‘ผมต้องไปถ่ายละครแล้ว ผมเตรียมโจ๊กไว้ให้ในตู้เย็นอุ่นทานได้เลย มีน้ำผลไม้ด้วย แล้ววันนี้ไม่ต้องไปทำงานนะครับ เดี๋ยวจะป่วยเอาไว้ แล้วผมจะรีบกลับมาหา
ปล.ถ้าเกิดไม่ยอมพักอยู่ที่ห้อง รับรองผมไปตามถึงโรงพยาบาลแน่...รักครับ’
และยิ้มหวานก็ค่อยๆผุดขึ้นที่ใบหน้าขาวไร้การตกแต่งของไรอา เมื่อพอตื่นขึ้นมาก็ไม่เจอเจ้าของห้องเสียแล้วแต่เจอโน้ตสีขาวทิ้งเอาไว้ให้แทน พออ่านเสร็จเลยอดที่จะอมยิ้มออกมาไม่ได้
“ถึงอยากไปก็ไปไม่ไหวหรอก ไอ้คนเจ้าเล่ห์”
ไรอาอดว่าออกมาไม่ได้ เมื่อแค่เดินยังลำบากจะให้เธอไปทำงานได้ยังไง ก่อนจะอดหน้าแดงออกมาไม่ได้เมื่อดันไปคิดถึงเรื่องเมื่อคืน ทีแรกก็เจ็บเจียนตายแต่พอเอาไปเอามาเธอกลับเอาแต่ครวญครางอย่างซ่านเสียวแถมตอบรับเขาในทุกๆอย่างที่เขาชักนำอีก ยิ่งคิดหญิงสาวยิ่งนึกอายตัวเอง
ส่วนอีกคนนั้น ตอนนี้กำลังยิ้มหน้าบานกับความสัมพันธ์ที่เขาใฝ่ฝันถึงจนคนที่ทำงานอดแซวออกมาไม่ได้ เมื่อตอน
