เมียเด็กมาเฟีย

ตอนที่ 6 หึงหน่อยไม่ได้เหรอ

ธนากดวางสายลูกน้องตัวเองเสร็จก็รีบขับรถตรงไปที่ผับของตัวเอง ทันทีที่มาถึงก็เจอแขกวีไอพีกลุ่มเดิมที่เดิมทีนัดมาคุยเรื่องร่วมหุ้นธุรกิจกันโวยวายกันอยู่ในห้องรับแขกของผับ โดยมีตินยืนรอเขาอยู่ตรงหน้าห้อง

"ผมยึดยามาหมดแล้วครับ ส่วนใหญ่เป็นยาปลุกเซ็กส์ที่เอามาใช้กับเด็กบริการ"

"แล้วมันโวยวายอะไรกัน"

"ไม่พอใจที่การ์ดเข้าไปค้นตัว บางคนขัดขืนก็เลยต้องใช้กำลังไปบ้าง อีกอย่างคือคนที่นายให้ผมตามหา คนที่วางยาผู้หญิงคนนั้นคือลูกชายของวีไอพีในห้องนี้ครับ"

"แล้วมันอยู่ไหน"

"แยกตัวไปคาสิโนด้านหลังครับ ตอนนี้การ์ดกำลังไปเอาตัวมาให้"

"แล้วสิงหาอยู่ไหน"

"อยู่กับแขกในคาสิโนครับ การ์ดกำลังเข้าไปขออนุญาตคุณสิงหาแล้วจะนำตัวมาให้นาย" ธนาพยักหน้าให้ ก่อนจะมองเข้าไปในห้องที่แขกวีไอพีกำลังโวยวายกับการ์ดของเขาอยู่ "เป็นเหี้ยไรกันนัก" จนได้ยินเสียงที่คุ้นเคยจากด้านหลังที่ตะโกนเข้าไปในห้องจนแขกวีไอพีของเขาพากันเงียบ ธนาถึงได้หันไปมอง

เห็นสิงหาที่ลากคอคนที่วางยาเจ้าขามาหยุดอยู่ตรงหน้าเขา "ไอ้นี่ใช่ไหมที่ให้การ์ดไปลากตัวมาให้"

"มึงไม่ติดคุยกับแขกอยู่หรือไง"

"เอาไอ้นี่ก่อน ที่ว่าวางยาคนของมึง ใครคือคนของมึง" สิงหาถามพร้อมมองมาหาเขาด้วยท่าทางจับผิด สิงหาคือเพื่อนสนิทของธนา เดิมทีที่นี้เป็นแค่ผับธรรมดา จะเปิดคาสิโนหรือคลับบริการผู้หญิงก็ทำไม่ได้เพราะมีหลายอย่างที่ต้องใช้อำนาจช่วย แต่เพราะสิงหาเป็นคนมาจัดการให้ มาเป็นผู้ร่วมหุ้นคาสิโนและคลับกับเขา ทำให้ผับของเขาเป็นผับที่มีบริการครบวงจรในปัจจุบัน สิงหาเป็นเจ้าของคาสิโนในต่างประเทศหลายที่ ส่วนที่นี้สิงหาก็มีอำนาจจากพ่อที่เป็นนักการเมืองใหญ่ หลายคนถึงพากันเกรงกลัว ไม่มีใครกล้าจะงัดกับสิงหามากนักเพราะรู้ดีว่าสิงหามันไม่กลัวกฎหมาย

"เด็กที่เลี้ยงไว้" ธนาตอบเลี่ยงๆ ไป

"งั้นเดี๋ยวกูจัดการให้ มึงก็ไปจัดการพวกวีไอพีให้หยุดโวยวาย ก่อนที่กูจะกลับมาจัดการมันเอง" พูดจบสิงหาก็เดินออกไป ส่วนธนาเองก็เข้าไปจัดการกับแขกวีไอพีด้านในห้องต่อ

02:30

ธนาจัดการเรื่องวุ่นวายเสร็จถึงกลับขึ้นมาบนห้องทำงานของตัวเอง มือหนากดเปิดโทรศัพท์ส่งข้อความไปหาอีกคนที่ทำเขาเผลอนึกถึงอยู่ตลอดเวลาจนไม่เป็นอันได้ทำงาน

ธนา : นอนยัง

ธนา : ฉันพึ่งเสร็จ ถ้ายังไม่นอนจะเข้าไปหา

ธนา : ถ้านอนแล้วจะได้ไม่ไปกวน

ธนาส่งข้อความไปซ้ำๆ แต่เจ้าขาก็ไม่ตอบกลับมา สุดท้ายถึงแม้จะบอกว่าไม่กวนแต่เขาเองก็ตรงออกจากผับขับรถไปหาเจ้าขาที่คอนโดอยู่ดี

มาถึงคอนโดของเจ้าขา ภายในห้องก็ปิดไฟมืดสนิทไปแล้ว ธนาเดินตรงเข้าไปถึงห้องนอนก็เห็นเจ้าขานอนหลับอยู่บนเตียงในชุดลูกแมวที่เขาสั่งให้ใส่เอาไว้อย่าถอด แค่นั้นก็เหมือนความเหนื่อยจากการทำงานหายเป็นปลิดทิ้ง ธนายกยิ้มออกมาแบบที่อดเอ็นดูไม่ได้ ก่อนจะค่อยๆ คลานขึ้นเตียงไปนอนลงข้างๆ ร่างเล็ก

"อื้อ" เสียงอืออาในลำคอดังขึ้นเมื่อโดนธนาดึงตัวเข้ามากอด เจ้าขาที่รู้สึกว่ากำลังโดนรบกวนการนอนถึงค่อยๆ ลืมตาขึ้นมอง "มาดึกขนาดนี้จะมาทำไม มาทำคนอื่นตื่น มันน่ารำคาญรู้ตัวบ้างไหม" เสียงหวานพูดออกมาพร้อมกับสีหน้าที่แสดงออกถึงความไม่พอใจชัดเจน

"พึ่งเสร็จ ฉันก็รีบที่สุดแล้ว"

"พึ่งเสร็จอะไรล่ะ เสร็จงานหรือเสร็จกับเด็ก"

"กับเด็ก" เสียงเข้มตอบคนในอ้อมกอดไป

"ถ้าจะเสร็จดึกขนาดนี้ ทีหลังก็นอนกับเด็กคุณเถอะ ฉันจะนอน ไม่ชอบให้ใครกวน"

"เด็กสองคนเลยนะ แย่งจะให้ฉันนอนด้วย ฉันไม่รู้จะนอนกับใครดีก็เลยมานอนกับเธอดีกว่า"

"ก็นอนกับทั้งสองคนนั่นแหละ จะเลือกทำไม" เจ้าขาว่าจบก็ขยับตัวเปลี่ยนท่าไปนอนหันหลังให้ธนากอดเธอจากทางด้านหลังแทน

"เจ้าขา"

"อือ"

"หึงหน่อยไม่ได้เหรอ ฉันนอนกับผู้หญิงสองคนพร้อมกันเลยนะ"

"คุณธนา"

"อืม"

"นอนสักที ฉันรำคาญ"

"เจ้าขา หึงหน่อยสิ"

"ถ้าไม่นอนก็กลับไป อย่ามากวน ดึกขนาดนี้แล้ว เป็นบ้าหรอ งอแงไม่เข้าเรื่อง"

"เธอว่ามาเฟียว่างอแงหรอ มาเฟียที่ไหนเขางอแงกัน พูดให้มันดีๆ" ธนารีบรั้งตัวเจ้าขาให้หันหน้ากลับมาหาตัว ก่อนจะพูดออกไป

"คุณธนา"

"อืม เธอว่าฉันแบบนั้นได้ไง"

"พูดครั้งสุดท้าย ถ้าไม่นอนก็ไสหัวกลับไป รำคาญ"

"..." ที่ว่าปากดีก็คือจริงๆ อ้าปากว่าเขาฉอดๆ ไม่มีทีท่าว่าจะปราบแมวดื้อตัวนี้ได้เลย

"จะนอนไหม"

"โอเคนอน ไม่กวนแล้ว นอนเถอะ" ธนาพูดจบก็หน้าหงอยไป ก่อนจะผละมือออกจากการกอดรัดร่างเล็กไว้แล้วนอนหันหลังให้กับเจ้าขาแทน แต่ถึงอย่างนั้นเจ้าขาก็พลิกตัวนอนหันหลังให้เขาเหมือนอย่างเดิม ไม่หันมาสนใจเขาเลยสักนิด

ทำไมถึงได้ทำตัวแบบนี้ใส่เขาก็ไม่รู้ เงินก็ให้ไปเป็นล้านๆ คนกลับมาจากทำงานเหนื่อยๆ แค่เอาใจกันสักนิดก็ไม่มี ไม่คิดจะแย่งตัวเขาเหมือนเด็กๆ คนอื่นหน่อยหรอ

เจ้าขาใจร้ายชะมัดเลย

"เฮ้อออ"

"คุณธนา"

"ไม่ต้อง จะมาง้ออะไร"

"เงียบสักที ถ้าจะถอนหายใจดังขนาดนั้นก็ออกไปนอนโซฟานู้น"

"อืม โอเค" ธนาพูดตอบอีกคนแล้วก็หยัดตัวลุก หยิบหมอนเดินออกจากห้องนอนไป

ร่างแกร่งทิ้งตัวนอนลงโซฟาที่ห้องนั่งเล่นนานหลายนาทีแต่ก็ไม่มีทีท่าว่าเจ้าขาจะตามออกมาจนธนาเองต้องเดินกลับไปแอบเปิดประตูห้องนอนดูถึงได้เห็นว่าเจ้าขานอนหลับไปอีกรอบแล้ว...