ระหว่างนั่งประชุมคอนเฟอเรนซ์อยู่เขาก็ลอบมองนาเดียที่นั่งจดรายละเอียดการประชุมด้วยความตั้งใจ นึกยังไงถึงมาเป็นเลขาของเขาแถมยังแต่งตัวแบบนี้เพื่อไม่ให้เขาจำได้อีก แปลกใจตั้งแต่คุณแม่ฝากมาเข้าทำงานแล้วมีไม่กี่คนหรอกที่แม่ของเขาให้ท้าย
หญิงสาวเงยหน้าขึ้นมองสบตากับชายหนุ่ม เธอสะบัดหน้าใส่อย่างงอนๆก่อนจะก้มหน้าลงทำงานต่อไม่สนใจเขาอีก เขาเขียนโน๊ตลงกระดาษก่อนจะปาใส่หัวหญิงสาวโดนเต็มๆเลยด้วย นาเดียลูบผมตัวเองป้อยๆก่อนจะหยิบกระดาษมากดเปิดอ่าน
‘นี่… โกรธไรป่ะ’
นาเดียเบะปากใส่กระดาษอย่่างหมั่นไส้และทุกอย่างอยู่ในสายตาของชายหนุ่ม เธอขย้ำทิ้งอย่างไม่ใยดีก่อนจะนั่งทำงานของตัวเองต่อแถมไม่ตอบกลับเขาด้วย
(ท่านประธานคิดเห็นว่ายังไงครับ)
เขาไม่ได้สนใจการประชุมเลยแม้แต่น้อยมัวแต่เขียนโน๊ตโยนใส่หญิงสาวจนเธอเริ่มหงุดหงิด นาเดียปากระดาษทิ้งลงถังขยะก่อนจะขยับไปนั่งทางอื่นไม่สนใจเขาอีก
“เล่นตัวชะมัด”
(อะไรน
