สองร่างนั่งคลอเคลียกันในสวนสวย เหลียนฮวาใช้มือปลิดดอกบัวในสระมาหนึ่งดอก มองไปรอบๆจวน คล้ายนึกออกคล้ายนึกไม่ออกว่าเคยเห็นที่ไหน มือน้อยๆยกดอกบัวขึ้นมาดมแล้วชื่นชมขึ้นมา
"อื้อมหอมจริงๆเลย"
จมูกยังมิทันถึงดอกบัว พวงแก้มขาวก็ถูกขโมยจุมพิตไปเสียแล้ว ร่างหนาหัวเราะเบาๆ แล้วเดินหายไปจากบริเวณนั้น ปล่อยร่างบางหน้าแดงๆอยู่คนเดียว ร่างน้อยจึงค่อยๆผ่อนลมหายใจ แล้วเดินไปนั่งในศาลาริมสระ ร่างบางฮัมเพลงเบาๆ มองไปรอบๆลมโชยเย็นสบาย
เนื่องด้วยในจวนแม่ทัพ มีองครักษ์ประจำทิศอยู่แน่นหนา ร่างบางจึงทอดเรียวขาลงในสระน้ำอย่างสบายใจ แกว่งขาไปมาในสระน้ำ ดอมดมดอกบัวลงไป
"อื้อ หอมจังเลย สดชื่น เย็นซ่า อ่า อิๆ "
ในขณะที่ร่างบางอยู่ในความเริงร่า เกิดเสียงดังแกร๊กขึ้นมาคล้ายหินตก ในขอบกำแพงที่ข้างๆสระบัว องครักษ์สาวจึงหันกายไปชั่วเสี้ยวลมหายใจหนึ่งและเมื่อหันกลับมา กลับไม่พบพระชายาเสียแล้ว องครักษ์สาวจึงใช้วิธี…
