ไรเดอร์บริษัทจัดส่งไม่จำกัด

1774 คำ

ภายในห้องกว้างใหญ่ที่นานาคุ้นเคยแม่จับนานาขังไว้โดยที่ไม่ให้ติดต่อกับใครได้….นานาร้องไห้ทุบประตูห้องเสียงดังลั่น “แม่ปล่อยนานา…นานาจะต้องไปโรงเรียนนะ” “ไปโรงเรียนหรือจะไปหาผู้ชายแกมันเกินเยียวยานังเด็กใจแตกอยู่แบบนี้แหละไม่ต้องรงต้องเรียนมันแล้วท้องป่องกลับมาให้ชั้นขายหน้าเขา” นานากับแม่ต่างคนต่างจะเอาชนะกัน ต่อเป็นห่วงนานาเขาขับรถวนเวียนอยู่แถวบ้านนานาหลายรอบแค่เธอเห็นเขาแค่นี้นานาก็มีความสุขแล้วต่อไม่สามารถติดต่อนานาได้ตั้งแต่วันนั้น นานาเหนื่อยกับการโวยวายแล้วเธอไม่รู้ว่าจะหนีออกไปจากที่นี่ได้อย่างไร ติดต่อใครไม่ได้เลย หัวใจของหญิงสาวมันเรียกร้องอยากเจออยากเห็นหน้าเขาเสียเหลือเกิน ค่ำแล้ว นานาได้แต่นอนร้องไห้ “ก๊อกๆๆๆ….คุณนานาคะทานข้าวนะคะ” เสียงแม่บ้านเปิดประตูเพื่อนำอาหารมาให้นานา “ไม่กิน…เอาออกไป” “คุณนานาคะ…กินให้มีแรงนะคะเมื่อมีแรงสมองก็จะคิดแก้ปัญหาได้” คำที่แม่บ้านพูดมาท

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม