“ผมขอโทษครับแม่ที่ไม่ได้อยู่เป็นเพื่อนแม่ตอนออกจากโรงพยาบาล ผมต้องทำงานกับทีมวิจัยแบบหามรุ่งหามค่ำ เรากำลังจะถึงขั้นตอนสุดท้ายของการผลิตหุ่นยนต์เติมเชื้อเพลิงดาวเทียมแล้วนะครับ” “ไม่เป็นไรหรอกจ้ะ เพราะตอนนี้...พ่อของลูกอยู่ที่นี่” ประโยคนั้นทำให้ฮอฟมันนิ่งไป ชายหนุ่มพยายามนึกว่าเหตุผลอันใดทำให้ไมค์ไปที่นั่น “ลูกคงแปลกใจสินะ แม็กซ์ที่รัก ที่แม่ตัดสินใจตอนนั้นก็ไม่ได้หวังผลย้อนกลับแบบนี้เลย หลังจากที่ลูกกลับไปไม่กี่วันเขาก็ไปเยี่ยมแม่ที่โรงพยาบาล แต่ตอนนี้เขามาอยู่กับแม่ที่ดาร์มตัดช์และดูเหมือนเขาจะเปลี่ยนไปมาก” “แม่แน่ใจหรือครับ...แล้วของเล่นของพ่อล่ะ เขาเบื่อแล้วหรือครับถึงได้หันกลับไปหาแม่” เสียงทอดถอนใจดังมาตามสายก่อนคำพูดจะดังตามมา “แม็กซ์...ปกติแม่ไม่เคยถามเรื่องผู้หญิงของพ่อ แต่ครั้งนี้เขาบอกแม่เองว่า จูเวล...กลับเมืองไทยไปแล้ว” คำพูดของคลอเดียจุดความยินดีท่วมท้นแก่คนฟัง ฮอฟมัน