วิศวะหลงเมีย

เสียงเชียร์โห่ร้องข้างสนามดังกึกก้องไปทั่วบริเวณ รถบิ๊กไบค์คันใหญ่แล่นเข้าจุดเส้นชัยคันแรกด้วยความเร็วเกินอัตรา โปรเจคเตอร์จอยักษ์ข้างสนามถ่ายไปยังนักแข่งที่เข้าเส้นชัยเป็นคนแรก ร่างสูงโปร่งภายใต้ชุดนักแข่งและหมวกกันน็อคราคาแพงไม่สามารถปกปิดความหล่อเหลาและความเท่ห์ของชายหนุ่มแม้แต่น้อย ยิ่งโปรเจคเตอร์ฉายภาพชายหนุ่มยิ่งเรียกเสียงกรี๊ดจากสาว ๆ ข้างสนามได้เป็นอย่างดี รถบิ๊กไบค์ที่ขี่เข้ามาจอดบริเวณเต้นข้างสนาม ข้างสนามที่เห็นใบหน้าหล่อเหลาของนักแข่งที่กำลังถอดหมวกกันน็อคราคาแพงออก เผลอให้เห็นใบหน้าที่แท้จริงของชายหนุ่ม ผมดกดำตัดที่กำลังสะบัดไปมาบวกกับใบหน้าขาวใสของชายหนุ่มไม่สามารถปฏิเสธถึงความหล่อของเขาได้เลยแม้แต่น้อย “จะหล่อไปไหนวะ? สาวกรี๊ดคอแทบแตก” “........” เขาเพียงแค่ยักไหล่ตอบกลับและเดินเข้าไปนั่งเต้นข้างสนามอย่างใจเย็น เหงื่อที่เกาะบนใบหน้าทำให้เจ้าตัวต้องรีบหยิบผ้ามาเช็ดหน้าของตัวเองลวก ๆ “ที่ชนะก็เป็นเพราะมึงเป็นเจ้าของสนามไง” เสียงโวยวายของคู่แข่งที่เดิมพันเอาไว้เป็นจำนวนเงินมหาศาล ซึ่งมั่นใจว่าตัวเองนั้นสามารถเอาชนะฝีมือของขุนเขาได้ ชื่อเสียงเลื่องลือในวงการนักแข่งของขุนเขาถ้าใครสามารถเอาชนะเอาได้นั้นถือว่าอัพเกรดตัวเองได้ด้วยเช่นกัน “หึ!!” ใบหน้านิ่งของขุนเขาไม่สามารถทำให้คู่แข่งอ่านใจของเขาได้ ร่างสูงของขุนเขาลุกจากเก้าอี้และเดินเข้ามาประจันหน้ากับคู่แข่งนามว่ามาวิน ที่ไม่รู้ว่าอยากจะเอาชนะอะไรในตัวขุนเขามากขนาดนั้น “สรุปมึงจะเอาผู้หญิงหรือเงิน” “เงิน” “แต่ผู้หญิงคนนี้ ยังบริสุทธิ์อยู่นะเว้ยแถมสวยอีกด้วยนะเว้ย” มาวินต่อรองกับขุนเขา พร้อมกับให้ลูกน้องดึงตัวหญิงสาวน่าตาสวยมายืนอยู่ตรงหน้าของขุนเขา หน้าตาใสซื่อของหญิงสาวตรงหน้าส่งสายตาอ้อนวอนของความเห็นใจจากขุนเขาให้เลือกเธอแทนเงิน “ช่วยไหมด้วยนะคะ พี่ขุนเขา” เสียงอ้อนวอนบวกกับหน้าตาน่าสงสารของหญิงสาวส่งมาให้ขุนเขาที่ยืนนิ่งไม่มีปฏิกิริยาตอบกลับแต่อยากใด “สรุปมึงจะเอาเงินหรือผู้หญิงวะ” “เงิน” “เออ กูจะโอนให้” “พี่ขุนเขาคะ!!” “.....” เมื่อตกลงกันเสร็จสรรพขุนเขารีบเดินออกจากเต้นมุ่งหน้าไปยังห้องทำงานของตัวเองทันที ไม่ได้สนใจเสียงเลือกของหญิงสาวตรงหน้าแม้แต่น้อย โดยเพื่อนสนิทอย่างกวินและเข้มเดินตามหลังไปติด ๆ “ไอ้ขุน ผู้หญิงเดิมพันเมื่อกี้ก็สวยนะเว้ย มึงไม่สนใจเหรอวะ” “ไม่” “เออ หัดสนใจผู้หญิงบ้างนะเว้ย ทุกวันนี้กูนึกว่ามึงเป็นเกย์” “พูดมาก” ขุนเขาหันมาตอบเพื่อนรัก ก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไปเพื่ออาบน้ำชำระร่างกายของตัวเองที่เต็มไปด้วยเหงื่อไคล โดยปล่อยเพื่อนรักทั้งสองนั่งรออยู่ที่ห้องทำงานไปพลาง ๆ ดวงตาคมกริบสำรวจใบหน้าของตัวเองผ่านทางกระจก หวนนึกถึงชีวิตของตัวเองที่ทุกวันนี้เขาแทบจะไม่ยุ่งกับผู้หญิงคนไหนหรือแม้แต่จะเข้าใกล้ผู้หญิงเลยด้วยซ้ำ ชีวิตนี้เขาถูกเลี้ยงดูมาในสังคมของผู้ชายโดยมีผู้เป็นพ่อนั้นทำแต่งาน ขนาดพี่เลี้ยงและคนดูแลยังมีแต่ผู้ชาย นั้นคงเป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้เขานิ่ง ไม่ค่อยพูดและนิสัยห่ามไปโดยปริยาย