รวมเรื่องรักร้อน

บทนำคนิกาจัดดอก

บทนำ

“เข้ามานี่สิ...เอ็งรู้หรือไม่ว่าพ่อของเอ็งทำกระไรกับข้าไว้บ้างรู้ใช่ไหมข้ามิชอบคนโป้ปดมดเท็จและขี้โกงอีกอย่างที่ข้ารับไม่ได้เลยคือขโมยพ่อของเอ็งเป็นทุกอย่างที่ข้ารังเกียจนักเอ็งก็คงไม่ต่างกันถึงได้กล้าตามพ่อมาเสนอตัวให้ข้าถึงที่เรือนข้า...ได้ในเมื่อเสนอมาก็จะสนองตอบให้ทำให้ข้าพอใจมิเช่นนั้นข้าจะส่งเอ็งไปหอโคมเขียว ถอดออก...”

เฟื่องเด็กสาวสะอื้นไห้ตัวสั่นงันงกด้วยความกลัวเธอถอยหลังหนีอย่างลุกลี้ลุกลนจนคนรอคอยเบื่อหน่ายเขาถลาเข้ามาอย่างรวดเร็วดึงร่างเล็กเข้ามาประโคมจูบอย่างรุนแรงและไม่ปรานีเด็กสาวไร้เดียวสากลัวจนตัวสั่นเทาผ้าพันอกถูกดึงกระชากหลุดไปอย่างง่ายดายหน้าอกอวบอัดกระเพื่อมตามแรงสะอื้นถึงแม้จะขัดขืนอย่างไรก็ไม่เป็นผลยิ่งดินยิ่งเจ็บตัวผ้าซิ่นที่พันไว้เป็นจูงกระเบนถูกกระชากออกไปมือใหญ่บีบเค้นเคล้าคลึงก้อนเนื้อนุ่มนิ่มอย่างมันมือเบื้องล่างที่เปลือยเปล่าเด็กสาวรู้ชะตากรรมของตัวเองแล้วว่าไม่น่าจะรอดไปได้แต่กระนั้นเธอก็ยังจะดิ้นรนต่อสู้และขัดขืนเธอพยายามหนีบขาสองข้างให้ชิดเพื่อปกปิดของที่เธอสงวนและหวงแหนหวังว่าจะเก็บไว้ให้ชายที่ตนรักในสักวันหนึ่งถึงแม้ว่าเวลานี้จะยังไม่มีก็เถอะ เขาจับขาเรียวเล็กของเธออ้าออกจนเห็นความสวยงามตรงกลางระหว่างขามือใหญ่ชอนไชเข้าร่องสงวนคว้านวนไปวนมาเด็กสาวสะดุ้งเฮือกเพราะความเจ็บชายหนุ่มค่อยๆเกรี่ยเมล็ดตรงกลางระหว่างร่องอย่างแผ่วเบาเมื่อดึงมืออกจากร่องสาวเขาพยายามดันสิ่งนั้นเข้าไปแต่มันช่างคับและแน่นเสียเหลือเกินเขาดันเข้าจนสุดลำ...ด้วยความเจ็บสุดขีดจนเด็กสาวกรีดร้องออกมาเธอพยายามดิ้นรนเพื่อที่จะหนีอีกครั้งแต่ไม่ได้ผลไม่ว่าเธอจะขอร้องอย่างไรเขาก็ไม่ฟังบั้นท้ายกระแทกรัวและเร็วอย่างไม่ปราณีเส้นพรหมจรรย์ของเธอขาดกระจุย

“โอววว...แน่น...เสียวจังเอ็งนี่เด็ดไม่เบาเลย”

เมื่อเขาเสร็จสมอารมณ์รักแล้วเขาดึงสิ่งนั้นออกจากร่องสาวถึงได้เห็นว่าเขาได้ทำกับเธอรุนแรงเกินไปเลือดสีแดงยังคงไหลไม่หยุดเด็กสาวสะอื้นไห้จนตาบวมชายหนุ่มลงเรือนไปข้างล่างเขาคงไปชำระล้างร่างกาย...เฟื่องแอบหนีออกไปอย่างเงียบๆ เด็กสาวร่างเล็กบอบบางเดินโซซัดโซเซกลับบ้านด้วยความเจ็บปวดรวดร้าวทั้งกายและใจหวังจะให้ผู้เป็นแม่ปลอบประโลมจิตใจ เธอเป็นเพียงเด็กสาวอายุแค่สิบหกปีเท่านั้นเสียงทุ้มใหญ่น่ากลัวของเขาผู้นั้นยังก้องกังวานในหัวของเธอ...เด็กสาวหวาดกลัว

“มึงกลับมาทำกระไรอีเฟื่อง?อยู่รับใช้นายท่าน นายท่านจะได้เมตตายกหนี้ให้กับกู ดีไม่ดีท่านจะรักและหลงมึงจะได้สบายกันทั้งชาติ”

“นี่มึงเอาลูกกูไปเร่ขายให้กับนายท่านกระนั้นหรือ?ไอ้คนชั่วไอ้คนสารเลว เป็นเยี่ยงไรบ้างเฟื่องลูกแม่ท่านทำกระไรเอ็ง”

เพียงแค่เห็นอาการเป็นห่วงจากผู้เป็นแม่เด็กสาวก็สะอื้นไห้จนร่างสั่นสะท้านกอดที่อบอุ่นและความรักของแม่ทำให้เธอคลายเจ็บปวดไปได้บ้างแต่สิ่งที่มันเสียไปแล้วไม่สามารถเอามันกลับมาคืนได้ความสาวและบริสุทธิ์ของเธอโดนเขาคนนั้นพรากไปอย่างไม่ใยดีเพียงเพราะโกรธแค้น

ผู้เป็นพ่อของเธอโกงเงินในบ่อนที่พ่อทำงานให้กับเขา

“อี...เฟื่องมึงหยุดร้องแล้วกลับไปหานายท่านซะ...ก่อนที่นายท่านจะสั่งบ่าวของท่านมาถล่มบ้านกูมึงต้องใช้ร่างกายของมึงใช้หนี้แทนคุณให้กู...กูเป็นพ่อมึงนะลูกที่ดีเวลาพ่อลำบากก็ต้องตอบแทนบุญคุณชีวิตจะได้เจริญ”

“มึงไปเป็นหนี้ท่านมากน้อยเพียงใด?”

“ห้าร้อยตำลึง...มึงจะไปขายตัวมาช่วยกูกระนั้นหรือ?”

“ใช่แล้วห้าร้อยตำลึง...แล้วมึงก็ส่งตัวลูกสาวของมึงมาได้แล้วนายท่านให้มารับตัวถ้าไม่อย่างนั้นอย่าหาว่าไม่เตือนกูจะฆ่ามึงตามที่นายท่านสั่ง”

“ฆ่ามันเลยไอ้ผัวชั่วไอ้เลว...ฆ่ามันเลยอย่าเอาลูกสาวอิฉันไปเลยนะเจ้าคะบอกนายท่านเลยเจ้าค่ะว่าฆ่ามันไปได้เลยอิฉันไม่เอามันไว้แล้ว...คนชั่วๆแบบนี้เก็บไว้ก็รกโลก”

“ได้ในเมื่อเลือกทางนี้ก็เตรียมตัวตายมันซะตรงนี้แล้วกัน”

ชายที่เป็นบ่าวชี้ปลายดาบคมมาที่คอของพ่อ

เฟื่อง