าเจ้าหล่อนดูสวนทางกันลิบลับ อนุไม่มีทางรู้ได้เลยเขากำลังตกอยู่ในกองไฟ และมันกำลังจะแผดเผา ทั้งตัวเขาพร้อมด้วยครอบครัวที่เคยอบอุ่นมั่นคงจนไม่เหลือเศษซากให้เห็น... “นะคะ...แค่ช่วงเวลานี้เท่านั้น” เจ้าตัวส่งเสียงออดอ้อนพร้อมเลื่อนปลายนิ้วถูไถดุ้นร้อนในอุ้งมือเป็นการกระตุ้น จงใจเบียดหน้าอกทรงโตแนบชิดลำแขน อนุขืนตัวเล็กน้อยทว่าสุดท้ายเขาก็ต้องยอมศิโรราบให้กับกระแสปั่นป่วนแถวหน้าท้องอยู่ดี อาวุธประจำกายขยายเหยียด ข้อมืองามละเมียดค่อยๆได้รับอิสระเป็นการส่งสัญญาณคล้ายกับได้รับอนุญาต งามละเมียดแอบยิ้มสมหวัง เจ้าตัวโถมร่างอิ่มขึ้นทาบทับแผ่นหน้าอกกว้าง พร้อมด้วยตะโบมจูบหนุ่มใหญ่ราวกับพายุบุแคม อนุเองเมื่อยอมละทิ้งความถูกผิด ร่างกายเขาก็ตอบสนองต่อสิ่งเย้ายวนทันที... “อืม...” ทั้งสองแรกจูบกันอย่างคนตะกละตะกลาม กระชากผ้าห่มให้หล่นไปอยู่ข้างเตียง บั้นท้ายงามเด้งขึ้นสูงก่อนจะครอบลงบนอาวุธร้ายขนาดอวบตามมาตรฐาน อนุคว้าเอวคอดไว้แน่น สันกรามขึ้นเป็นแนวนูนเด่น ความเสียวแล่นพล่านไปทั่วกาย เขาออกแรงกดบั้นท้ายงอนงามจนกระแทกลงมาบนหน้าท้องแกร่งเสียงดังปรึก งามละเมียดแอ่นร่างไปด้านหน้าเพราะเสียวสุดใจ อนุจึงคว้านมสล้างเจ้าหล่อนบีบขยำเพื่อผ่อนคลายแรงเสียดทานตรงกึ่งกลางลำตัว ทางเชื่อมสวาทที่กำลังกลืนกินซึ่งกันและกันอยู่นั้นร้อนผ่าว... “อา...อา...คุณงามดีเหลือเกิน” อนุครวญคราง ทิ้งศีรษะได้รูปลงแผ่กับหมอนนุ่ม ปล่อยให้เจ้าหล่อนเป็นคนเริ่มสตาร์ท เขาเรียนรู้จากประสบการณ์ร่วมรักกันเมื่อคืน งามละเมียดมีลีลารักที่เร่าร้อนเด็ดขาดมากขนาดไหน “คุณอนุขา...งามเองก็รู้สึกดีที่สามารถมอบความสุขให้คุณ...” เจ้าหล่อนครางเสียงอืออาผ้านลำคอ ถึงอาวุธเขาไม่ใหญ่โต ทว่าก็ยังทำให้ช่องทางรักเธอนั้นเสียวปลาบได้เป็นอย่างดี เธอเริ่มขยับขึ้นลงเรื่อยๆ ค่อยๆไต่ระดับจังหวะรักด้วยท่าทางช่ำชอง ------------------------------

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more