มู่ตานกงจู่แปรเปลี่ยนเป็นราชินีมู่ตานแล้ว ยามนี้สิ่งของในตำหนักยิ่งล้ำเลิศ พระมารดาประทานพิณไหมฟ้าให้นาง แกะสลักลายมังกรโอบมู่ตานช่างงดงามนัก พระมารดาและสตรีสกุลหลิน ฝึกเพลงพิณพิฆาตให้นางอย่างเร่งรัด ล้วนเน้นจู่โจมศัตรูที่มีจำนวนมากและตัวโต คงหมายถึงเหล่ามังกรดื้อนั่นด้วยแน่ๆ นางตั้งใจเรียนภายในสองวัน สามารถทลายกำแพงวังลงไปได้ พระบิดาและกรมช่างฝีมือต่างน้ำตารินด้วยความปิตินักหนา จะยิ้มก็มิได้ร้องไห้ก็มิงามจึงปล่อยเลยตามเลยไปดั่งตกน้ำแล้วต้องพลอยกระโจนให้พ้นทางด้วย
พระมารดาเมื่อพบว่านางเก่งกาจนักจึงลัดไปสอนพิณบทใหม่ในทันใด สอนเพลงใบไม้ผลิ สอนศาสตร์ปลุกวิญญาณ สอนศาสตร์แห่งพฤกษา ควบคุมภูติต้นไม้ สอนใบไม้ร่วงหล่นใช้ปลิดชีพผู้คนทั้งกองทัพ นางตื่นเต้นนักสิ่งเหล่านี้
คราแรกนั้นพระมารดามิยินยอมสั่งสอนนาง ด้วยหวั่นว่านางจะต้องตกเป็นสินไหมของผู้ใดอยู่ในยามปักปิ่น หากนางเก่งกาจอาจเป็นผลร้ายต่ออาณาจ
