สาส์นด่วนจากเจิ้งโจวส่งมาถึงหมอเป่ย หมอเป่ยจึงตอบกลับสาส์นในเรื่องของราชันต์มังกรขาวไป่หลงและให้ระมัดระวังให้ดี เพราะราชันต์มังกรขาวติดจะกริ้วง่ายเหลือเกิน หากว่ามิจำเป็นอันใดจงหลีกเลี่ยงที่จะพบปะหรือปะทะกัน
หมอเป่ยยังถามถึงสุขภาพของหรงผิงด้วย ดีอกดีใจยามได้รับสาส์นจากเจิ้งโจว ยามนี้ชายแดนเหงาหงอยนักชีวิตมิใคร่จะตื่นเต้นอันใดยามขาดผู้ปั่นป่วน ชีวิตหมอนั้นแม้งานยุ่งนัก มิเป็นอันกินอันนอนก็จริงแต่มิได้มีสิ่งตื่นเต้นอันใดเลย ส่งสาส์นแล้วก็ไปเดินตลาดมองหาสมุนไพรหายากในทันที
มิคาดหมอเป่ยได้พบกับลู่หลิน และท่านข่านหย่งไซว้ปลอมตนมาเป็นผู้เร่ร่อนที่หน้าด่าน
หมอเป่ยคราแรกมิแน่ใจ ยามเห็นสตรีในชุดสกุลหลินที่แสนจะมั่งคั่ง แต่ชุดนั้นเก่ามอซอจึงเร่งสาวเท้าไปตรวจสอบเพราะสกุลหลินมีทรัพย์สินมากมายนัก กิจการผ้าไหมก็ราบรื่นไปด้วยดี แม้แต่คนขับรถม้าหน้าจวนยังมีรองเท้าปักผ้าไหมงดงามกว่าผู้อื่นในอาณาจักร จึ
