“อ้าว หนูหวัน ทำไมออกจากโรงพยาบาลวันนี้ล่ะลูก” กรรณิการ์ถึงกับตกใจ เมื่อเห็นหวันยิหวาเดินตามหลังร่างสูงใหญ่ของลูกชายกลับเข้ามาในบ้าน หลังจากนอนพักที่โรงพยาบาลเพียงแค่หนึ่งคืนเท่านั้น
“หรือว่าถูกพ่อตะวันบังคับให้กลับบ้านหนูหวัน”
คนเป็นแม่มองหน้าเย็นชาของลูกชายอย่างไม่ค่อยไว้ใจ
“เอ่อ... ไม่ใช่หรอกค่ะคุณแม่ หวันอยากกลับเองค่ะ”
หล่อนยิ้มตอบให้กับแม่สามี ก่อนจะพูดแก้ตัวให้กับกล้าตะวันออกมาอีก
“ความจริงพี่ตะวันบอกให้หวันอยู่โรงพยาบาลต่อด้วยนะคะ แต่หวันอยากกลับบ้าน หวันคิดถึงคุณแม่น่ะค่ะ”
“โธ่ คนสวยของแม่”
กรรณิการ์เข้ามาประคองร่างอรชรของหวันยิหวาให้ไปนั่งบนโซฟาภายในห้องโถง
“ประจบเก่งแบบนี้นี่เอง คุณแม่ฉันถึงได้หลงเธอนักหนา”
กล้าตะวันค่อนขอด ก่อนจะเดินห่างออกมา แต่นั่นก็ไม่ได้เป็นอุปสรรคของการด่าตามหลังของกรรณิการ์แม้แต่น้อย
“ลูกนี่ก็มองคนในแง่ร้ายเสมอเลยนะพ่อตะวัน ใครจะนิสัยดีแบบ
