แพศยา ที่ 30
ขัดแข้ง - เหยียบขา
ผู้น้อยกว่าควรหลบ
“นั่น! ท่านพี่กำลังมาแล้ว”
สองฝาแฝดยืนรอพี่สาวอยู่ภายในสวนด้วยใจจดจ่อ วันนี้ทั้งสองแต่งกายด้วยเสื้อผ้าสดใส ชุดคู่ที่เหมือนกันทุกกระเบียดนิ้ว ชุดสีขาวตัวในตัดกับสีฟ้าครามป้ายข้างตัวนอก รัดเอวด้วยผ้าคาดสีน้ำเงินอมฟ้ามีพู่ห้อยระหงลงมาที่ข้างเอว ผมยาวมวยไว้แล้วผูกด้วยผ้า เพ่ยตงผูกสีน้ำเงินเข้ม เพ่ยอวี่ผูกสีฟ้าคราม
แม้จะเป็นเด็กชายวัยเก้งก้างเพียงสิบปี กระนั้นรูปหน้ากลับฉายชัดว่าโตขึ้นคงเป็นหนุ่มรูปงาม จมูกโด่งที่รับกับสันคิ้วเข้ม ใบหน้าเรียว ริมฝีปากกระจับหยักได้รูปชวนมอง
“วันนี้ท่านพี่สวยราวกับนางฟ้า”
เพ่ยตงเอ่ยชมพี่สาว แม้จะเห็นนางเดินมาจากไกลๆ แต่ก็โดดเด่น ท่วงท่าการเยื้องย่างนั้นงดงามราวกับเทพเซียนลอยลงมาจากปุยเมฆอย่างไรอย่างนั้น
“แม้ข้าจะไม่เคยเห็นหญิงอื่นที่อยู่นอกจวน แต่ข้าก็มั่นใจว่าท่านพี่นั้นงามเลิศเป็นที่หนึ่ง”
เพ่ยอวี่เอ่ยข
