ตอนที่ 6 ชื่อตอน ติดในค่ายกล 25+
1491 คำ
ดวงตาน้อยๆค่อยๆเบิกกว้างออกเมื่อเห็นกระบอกไฟฉายอันโต ที่มันโตมากๆ มากจนน่ากลัว ร่างบางจ้องมองมันค้าง จนกระทั่งได้ยินเสียงหัวเราะเบาๆที่ข้างหู
"ข้าใหญ่โตนัก นางคณิกายังทานทนมิได้นาน"
ร่างบางตกใจกับกระบอกไฟฉาย แล้วยังตกใจในภาษาแปลกๆอีก
"โอ๊ย กองถ่ายหนังโป๊วิตถารย้อนยุคแน่ๆเลย แย่แน่ พวกขายคลับใต้ดินพิศดารแน่ๆ จะหนีออกไปยังงัยดี หล่อก็จริงแต่ใหญ่ขนาดนี้ ฉีกหมดแน่ๆ แง๊ จะหนีแบบไหนดี "
ร่างงามเบ๊หน้าขึ้นมาคล้ายจะร้องไห้ ทำให้ลู่เจ๋อขำพรืดขึ้นมา ยกนางขึ้นมานั่งบนตักกว้างในทันที จับนางนั่งทับเจ้ามังกรยักษ์ตัวโต แล้วกกกอดนางลงไปจนแน่นหนา
"ทำหน้าได้น่ารักนัก ถ้าเจ้าลอบสังหารข้า ข้าคงเผลอที่จะยอมตาย"
เสียงนุ่มกระซิบเสียงแหบพร่า มือหนากอดรัดแล้วบีบเคล้นหน้าอกนุ่มลงไปเบาๆ จนนางร้องครวญครางขึ้นมา
"อื้อ...อย่านะ"
"ขอชื่นใจซักนิดเถอะเจ้า"
ร่างหนากระซิบแล้วค่อยๆซุกไซร้ซอกคอขาวผ่องเบาๆ ใช้ปลายลิ้นไล้เลียลงไป จนร่างบางหายใจหอบถี่ สติเพิ่งประมวลผลว่านี่คือกิจกรรมเซ็กซ์ มันรู้สึกแปลกๆ มันเหมือนกระแสความร้อนนั้นวิ่งผ่าน กึ่งกลางกายเต้นตุบๆ มดลูกบีบรัด ทั้งที่ยังไม่โดนสอดใส่ มันเสียวมันซาบซ่านไปหมดทั้งตัว
มือหนายกนางให้หลังพิงที่อกกว้าง ให้นางนั่งคล่อมหันหลังอยู่บนตัก ตรงกลางกายของนาง มีกระบอกไฟฉายแท่งโต ตั้งขึ้นมาระหว่างกลีบเนื้ออวบอูม มือหนาจับมือน้อยๆของเหลียนฮวา ให้รูดมันเบาๆกระซิบเสียงแหบพร่าขึ้นมา
"ปรนนิบัติข้าซิ แพศยาน้อย"
ร่างบางตัวแดงเป็นกุ้งสุกเมื่อเห็นปลายกระบอกไฟฉายในระยะประชิด มันเป็นสีชมพูอมแดง ปลายมนๆเบ่งบานออก เหมือนเห็ดยักษ์ในครัวของแม่เธอ มันมีเส้นสายปูดโปนและมันแข็งที่ภายใน แต่เนื้อภายนอกนั้นแสนนุ่ม จับแล้วรู้สึกเสียวซ่านแปลกๆขึ้นมา
มือน้อยๆค่อยๆขยับตามมือหนาหยาบๆเบาๆ มือหยาบระคายใช้มือดันหลังของเธอ ให้ร่นมาจนกลีบเนื้อติดประชิด ห่อรอบแท่งใหญ่ยาวเหมือนขนมปังที่ห่อไส้กรอก
ทุกครั้งที่มือหนาขยับมือเล็กๆขึ้นลงไป เจ้ามังกรตัวเขื่องก็จะรูดกลีบเนื้อบางๆไปด้วย มือน้อยๆขยับขึ้นลงโดนผิวเนื้อตนเองจนรู้สึกแปลกๆ ร่างบางจึงใช้ใบหน้าเอนไปซุกซบแผ่นอกหนาเบาๆ นางตวัดปลายลิ้นแลบออกมาระบายความเสียวซ่าน ลงไปบนแผ่นอกหนา
มีครั้งหนึ่งที่ลิ้นบางๆตวัดไปโดนยอดอกกว้าง ร่างหนาจึงร่างกายแข็งเกร็งขึ้นมา ใช้เสียงทุ่มนุ่มกระซิบขึ้นมาเบาๆ
"กินข้าซิแพศยาน้อย ใช้ลิ้นเจ้า กลืนกินข้า"
ร่างน้อยเริ่มไฟติดขึ้นมากับข้อความวิตถารย้อนยุคแปลกๆ มันช่างลามกแต่แปลกใหม่สิ้นดี ชวนให้มีอารมณ์ขึ้นมาอย่างรุนแรง สาวน้อยจึงเอี้ยวตัวไปดูดดึงยอดอกสีหวานบนยอดอกตึงแน่นแข็งเป็นลอนหนา แล้วขบกัดมันเบาๆ
"แรงอีกซิ แพศยาน้อย"
เสียงกระซิบแหบพร่า พาร่างบางให้อารมณ์เตลิด ร่างบางทิ้งร่างกายพิงกายหนาไปทั้งตัว มือน้อยๆจับเอาความใหญ่โตรวบรูดแรงๆจนแข็งขึงขึ้นมา ก่อนจะค่อยๆยกตัวขึ้นช้าๆแต่ไม่ทันใจท่านแม่ทัพ มือหนายกร่างบางขึ้นมาก่อน แล้วจับเรียวขางดงามยกแยกออก ยกร่างบางขึ้นไปเหนือหัวมังกร แล้วกดกระแทกร่างของตนเองสวนขึ้นไปอย่างรุนแรง จนร่างสาวสะดุ้งเฮือก หวีดร้องดังขึ้นมา
"โอ๊ย เจ็บ อูย อร้า “
"หายใจลึกๆคนดี อย่าไปนึกถึงมัน จงหันหน้ามาหาข้า "
ร่างหนากระซิบเสียงแหบพร่า แล้วจับใบหน้าหวานมาบดขยี้ส่งแผ่นลิ้นร้อนๆ ดึงดูดความสนใจของเจ้ามังกรหัวโตไปจากนางไปจนหมด มือหนาๆยกสะโพกแสนงามให้ส่ายไปมาและบดกระแทกลงมา ดัง ปึก ปึก
”อร้า ซี้ด อร้า อรูย โอย “
มือน้อยๆยกขึ้นมาขบลงไปริมฝีปากบาง สะโพกเล็กๆถูกจับส่ายไหวไปมาอย่างรุนแรง มือหนาๆดั่งคีมเหล็กหนีบร่างบางตรึงไว้กับที่ แล้วกระแทกสะโพกสวนขึ้นมาอย่างรุนแรงในที่สุด
"อรูย อร้า อย่าทำรุนแรง อร้า ”
ร่างน้อยส่ายสะบัดไปมา มือหนาก็ยิ่งตรึงนางเอาไว้จนแน่นขึ้น ก่อนจะจับสะโพกงามๆยกขึ้นค้างเอาไว้ แล้วกดกระแทกสวนขึ้นมาถี่ๆ ปึก ปึก ปึก จนร่างบางกรีดร้องขึ้นมาใบหน้าเหยเก
"อื้อ อร้า ไม่เอาแล้ว อรูย มันใหญ่ อร้า อรูย เสียว อา อา"
ร่างบางเกร็งกระตุกขึ้นมาไปทั้งกาย แล้วปล่อยน้ำขาวข้นไหลลงมาจากช่องทางนุ่มที่บีบรัดอย่างรุนแรง กายสาวสั่นไหวขึ้นมาไม่หยุด มือหนาก็ยกขึ้นกดกระแทกลงไม่หยุดเฉกเช่นกัน ปากแดงๆห่อเป่าขึ้นมาด้วยความเสียวซ่าน
"ซี๊ด เจ้ายอดเยี่ยมนัก ตัวบางเบาและรัดแน่น ช่างหายากยิ่งนัก อร่า “
ทันทีที่ร่างน้อยสั่นกระตุกรุนแรงบีบรัดเรือนกายไม่หยุด มือหนาก็ยกร่างบางหมุนไปมา ทั้งที่เจ้ามังกรยักษ์ยังค้างคาอยู่ ทั้งตัวเขื่องและความแข็งยาว จึงบดคว้านหมุนไหมาในกายสาวอย่างรุนแรง
"กรี้ด อร้า อร้า ”
ร่างบางที่หันมาอย่างรวดเร็ว กรีดร้องและซุกหน้ากับแผ่นอกกว้างอย่างหมดแรง เรียวขาขาวยกขึ้นโอบรัดร่างกายหนาแรงๆ ก่อนจะถูกมือหนากดสะโพกตรึงเน้นให้มังกรมุดหัวเข้าสอดดันลึกๆไปจนหมดลำ แล้วหมุนสะโพกงดงามบิดไปมา ให้นางรับความทรมานอย่างรุนแรง
"กรี้ด อร้า ไม่ไหวแล้ว อ้า เก่งเหลือเกิน อรูย ซี้ด “
ร่างน้อยสั่นสะท้านขึ้นมาอย่างรุนแรง แล้วสั่นกระตุกสั่นไหวอยู่ในอกกว้าง ดวงตาคมเปรยสายตาคมขึ้นมองนาง อย่างหื่นกระหาย จับนางพลิกหงายลงไปบนพื้น แล้วเริ่มต้นกระแทกกระทั้นหัวมังกรบดลงลึกๆอย่างรุนแรง ร่างบางเสียวสะท้าน มือน้อยเกร็งจนเล็บจิกแน่นลงบนแผ่นหลังแกร่งในทันที
"อร้า แรงอีก แรงอีก อร่า ”
ร่างน้อยอารมณ์คุกรุ่นขึ้นมา สมองของนางกำลังไม่รับรู้สิ่งใดแล้ว นางกอดรัดรุนแรงพอๆกับภายในกายของนางที่บีบกระตุกถี่ๆขึ้นมา ร่างหนาร้องครวญครางขึ้นมาในที่สุด
"เหลียนฮวา อา โอ๊ะ อร่า "
ร่างหนาจับสะโพกนุ่มกดลงพื้นไปจนแน่น แล้วพามังกรยักษ์มุดหัวขึ้นลงเข้าออกลอดถ้ำน้อยอย่างรุนแรง จนร่างบางสั่นสะเทือน ร่างน้อยกรีดร้องขึ้นมาจนแสบคอ
และเมื่อความเสียวซ่านดำเนินมาถึงจุดจบ ร่างหนาก็กระแทกปลายเบ่งบานลงมาสุดแรง
สะโพก แหวกกลีบร่องเนื้อสาวลงมาในคราวเดียว แล้วบดขยี้แรงๆส่ายบดคว้านไปมาในกายสาวจนสิ้นฤทธิ์ ร่างน้อยนอนหอบหายใจถี่กระชั้นและปิดดวงตาแน่นขึ้นมา ตัวของนางสั่นระริก
"ดีหรือไม่แพศยาน้อย หืม “
"อือ หมดแรงแล้วว "
ร่างน้อยร้องครวญครางเบาๆ ยกมือจุ๊บๆ ส่งไปให้ทั้งที่นางนั้นหลับดวงตาลงไปแล้ว
"หึๆ ช่างน่ารักนัก ฮ่า ฮ่า "
หลี่ลู่เจ๋อระเบิดเสียงหัวเราะขึ้นมาจนดังลั่น ของเล่นชิ้นใหม่นี้ช่างถูกใจตนยิ่งนัก ตายตอนนี้ก็ยอม ช่างน่าเล่นด้วยกับนางเสียจริง ช่างพอใจมากยิ่งนัก
"ข้าชื่อลู่เจ๋อ แม่ทัพหลี่ลู่เจ๋อ จงจำไว้เอาไว้เสีย แพศยาน้อย "
"อรือ น้องชื่อหลินเหลียนฮวา"
"ตระกูลหลิน!!!!"
ร่างหนาช่างตื่นตระหนกตกใจมากยิ่งนัก เมื่อได้ฟังชื่อสกุลของนาง ยิ่งเกิดปัญหาใหญ่ขึ้นมาแล้ว
ตระกูลหลินล้วนยึดถือเพศพรรมจรรย์ เมื่อถึงคราวพิธีบวงสรวงเทพเจ้า บุตรสาวของตระกูลหลินจะถูกนำส่งไปบูชายันต์เทพเจ้าเป็นรายต้นๆ พวกนางบางคนมักถูกขังอยู่ในหุบเขา บางนางถูกขังอยู่บนยอดเขาเพื่อเซ่นสังเวยเทพเจ้า หากไม่ตายก็เชื่อกันว่าพวกนางคือผู้มีบุญญาบารมีมาก
ร่างหนาตื่นตกใจยิ่งนัก เกรงว่าถ้าหากเป็นความจริงแล้ว นางก็คือสายเลือดศักดิ์สิทธิ์ที่ไม่ควรย่ำยี แต่ถ้าหากนางกุเรื่องโป้ปดขึ้นมา นางจะต้องเป็นสายลับที่ต้องโทษรุนแรงนัก
"อือ ชื่อหลินเหลียนฮวา"
- ผู้เขียน
