“ขุนเขาช่วยด้วย”
“เหอะ!!กำลังจะเอากลับกู แต่เสือกเรียกชื่อมัน” เพี้ยะ!! มือหนาของมาวินฟาดเข้าใบหน้าสวยของกอหญ้าจนเลือดกลบปาก ด้วยความโมโหและอารมณ์เสียเมื่อคนใต้ร่างเรียกชื่อของศัตรู
“มีกูเป็นผัวอีกคน ไอ้ขุนมันไม่ว่าอะไรหรอก” ยังไม่ทันที่มาวินจะโน้มตัวไปกระทำต่อร่างกายของกอหญ้า เสียงปืนจากด้านนอกก็ดังขึ้นมาสักก่อน
ปัง!!
“เชี้ยอะไรวะ?” เสียงอุทานของมาวินเมื่อได้ยินเสียงปืนและแรงถีบประตูเข้ามาภายในห้องด้วยความรุนแรง
“ไอ้สัส!!” พลั๊วะ หมัดหนัก ๆ ของขุนเขากระแทกเข้าใบหน้าของมาวินทันที อารมณ์โมโหของขุนเขาตอนนี้ไม่มีใครสามารถหยุดยั้งได้
ยิ่งเมื่อเขาเห็นรอยมือทั้งห้าบนแก้มเนียนของกอหญ้ายิ่งทำให้ฟิวส์ของขุนเขาขาดลงทันที ในใจของเขาคิดได้แค่ว่าวันนี้ต้องมีคนได้ไปทัวร์นรก
“หึ!!ไอ้ขุนมึงมาขัดจังหวะกูทำไมวะ กูกับกอหญ้ากำลังจะมีความสุขด้วยกัน” ใบหน้ายียวนกวนประสาทของมาวิน ทำให้ขุนเขาซัดหมัดแรง ๆ
