ทาสรักท่านแม่ทัพ

ตอนที่ 4 ชื่อตอน บ่อน้ำพุร้อน

"อรูย อรา "

ร่างน้อยเหมือนตื่นเต็มที่ เมื่อยามที่นิ้วแข็งๆแหย่แยงเบาๆ หมุนวนไปมาที่กึ่งกลางกายและลงลิ้นร้อนๆอุ่นๆหนาๆลงละเลงลากไล้ ตวัดเลียแรงๆรอบๆกลีบเนื้อสาว ลิ้นหนาๆสลับแหย่แยงกับนิ้วร้อนๆแข็งๆ จนร่างสาวบิดเร่าแอ่นสะโพกขึ้นลอยเด่น เกร็งจนเนื้อสาวนูนขึ้นจนชิดกับใบหน้าท่านแม่ทัพลงไปแล้ว

มือหนาๆข้างหนึ่ง จึงใช้สำหรับแหวกกลีบเนื้อของนางออก มืออีกข้างเกร็งนิ้วเรียวแหลมแหย่แยงลงในกลีบเนื้อนุ่ม ที่ทั้งดูดทั้งรัดทั้งฉ่ำชื้น นางเกร็งแอ่นและบีบรัดตุบๆ คล้ายว่านางตื่นแล้ว และมือน้อยๆพยายามผลักมือหนาออก ปากก็พร่ำบ่นครวญครางขึ้นมา

"อรูย อร้า อย่า อรื้อ อย่าทำเหลียนฮวา"

“อร่า ข้าอยากจะกินเจ้าแรงๆเลย หากลิ้นของข้าฉีกเนื้อของเจ้าได้ ข้าจะฉีกลงไปค้นควานหาน้ำหวานในกายเจ้า "

ริมฝีปากแดงเอ่ยพร่ำพรรณาขึ้นมาอย่างร้อนรุ่มจนใกล้ตาย ใช้ลิ้นหนาๆปาดไล้ไปรอบๆผิวเนื้อสีชมพูหวาน แล้วลากไล้ เลียลิ้นหนาๆไปรอบๆปากทางนั้น แล้วกดลิ้นลงไปแรงๆ แหย่แยงช่องทางอ่อนนุ่มจนนางร้องดังขึ้นมา

"อย่า เจ็บ อร่า เหลียนฮวา เจ็บ ”

"อร่า ข้ามิสนใจอีกแล้วสตรีแพศยา อร่า ข้าปวดร้าวแก่นกายนัก"

ใบหน้าสง่างามผละออกไปเล็กน้อย และนิ้วเรียวยาวก็กดบี้ลงไปที่กึ่งกลางกายสาวจนดิ้นเร่า

"อี้ อรูย อร่า ซี้ด อร้า “

มือหนาใช้ปลายนิ้วค่อยๆกดขยี้ตุ่มไตสีหวานเล็กๆลงไปช้าๆ จนร่างงดงามส่ายสะโพกดิ้นพล่านโยกหนีไปมา อีกหนึ่งมือก็เกร็งนิ้วขึ้นมา ค่อยๆแหย่แยงทีล่ะนิดลงในความคับแน่นเบาๆ จนมันเริ่มลื่น นิ้วเรียวยาวกดจมลงไปในกลีบเนื้อคับนุ่ม มัดตอดรัดรุนแรง จนร่างหนากัดฟันกรอดขึ้นมา มันคับและเล็กนักหนา หากไม่แหย่แยงให้นุ่มลื่น แก่นกาย ที่แข็งแกร่งอาจบุกทะลวงนางได้ยากเย็น

มือหนา รูดแก่นกายของตนเองไป สลับกับค่อยๆ เพิ่มสลับแรงแหย่แยงลงไปในเนื้อนุ่มของนางขึ้นเรื่อยๆ จากเข้าได้หนึ่งองคุลีเป็นสององคุลี ข้อนิ้วค่อยๆจมลงไปช้าๆ จนกระทั่งนางดูดรัดนิ้วเรียวยาวลงไปจนหมดสิ้น สะโพกของนางแอ่นลอยขึ้นมาติดตามนิ้วเรียวๆแข็งๆ เหมือนหวาดกลัวจะขาดหายออกไปสิ้น

"อา แพศยานัก ข้าถูกใจเจ้าเหลือเกิน ”

นิ้วเรียวยาวกดกระแทกลงไปในกายสาวรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ

"อร้า ลึกอีก ลึกอีก อร้า เสียวเหลือเกิน อร้า “

ร่างน้อยปรือดวงตามองสิ่งที่เข้าออกที่กลางกายของนางอย่างตื่นๆ แต่ความเสียวซ่านก็ทำให้นางแอ่นเนินเนื้อยกร่างกาขึ้นไปกระแทกกระทั้นกับนิ้วเรียวยาวแรงๆ ร่างน้อยส่ายสะบัดไปมา จนกระทั่งนิ้วหนาๆเร่งเร้าแรงๆ จนเกิดเสียงน่าอายของแอ่งน้ำหวานที่หลั่งมาจากร่องเนื้อของหญิวสาวดังขึ้นมา

หน้าจิ้มลิ้มปรือดวงตามองเรือนผมยาวๆ ที่รับกับหน้าขาวๆอย่างตื่นตะลึง ใบหน้าคนข้างกายของนางหล่อเหลามากๆ ปากสีแดงๆ ดวงหน้าที่คมคาย ดวงตาคมกริบเหมือนใบมีด ขนตาก็แสนจะยาวสวย ร่างน้อยมองคนตรงหน้าอย่างตื่นตกใจแล้วภายในกายก็บีบรัดขึ้นมา

เธอนึกถึงหนังโป๊ โดยมีคนหล่อๆแบบนี้เป็นพระเอกขึ้นมา มือน้อยๆยัดเข้าไปในปากบาง ช่องทางเครียดเกร็งตอดรับตุบๆ เหลียนฮวาจดจ้องใบหน้าหล่อเหลานั้นจนนิ่ง ดวงตาไม่กระพริบเลยซักครั้ง ความซ่านเสียวทวีกำลังขึ้น เมื่อชั้นเชิงแสนดุดัน ผสมกับดวงหน้าสุดหล่อเหลาของคนตรงหน้าขึ้นมา จนร่างน้อยสูดปากลั่นขึ้นมา

"อ้า อรูย จะถึงแล้ว อร้า ซี้ด อร้า ”

ร่างน้อยเกร็งกระตุกสั่นไหวไปทั้งกาย และสั่นไหวในขณะที่มือหนาๆนั้นกระแทกกระทั้นรุนแรงแล้วค่อยๆหยุดลง เมื่อนางเกร็งกระตุกไปทั้งร่าง ดวงตาคมๆเปรยสายตาใส่ร่างบางน้อยๆ แล้วกระตุกนิ้วออกจากความรัดรึงแรงๆ จนเกิดเสียงดังขึ้นมา

ในขณะที่ร่างน้อยกำลังเสร็จสมและหลับดวงตาพริ้มลงไป ร่างหนาขยับมาขึ้นคล่อมและยกแยกเรียวขาบางออกไปเบาๆ จดจ่อความใหญ่ยาวที่มันเวื่อมเหมือนแท่งหยก ลงมาที่กลางรอยแยกสีชมพูอ่อนที่กำลังฉ่ำน้ำหวานขึ้นมาแล้ว ร่างหนาบีบแท่งหยกแรงๆ ให้มันขยายตัวให้เต็มที่ ก่อนกลั้นลมหายใจแล้วกดกระแทกแก่นกายเบ่งบานลงในช่องทางคับแน่นในคราวเดียว

"กรี้ด ซี้ด อ่า อร่า เจ็บ อร่า ฮวาเอ๋อร์เจ็บค่ะพี่ อร้า “

"อา หายใจลึกๆเสียคนงามข้า เพิ่งกดแทรกส่วนหัวของมันลงไปเท่านั้นเอง หายใจลึกๆเสียคนดี อรูย อร่า ”

ร่างหนาหนักกอดรัดร่างบางปลุกปลอบนาง ขนาดใช้แรงผลักดันแก่นกายพรวดเดียวจนสุดแรง ช่องทางของนางก็ช่างคับแคบนัก มังกรตัวเขื่องมุดเข้าไปในกลีบเนื้อของนางได้แค่เพียงปลายหัว หัวมังกรขยายใหญ่ขยับหงึกๆ ร่างหนากัดฟัดกรอด แล้วแข็งใจกดกระแทกลงไปอย่างรุนแรง

"กรี้ด เอาออกไป มันเจ็บ มันใหญ่ เนื้อของเหลียนฮวาฉีกหมดแล้ว อร้า เจ็บ ฮือๆ เอาออกไป เหลียนฮวารับไม่ไหวแล้วนะ ฮือๆ"

"อา สายไปแล้ว มันสายไปแล้วนะเหลียนฮวา"

ร่างหนากัดฟันกรอดๆ รอรับความรัดรึงที่บีบตัวแน่นจนตัวมังกรแทบระเบิดลงไปแล้ว มันคับแน่นบีบตุบๆ จนร่างหนาใบหน้าบิดเบี้ยวขึ้นมา ยิ่งร่างน้อยขยับดิ้นเร่า ภายในของนางนั้นมันก็ยิ่งบีบรัดอย่างรุนแรง จนร่างหนาทานทนไม่ไหว จับสะโพกกลมเอาไว้แน่นๆ แล้วถอดถอนแก่นกายออกแรงๆ แล้วกดกระแทกลงไปอีกคราหนึ่งจนมิดลำ ร่างบางหวีดร้องลั่นขึ้นมาทันที

“อร้า อร้า อร้า ”

ทันทีที่ถูกมังกรตัวยักษ์มุดหัวลงมาในกายอย่างรุนแรงอีกครั้ง ร่างน้อยก็ทั้งแสบทั้งเสียวซ่าน ร่างบางเกร็งกระตุกสั่นไหวจนคางนั้นกระทบกัน ร่างบางเหมือนต้องกับไข้ป่า ทั้งเสียวทั้งแสบในกายมากจนดวงตานั้นเหลือกลาน

"อา ทั้งนุ่มทั้งแน่น ข้าจะฉีกเนื้อของเจ้าให้ยับเยิน ข้าจะบุกทะลวงจนกว่าเจ้าจะเดินไม่ได้เลย เจ้าแพศยาน้อย อร่า ซี้ด อรูย “

เรียวขาน้อยๆถูกยกแยกออกจากกัน มือหนาดึงข้อเท้าทั้งสองจนตึง ปลายเท้านุ่มๆชี้ขึ้นไปบนฟ้า แล้วโหมแรงกดหัวมังกรตัวใหญ่โตๆ มุดเข้ามุดออกอย่างทรงพลังจนสุดแรง

"อา แพศยาน้อย ขนาดนางคณิกายังรับข้าไม่ค่อยไหว ร่างเล็กๆของเจ้าคงฉีกพังเป็นแน่แท้"

ร่างหนาไล้เลียริมฝีปากแดงๆ แล้วโหมสะโพกกดหัวมังกรขนาดใหญ่ ทะยานลงลึกล้ำรุนแรง ดึงเข้าดึงออกหนักหน่วงแรงๆตามอารมณ์ดิบลงไป

"อา ข้าจะคลั่งตายแล้ว นานเหลือเกินที่ไม่ได้ปลดปล่อย อา เจ้าถูกใจข้านัก รัดแน่นเหลือเกิน สวยงามเหลือเกิน"

ร่างหนาเพ่งพิศนางตรงหน้าแล้วเอ่ยชมนางขึ้นมา สะโพกสอบก็ทะลวงทิ่มแทง บดหมุนคว้านจนร่างบางดิ้นเร่าตาเหลือกลาน ร่างบางกรีดร้องขึ้นมาพลัน

"อรูย อร้า เสียวเหลือเกิน ทนไม่ไหวแล้ว อร้า "

ร่างหนากระแทกกระทั้นจนร่างบางนั้นน้ำแตกพร่า บินขึ้นไปถึงสวรรค์หลายครั้งหลายครา จนอิ่มไปทั้งกาย เมื่อปล่อยปล่อยไปหลายครา มังกรยักษ์จึงเริ่มที่จะอิ่มเอม ร่างหนาจึงสาวแก่นกายถอดถอนแก่นกายรุนแรงขึ้นในอีกคราแล้วแยกเรียวขาขาวๆกระตุกแรงๆ แล้วกดแทรกปลายหัวเบ่งบานๆดันกระแทกพรวด ดึงเข้าออกแล้วห่มสะโพกย้ำๆแรงๆจนหนำใจ ร่างหนากัดฟันกรอดๆ แล้วแข็งใจกลั้นลมหายใจ กดกระแทกเรือนกายที่แข็งยาวลงในช่องทางฉ่ำเยิ้มที่ตอดรัดเรือนกายแข็งขึงอย่างรุนแรง

"อร่า อร่า ”

ร่างหนาคำรามลั่นขึ้นมา พร้อมเกร็งกระตุกร่างกายอย่างรุนแรง เสียงคำรามในคราสุดท้าย ดังไปทั่วบ่อน้ำพุร้อนในยามค่ำคืน ดังจนท่านรองแม่ทัพนั้นมาแอบมอง แต่เมื่อเห็นกิจกรรมของท่านแม่ทัพอยู่ไกลๆก็ล่าถอยออกไปไม่กล้าที่จะส่งเสียงดัง รองแม่ทัพหัวเราะหึๆ แล้วเดินจากไป

"ไวจังเลยท่านแม่ทัพ กลางป่าแบบนี้พวกข้าจะไปหาสาวๆที่ใดได้กันนะ โอ๊ย อิจฉาเว๊ย "