ตั้บตั้บตั้บตั้บ!
“อูวส์ อูวส์ อูวส์ แสนดา!”
“อาส์ อาส์ อาส์ คุณพีทขาาา อาส์ เอาอีกค่ะ แรงอีก แรงอีกคุณพีท กรี๊ดด! อื้อ อื้อ! อือออ”
แสนดาถึงฝั่งฝันครั้งแล้วครั้งเล่า หล่อนเผลอร้องเสียงดังจนถูกเขาเอื้อมมือปิดปากกดไว้
ปีเตอร์เกร็งไปทั้งร่างจนเส้นเลือดปูดนูนที่ขมับไม่คิดว่าสาวพรหมจรรย์จะเผ็ดร้อนถึงปานนี้เลย!
ตั้บตั้บตั้บตั้บ!
“อาส์!!!!” ชายหนุ่มกระแทกร่างเข้าไป ปลดปล่อยใส่ดอกไม้งามจนหมดความใคร่ ก่อนดึงมือออกจากปากอวบ แสนดาหอบหายใจแรง ร่างกายสั่นสะท้าน หน้าแดงน่ารัก
“คะ คุณพีท” หล่อนมองเขาน้ำตาคลอ เมื่อพายุรักผ่านพ้น ก็เพิ่งสำนึกขึ้นมาว่าเขากอดหล่อนแค่เพราะต้องการหาที่ระบายความใคร่ หาใช่เพราะรักไม่
...อย่าทิ้งแสนดานะคะ…
หล่อนเก็บคำนั้นไว้ในใจ และคิดว่าหล่อนมีศักดิ์ศรีมากพอที่กล้า ‘สนุก’ กับเขา ก็กล้าที่จะรับผิดชอบตัวเองเหมือนกัน
“เสร็จแล้วใช่ไหมคะ ลุกค่ะ แสนดาจะอาบน้ำแล้วซักผ้าต่อ”
