“ไม่!...ไม่นะคะ ไมค์ อย่าทำกับฉันแบบนี้! ได้โปรด” อัญมณีลนลานเข้าไปกอดขาชายวัยกลางคนในสภาพของคนหมดสิ้นทุกอย่าง ทว่าเสียงร่ำไห้นั้นไม่อาจดึงไมค์คนเก่ากลับมาได้อีกแล้ว “อย่าทิ้งฮันไปแบบนี้ ได้โปรดอย่าให้ฉันกลับเมืองไทย คนที่บ้านฉันล่ะคะเขาจะคิดยัง ฉันรักคุณนะคะ ไมค์ ได้โปรดเชื่อฉัน” “ฉันก็อยากจะเชื่อเธอนะจูเวล แต่มันก็ควรถึงเวลาที่ฉันจะแน่ใจว่าใครกันแน่ที่ฉันควรทุ่มเทความรักให้ ลาก่อน จูเวล อย่างน้อยที่สุดครอบครัว...ก็ไม่เคยทรยศฉัน!” “ไม่!...โอ...ไมค์ อย่าทิ้งฉันไป....อย่าทิ้งฉันไป!” ร่างแน่งน้อยกรีดร้องเหมือนคนจะขาดใจเมื่อร่างสูงใหญ่สะบัดเธอออกไปราวไม่ใยดี อัญมณีร้องไห้เกลือกกลิ้งบนพื้นพรม ไมค์จากเธอไปแล้ว ผู้ชายที่เคยเป็นเสมือนบ่อเงินบ่อทองทิ้งเธอไปแล้ว หญิงสาวสะอึกสะอื้นอยู่นานด้วยนึกเจ็บแค้นตัวเองที่ปล่อยให้มีคนจับได้เรื่องเธอแอบคบผู้ชายคนอื่น ถ้าไม่ได้กลับไปเดินแบบเธอจะหาผู้ชายร