จอมซน50%

1763 คำ

“ในครัวไม่มีอะไรสักอย่าง เราเข้าไปดูแล้วฝุ่นเยอะด้วย งั้นไปกินข้าวบ้านเราดีกว่า” ทั้งหมดที่เขาพูดไม่ใช่บ้านเขา แต่เป็นบ้านอัญญาที่เธอยืม ขณะที่เธอยืนงง เขากลับเข้าไปสำรวจมันมาทั้งหมด ขณะที่เธอยังไม่ค่อยได้สติ สัมผัสของฝ่ามืออุ่นที่แตะลงมาบนข้อมือบาง ปฏิเสธไม่ได้ว่ามันทำให้อัตราการเต้นของหัวใจกระตุกวูบไปบ้าง มีอิทธิพลถึงขนาดต้องพยายามประคับประคองสติให้กับมาอยู่กับเนื้อกับตัวสักพัก ก่อนมารู้ตัวอีกทีก็มาหยุดอยู่ในห้องครัวของอีกบ้านเป็นที่เรียบร้อย “ความจริงบ้านเราก็มีแค่ไข่กับปลากระป๋อง งั้นวันนี้กินข้าวผัดปลากระป๋องไปก่อนแล้วกัน” คนตัวโตบอกพร้อมยื่นไข่ดิบสองสามฟองกับปลากระป๋องให้เธอดูตรงหน้า อยากบอกเหมือนกันว่าถ้าวัตถุดิบมันมีแค่นี้ ทำแค่ไข่เจียวกับเทปลากระป๋องใส่ชามมันน่าจะง่ายมากกว่า แต่เห็นท่าทางจริงจังตั้งใจของอีกคนแล้วก็ไม่อยากจะขัด เธอเห็นเขาจัดแจงหุงข้าว จึงไม่รอช้าที่จะจัดการเทปลา

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม