ตอนที่ 1 จุดเริ่มต้น
1121 คำ
อาคารสูงเสียดฟ้าตั้งตระหง่านอยู่ในย่านถนนสีลม ทางเข้าอาคารมีอักษรภาษาอังกฤษตัวพี เอ เอ็น ตั้งอยู่ท่ามกลางลานน้ำพุที่เล่นระดับกับแสงอาทิตย์ยามเช้า หน้าอาคารมีป้ายทำจากหินอ่อนสีเงินสลักชื่อ กลุ่มบริษัทเอเชีย เอ็นเนอร์จี่กรุ๊ปหรือ พี เอ เอ็นกรุ๊ป
พีเอเอ็นเป็นกลุ่มธุรกิจนำเข้ารถหรูและผลิตรถยนต์ยักษ์ใหญ่ในเอเชีย ที่ใครต่อใครอยากเข้าทำงานเพราะผลตอบแทนสูงลิบ คนที่จะเข้าทำงานได้ฝีมือต้องสุดยอดเท่านั้น การทำงานที่นี่จึงถือเป็นความใฝ่ฝันของคนที่เพิ่งจบใหม่ ผู้ที่กุมบังเ**ยนของพีเอเอ็นเวลานี้คือ ทยุต (ทะ-ยุด) เดชณรงค์ คาเมอร์ วัยสามสิบสาม นักธุรกิจหมื่นล้านผู้ที่มีอิทธิพลด้านธุรกิจรถยนต์ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้
ในแต่ละปีพีเอเอ็นกรุ๊ปจะมีรถรุ่นใหม่สมรรถะเยี่ยมออกมาสู่ตลาด ทยุตและทีมงานระดับหัวกะทิออกแบบรถตรงตามความต้องการของลูกค้า จนยอดจองเกินเป้าหมายทุกคัน และในปีนี้พีเอเอ็นกรุ๊ปกำลังจะส่งอีโคคาร์ออกสู่ตลาด ทำให้ในห้องประชุมเต็มไปด้วยความเคร่งเครียดเพื่อให้งานออกมาดี
“ทีมผลิตประสบความสำเร็จอย่างยอดเยี่ยม ผมขอชม” ทยุตกล่าวชมทีมผลิตอย่างจริงใจ ก่อนจะหันมาหาทีมการตลาดที่นั่งอยู่ด้านซ้าย ทำเอาผู้จัดการฝ่ายสะดุ้งเพราะกลัวงานที่จะนำเสนอไม่ถูกใจบอสใหญ่แห่งพีเอเอ็น
“ฝ่ายการตลาด เรื่องโปรโมทไปถึงไหนแล้ว” ทยุตมองเอกสารในมือ แล้วเหลือบตาขึ้นมอง
“เอ่อ…ตอนนี้อยู่ในช่วงการคัดสรรพรีเซ็นเตอร์ครับบอส คนที่เราคัดเลือดไว้มีสามคนอยากให้บอสดู คนแรกเป็นคุณเมขลา นางเอกที่กำลังฮอตที่สุดของเมืองไทยครับ คนที่สองคือคุณพิมพ์ประไพรนางแบบลูกครึ่งไทย-อเมริกันที่กำลังมาแรง แถมเป็นลูกหลานคนดังพ่วงท้าย คนที่สามคือคุณเมญ่าเอ่อ…” ผู้จัดการฝ่ายการตลาดหยุดพูดเพราะคนที่เอ่ยเมื่อสักครู่ใครๆ ก็รู้ว่าเป็นนางแบบและนักแสดงชื่อดังที่เป็นคู่ควงคนล่าสุดของเจ้านายหนุ่ม
“พวกคุณเลือกใครเป็นพิเศษ” ทยุตถามพลางวางเอกสารในมือลงบนโต๊ะ ผู้จัดการฝ่ายการตลาดอ้ำอึ้งไม่กล้าตอบเพราะกลัวผิดใจเจ้านายหนุ่ม
“ว่าไง…พวกคุณเลือกใคร?”
“เอ่อ คุณพิมพ์ประไพรครับบอส เพราะเธอมีลุคที่โดดเด่นและไลฟ์สไตล์ทันสมัย เข้ากับคอนเซ็ปต์ของเราครับ” พูดออกไปแล้วก็เหมือนยกภูเขาออกจากอก ได้แต่แอบลอบสังเกตปฏิกิริยาของเจ้านาย
“ผมเห็นด้วย ให้เธอมาคุยรายละเอียดได้เลย” ทุกคนมองหน้ากัน ไม่คิดว่าเจ้านายจะปล่อยให้คู่ควงหลุดงานนี้ไป เพราะได้ข่าวว่าเมญ่าช่วงนี้เอาใจเจ้านายสุดๆ เพื่อจะได้งานนี้
ภายในสตูดิโอถ่ายภาพนิ่งของห้องเสื้อชื่อดังในเมืองไทย พิมพ์ประไพร กิจการุณ กำลังแอคติ้งถ่ายชุดวิวาห์ของห้องเสื้ออยู่ภายใน หญิงสาวรูปร่างโปร่งระหง มีส่วนโค้งเว้ารับกันอย่างงดงามในขณะดวงหน้าเรียวคมคล้ายรูปใบโพธิ์ ถูกแต่งแต้มได้งดงามโดยเฉพาะดวงตาคมโตดูโดดเด่นราวกับมีชีวิตชีวา
“เอียงซ้ายนิดนึงครับน้องไพร” ช่างภาพชื่อดังบอกขณะมองเลนส์กล้อง นางแบบสาวยิ้มนิดๆ แล้วโพสต์ท่าตาม “นั่นล่ะ สวยครับ” จากนั้นช่างภาพก็กดภาพรัวๆ
“โอเคปิดจ๊อบครับทุกคน”
“เฮ…”
สิ้นเสียงตากล้อง ทีมงานร้องเฮออกมาด้วยความดีใจที่งานเสร็จก่อนเวลาเกือบหนึ่งชั่วโมง พิมพ์ประไพรเดินยิ้มมาสมทบกับพี่ๆ ทีมงาน
“เสร็จงานนี้มาต่ออีกงานนะคะน้องไพร” ผู้จัดการส่วนตัวร่างกายเป็นชายแต่หัวใจเป็นหญิง ที่ดูแลหญิงสาวตั้งแต่เข้าวงการจีบปากจีบคอพูด
“ที่ไหนคะพี่เคท” เสียงหวานเอ่ยถามพร้อมกับถอดต่างหูคืนให้ทีมงาน
“ที่พีเอเอ็นค่ะ เขานัดไปคุยเรื่องงานโฆษณารถรุ่นใหม่ค่ะคุณน้อง” เคทบอกรายละเอียด หญิงสาวยิ้มอย่างดีใจที่ได้ร่วมงานกับบริษัทยักษ์ใหญ่อย่างพีเอเอ็น
“เป็นถึงคุณหนูตระกูลดัง ทำไมต้องทำงานเยอะขนาดนี้คะคุณน้อง เป็นพี่หน่อยไม่ได้ จะชี้นิ้วสั่งอย่างเดียวเลยล่ะ” ทีมงานที่คอยดูแลเรื่องเสื้อผ้าพูดขึ้น พิมพ์ประไพรยิ้มน้อยๆ สีหน้าหม่นเศร้าลง เคทคือคนที่รู้ตื้นลึกหนาบางของตระกูลกิจการุณดีก็เข้าไปโอบบ่าบาง
“น้องไพรไม่เหมือนหล่อนไงยะนังหวาน ที่จะนังชูคออยู่บนหอคอย” เคทตอบแทนเด็กในปกครองพร้อมตวัดค้อนให้เพื่อนหัวใจเดียวกัน
“เอ่อ…เอ่อ ฉันรู้น่ะว่าน้องไพรนิสัยเป็นยังไง แต่แกควรสอนน้องไพรให้ทำอะไรร้ายๆ มั่งนะนังเคท จะได้สู้กับพวกเสื้อสิงห์กระทิงแรดแถวนี้ได้บ้าง” หวานบอกพลางมองไปที่ประตู พอดีกับเมญ่าเดินไขว้ขาเข้ามาในห้อง ดวงตาคู่งามจ้องพิมพ์ประไพรเขม็ง ข้างกายมีดารินทร์หรือที่ใครๆ เรียกเจ้ดาขาใหญ่เดินมาพร้อมๆ กัน
“นั่นไง พูดไม่ทันขาดคำแรดตัวเมียก็โผล่มาเลย” หวานพูดจบก็หันไปจัดเสื้อผ้า เมญ่ารู้ว่าถูกแขวะก็หันไปมองอย่างเอาเรื่อง
“พี่หวานว่าใครแรดคะ?”
“เปล๊า! แรดอะไรที่ไหนไม่มี๊!” หวานหันมาปฏิเสธหน้าตายได้อย่างน่าหมั่นไส้ เจ้ดาเห็นเด็กในสังกัดถูกรังแกก็ออกโรงปกป้อง
“นี่นังหวาน แกต้องการหาเรื่องกันให้ได้ใช่ไหม?”
“เปลาค่ะเจ้ดาขา หวานนะเหรอคะจะไปหาเรื่องเด็กของเจ้ ขอตัวก่อนนะคะ” ว่าแล้วหวานก็เดินส่ายก้นไปด้วยท่าทียั่วยวนอารมณ์ เมื่อคู่ปรับเดินหนีไปแล้ว ฃเมญ่าก็หันมามองพิมพ์ประไพร
“ฉันมีเรื่องจะคุยกับเธอ” เมญ่ามองหน้าคมสวยของพิมพ์ประไพรอย่างอิจฉาลึกๆ เคทขยับจะโต้ตอบ แต่พิมพ์ประไพรจับมืออีกฝ่ายไว้เพื่อบอกให้รู้ว่าเธอจัดการเรื่องนี้เองได้
“มีเรื่องอะไรจะคุยกับฉันเหรอ?”
“ถอนตัวออกจากงานพีเอเอ็นซะ! ถ้าเธอไม่อยากที่จะเดือดร้อน” เมญ่าขยับตัวเข้ามาใกล้อย่างข่มขวัญ แต่พิมพ์ประไพรไม่ใช่ไก่กาที่ใครจะมารังแกเธอได้ง่ายๆ
“คงไม่ได้หรอก เพราะว่าฉันต้องการงานนี้เหมือนกัน”
- ผู้เขียน
