แม่ดาวยั่ว

1050 คำ
            พูดจบก็รีบลุกผึงแล้ววิ่งปรู๊ดเข้าห้องน้ำไปอย่างรวดเร็ว ทิ้งให้คู่ขาสาวนั่งหน้าบึ้งอยู่บนเตียงอย่างเสียอารมณ์ แต่ก็พยายามที่จะเข้าใจ นฤบดินทร์เป็นขุมทองแหล่งใหญ่ หากวันไหนเขาไม่พอใจเบื่อหน่ายขึ้นมาเธอจะขาดรายได้ เธอจึงทำได้เพียงนอนแผ่อวดเรือนร่างเปลือยเปล่าอยู่อย่างนั้น กระทั่งเขากลับออกมาจากห้องน้ำ ซึ่งภาพนั้นมันก็ทรมานใจชายเหลือเกิน             แต่เขาก็พยายามข่มใจอย่างที่สุด ก่อนเดินไปจัดการตัวเองจนเรียบร้อยในห้องแต่งตัวที่เขานำเสื้อผ้ามาทิ้งไว้ สิบนาทีต่อมาทุกอย่างก็เรียบร้อย พร้อมทำงาน แล้วเดินตรงมาใช้สองมือขยำสองเต้ามโหฬารนั้นอย่างมันมือ              “ เข้าใจทรมานผมนะเซย่า แต่ผมต้องรีบไปทำงาน ไว้เจอกันนะครับ คุณนอนต่อก็ได้นะ เสร็จงานแล้วผมจะโทรหา ” เขาว่าก่อนเดินออกจากห้องไป             เซย่ามองตามร่างสูงอย่างขัดใจ ผู้หญิงมักมากในกามอย่างเธอหากอารมณ์ค้างแล้วใช่จะลงได้ง่าย ๆ เสียเมื่อไหร่ ขึ้นแล้วก็ต้องหาที่ลงให้ได้สิ ก่อนจะคิดได้ว่าน่าจะยั่วให้เขามีเซ็กส์เร็ว ๆ กับเธอบนห้องทำงาน ตื่นเต้นดีด้วย ขอสักห้านาทีสิบนาทีคงไม่เสียงานเสียการหรอก คิดได้ดังนั้นก็รีบเข้าห้องน้ำจัดการธุระส่วนตัวก่อนออกมาแต่งตัวแต่งหน้าเรียบร้อย แล้วสาวเท้าออกจากห้องไปสู่ห้องทำงานของนฤบดินทร์อันเป็นที่หมายเพื่อจัดการให้เธอเสร็จสมอารมณ์หมายดังต้องการ             ทันทีที่เซย่าปรากฏร่างขึ้นหน้าห้อง แม่เลขานุการสาวของนฤบดินทร์ก็รีบวิ่งออกมาห้ามไว้             “ เข้าไปไม่ได้นะคะคุณเซย่า คุณนฤบดินทร์คุยงานอยู่ค่ะ ” อีกฝ่ายเชิดหน้าใส่             “ บดินทร์โทรหาฉันเมื่อกี้ ให้ฉันเอาของสำคัญที่ลืมไว้ในห้องสวีทมาให้ ทีนี้ฉันจะเข้าไปได้หรือยัง แม่เลขา ”             เธอจงใจพูดให้เลขานุการสาวทราบถึงระดับความสำคัญตนเองว่ามันพิเศษเพียงใด แล้วก็ได้ผล อีกฝ่ายเปิดทางให้ร่างอวบอัดนั้นเดินเข้าไปในห้องทำงานทันที             ประตูห้องถูกเปิด ชายร่างสูงใหญ่ทั้งสองที่กำลังคุยงานอยู่หันขวับมามองทันที             “ เซย่า ” นฤบดินทร์เรียกชื่อเธออย่างตกใจนิดแล้วขมวดคิ้วมุ่นด้วยความไม่พอใจ ไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะกล้าเดินเข้ามาหาในห้องทำงานอย่างนี้             “ ค่ะ เซย่าเอง ตั้งใจจะขึ้นมาลาคุณก่อนกลับ ”             “ โทรมาก็ได้ ผมบอกคุณแล้วนี่ว่าผมทำงาน คุณไม่ควรมาที่นี่ ” อีกฝ่ายว่าเสียงเข้ม             “ ขอโทษค่ะบดินทร์ ต่อไปจะไม่ทำอีก แล้วคุณจะไม่แนะนำเพื่อนให้เซย่ารู้จักหน่อยเหรอคะ ”             เป็นคำขอโทษที่คนพูดคงไม่ได้รู้สึกรู้สาอย่างที่พูด เพราะสายตาเธอนั้นจ้องเขม็งอยู่ที่ร่างสูงใหญ่ที่นั่งตรงข้ามกับนฤบดินทร์อย่างกระหายหิวปิดไม่มิด             จริงอยู่ที่นฤบดินทร์นั้นก็จัดได้ว่าหล่อเหลาเอาการ สูงใหญ่ไฮโซ แต่คนคนนั้น คนที่เขาว่าเป็นเพื่อนนั้นต่างออกไปอย่างสิ้นเชิง ดูมีอะไรที่เหนือกว่าทุกขุมเลยทีเดียว             เขาชื่ออะไรนะ รามใช่ไหม คุณรามคุณนั้นสูงใหญ่ ดูจะสูงกว่านฤบดินทร์ด้วยซ้ำไป ผิวสีแทนเนียนห่อหุ้มด้วยเสื้อเชิ้ตสีดำนั้นทำให้เขายิ่งดูหล่อเข้ม เชิ้ตนั้นปิดความแกร่งและมัดกล้ามไว้ไม่มิด กางเกงยีนส์สีดำกับรองเท้าหนังสีเดียวกัน ตาคมคิ้วเข้มมีประกายดึงดูดบางอย่าง จมูกโด่งคมเป็นสัน ริมฝีปากหยักที่ยิ้มมุมปากนิด ผมที่ไม่ได้เซ็ทจัดให้เป๊ะเว่อร์ มันดูยุ่งเหยิงนิด ๆ แต่ยิ่งทำให้เขาดูหล่อร้ายน่ากินเป็นบ้า ตอเคราเขียวครึ้มล้อมกรอบใบหน้ายาวที่ดูเหมือนไม่ได้โกนสักสองวัน ไรเคราแบบนี้แหละที่เธออยากให้มาครูดอยู่บนผิวให้ถ้วนทั่วทุกอณู             ผู้ชายคนนี้เซ็กซี่เป็นบ้า หล่อแบบแบดบอย มีความดิบเถื่อนอยู่ในตัว ที่จุดประกายในตัวให้เธอเร่าร้อนได้เพียงแค่สบตา             เซย่าจ้องรามด้วยประกายตาเป็นมัน ราวกับราชสีห์จะขย้ำชิ้นเนื้ออันโอชะก็ไม่ปาน             “ นี่เพื่อนผม ชื่อราม ราม นี่เซย่า ” นฤบดินทร์แนะนำสั้น ๆ รามยิ้มที่มุมปาก ค้อมศีรษะนิด ๆ แล้วเอ่ยทักทายตามมารยาท             “ สวัสดีครับคุณเซย่า ” ทว่าเจ้าหล่อนไม่ได้ทำแค่นั้น เธอเอื้อมไปคว้ามือใหญ่ของเขาที่วางไว้ที่ต้นขามากระชับบีบ จงใจใช้นิ้วสะกิดกลางฝ่ามือนั้นเบา ๆ             “ สวัสดีค่ะ คุณราม”  รามรีบดึงมือออกด้วยสีหน้ากระอักกระอ่วน ผู้หญิงคนนี้แสดงออกถึงความอยากได้กระหายใคร่ออกมาอย่างโจ่งแจ้ง เขารีบตวัดสายตาไปมองเกรงว่าเพื่อนจะไม่พอใจ แล้วก็เป็นเช่นนั้นจริง ๆ               นฤบดินทร์ขมวดคิ้วมุ่น แม้เธอจะมีฐานะแค่คู่นอนที่เขาไม่ได้จริงจังนัก แต่ก็ไม่ควรมายั่วผู้ชายคนอื่นต่อหน้าแบบนี้ โดยเฉพาะคนคนนั้นเป็นเพื่อนด้วยแล้ว มันไม่ควรอย่างมากที่สุด ถือเป็นการไม่เกียรติ เสมือนลากเขาไปบังคับให้ยืนแก้ผ้ากลางสี่แยกไฟแดงนั้นแหละ             “ เซย่า กลับไปก่อน ”  เขาเอ่ยเสียงเข้ม อีกฝ่ายอ้าปากจะตอบกลับ พลันโทรศัพท์มือถือของนฤบดินทร์ก็ดังขึ้น เขาหยิบมาดูแล้วเอ่ยบอก             “ คุณพ่อโทรมา ขอตัวแป๊บนะ ”             รามพยักหน้ารับ อีกฝ่ายกดรับโทรศัพท์แล้วจ้องมาที่เซย่าเขม็งเพื่อบอกเป็นนัย ๆ ว่าให้ออกไปเดี๋ยวนี้ คนถูกจ้องพยักหน้าเป็นเชิงรับรู้ แต่เมื่อนฤบดินทร์เดินลับตาเพื่อไปคุยโทรศัพท์ เธอกลับเดินตรงเข้าไปหารามทันที ก่อนจะวางมือทั้งสองลงบนที่วางแขนบนเก้าอี้นวมตัวใหญ่ที่เขานั่งอยู่ แล้วโน้มตัวลงไปใกล้ หน้าอกหน้าใหญ่ก้อนใหญ่ทะลักล้นออกมาเหนือเกาะอกสีดำจนอีกฝ่ายเห็นได้เต็มตา         
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม