10.วิธีแก้
2152 คำ
อลาโน่รีบวิ่งเข้าไปหาโอลีเวียและเมดิสัน เขาดึงสตรีทั้งสองออกมาจากแรงระเบิด
เมดิสันล้มลงข้างๆ อลาโน่ เขารีบดึงเธอเข้าไปในอ้อมกอด…..เขาและเธอสบตากันอยู่เนิ่นนานราวตกอยู่ในภวังค์
“ท่านพ่อ!!!..ปล่อยได้แล้วค่ะ!!”
โอลีเวียปัดมือของอลาโน่ออก ทำให้อลาโน่กลับมาได้สติ เขาปล่อยมือจากเมดิสัน ก่อนจะหันหน้าหนีไปทางอื่นแก้เขิน
เมดิสันมองอลาโน่ด้วยสายตาสงสัย…เขาทำราวกับว่าเธอเป็นของเล่นยังไงอย่างนั้น!!..ปฏิเสธเธอแล้วก็อย่ามายุ่งดิเห้ย!!!..จะมาช่วยให้เธอหวั่นไหวอีกทำไม!!!
“ข้าว่าเราได้สตรีศักดิ์สิทธิ์เรียบร้อยแล้วนะครับ…เชิญท่านเมดิสันทางนี้”
แคสเซียสเดินมาหาเมดิสันก่อนจะกล่าวเชิญเธอเข้าไปด้านในห้องลับของวิหาร เมดิสันขมวดคิ้ว
“ข้าว่าต้องมีการเข้าใจผิดอะไรกันแน่ๆ!!!”
“จะเข้าใจถูกหรือเข้าใจผิด…ข้าจะตรวจสอบท่านเมดิสันเอง…อย่างละเอียด…”
แคสเซียสยิ้มกริ่ม..เมดิสันรู้สึกว่าเธอไม่สบายใจกับรอยยิ้มบนใบหน้าของแคสเซียสเลยจริงๆ
“ข้าจะเข้าไปด้วย…นางเป็นสหายของบุตรสาวของข้า…นางถือเป็นสตรีในความดูแลของข้าคนหนึ่ง”
อลาโนารีบเดินมาขวางระหว่างเมดิสันกับแคสเซียส เขารู้สึกไม่ไว้วางใจกับชายผู้นี้เลย
“….ใครๆ ต่างรู้ว่าท่านดยุคอีเมอร์สันมีบุตรสาวคนเดียว….เรื่องนี้กระทำการโดยวิหารศักดิ์สิทธิ์ที่ผ่านการเห็นชอบโดยองค์จักรพรรดิ…ท่านกล้าเคลือบแคลงเจตนารมณ์ของข้างั้นหรือ?”
“ข้าจะเข้าไปด้วย…การปล่อยให้นางอยู่กับเจ้าตามลำพังนั้น…เป็นเรื่องไม่เหมาะสมอย่างยิ่ง!!”
เมดิสันหันไปมองที่โอลีเวียหวังว่าจะขอความช่วยเหลือจากเธอ แต่โอลีเวียก็นั่งลงตั้งใจดูชายทั้งสองเถียงกันอย่างเอาเป็นเอาตาย
เอายังไงดีนะ…ถ้าจะไปกับแคสเซียสก็ได้เชิดใส่ท่านดยุคอลาโน่ที่กล้าปฏิเสธเธออย่างสวยๆ เชิดๆ แต่การตกลงปลงใจเดินตามแคสเซียสเข้าไป ไอ้โรคจิตนี่ต้องจับเธอกินแน่นอน เรื่องที่เกิดขึ้นมานี่ก็ยังไม่แน่ว่าเป็นฝีมือเขารึเปล่า
จะเดินไปหาอลาโน่แล้วบอกให้เขาช่วย….มันราวกับว่าตัวเธอเองนั้นแสนจะไร้ค่าเลย…เธอต้องบากหน้าขอให้เขาช่วยทั้งๆ ที่เขาพึ่งปฏิเสธเธอมาเนี่ยนะ
เลือกยากไปไหม…โอ๊ย!!!!
“ขออภัยครับท่านทั้งสอง…ข้าเป็นอัศวินประจำตัวของท่านเมดิสัน…การที่ท่านเมดิสันได้รับเลือกในวันนี้…ถือเป็นเกียรติอย่างมาก..ข้าจะเป็นคนที่พาท่านเมดิสันเข้าไปด้านใน…ขอเชิญท่านดยุคอลาโน่เข้าไปด้านในกับข้าด้วยนะครับ”
เมดิสันรู้สึกราวกับว่าแสงสว่างจากพระผู้เป็นเจ้านั้นส่องมาที่เธอ อีคอนส่งยิ้มให้เมดิสันเช่นเคย เขาเดินเข้ามาหาเธอก่อนจะจับมือของเธอให้คล้องแขนเขาแล้วพาเธอเดินไปยังด้านในของวิหาร
“ทำไมเจ้ามาอยู่ที่นี่ได้!!”
อีคอนหัวเราะ
“พอดีตอนที่ข้าไปฝึกอัศวินอยู่ เกิดพบเจอรถม้าของท่านดยุคอลาโน่รีบร้อนจะไปวิหารหลวง ข้าคิดว่าต้องเกิดเรื่องอะไรแน่ๆ จึงรีบกลับไปสั่งงานพวกอัศวินไว้ แล้วรีบตามมาครับ”
อีคอน…ของมัมมี๊…พ่อคนดีเลิศประเสริฐศรีของฉัน
อีคอนหัวเราะน้อยๆ เมดิสันดูน่ารักน่าชังสำหรับเขาเสมอ เขามองเมดิสันด้วยสายตาอ่อนโยน เมดิสันส่งยิ้มให้เขาก่อนจะเอนหัวซบลงบนแขนอีคอน
อลาโน่ที่เดินตามอีคอนมากำมือแน่น เขาเม้มปากแน่นด้วยความเจ็บปวด ในตอนนี้…เขารู้แล้ว…รู้ว่าหัวใจที่แห้งเหี่ยวของเขาถูกเมดิสันเข้ามาเติมเต็ม เธอเข้ามาทำให้เขาหวั่นไหวพอรู้สึกตัวอีกทีดวงตาของเขาก็มองแค่เพียงเธอเท่านั้น
“ท่านดยุคช้าไปก้าวหนึ่ง..”
แคสเซียสหัวเราะ
“งงอะไร…ข้าหมายถึงท่านเดินช้าให้ท่านรีบเดินไวๆ หน่อย”
แคสเซียสแค่นยิ้มสมเพชมาให้อลาโน่ ทำไมกันนะ เขาถึงรู้สึกว่าชายผมแดงผู้นี้กำลังเยาะเย้ยเขาอยู่!!!
แคสเซียสดีดนิ้วก็พบกับประตูสีทองที่อยู่ๆ ก็ปรากฏตรงหน้า
“ขอเชิญท่านทั้งหลายก้าวเข้าสู่..ห้องลับของวิหารศักดิ์สิทธิ์..”
อีคอนกุมมือเมดิสันไว้แน่น เขาพาเธอเดินเข้าไปในประตูลึกลับนี้
“นั่งลงก่อนเมดิสัน…”
เมดิสันนั่งลงบนเก้าอี้โดยมีอีคอนยืนอยู่ข้างๆ ดยุคอลาโน่นั่งลงที่เก้าอี้อีกตัวหนึ่ง
แคสเซียสดีดนิ้วอีกครั้ง ปรากฏความมืดมิดในห้อง ตัวของเมดิสันมีแสงสว่างสะท้อนออกมา
“ในคราแรกข้าเพียงอยากกลั่นแกล้งเจ้าเท่านั้น จึงส่งพลังเวทย์ของข้าบางส่วนเข้าไปในร่างกายของเจ้า …แต่ทว่าในร่างกายของเจ้ากลับมีพลังเวทย์เพิ่มขึ้นราวร้อยส่วนที่ข้าส่งเข้าไป”
“หมายความว่ายังไง!!”
ไอ้คนลามกนี่กล้าส่งพลังศักดิ์สิทธิ์ของเขามาแกล้งเธอเรอะ!!!
“ใจเย็นก่อนเมดิสัน…พลังที่ข้าส่งไปนั้นมีเล็กน้อยมาก…”
“ถึงยังไงเจ้าก็ไม่ควรส่งพลังบ้าบอนั่นเข้ามา!!!”
แคสเซียสสบตาเมดิสัน เขาเม้มปากแน่น
“ข้า…ขอโทษ…”
“ข้าขอต่อยเจ้าแรงๆ สักทีแทนคำขอโทษได้ไหม!!!”
เมดิสันทำท่าจะลุกขึ้นแต่อีคอนรีบจับตัวเธอไว้
“ใจเย็นก่อนครับท่านเมดิสัน!!!”
“เช่นนั้น…พลังศักดิ์สิทธิ์ที่มากเกินพอดีเช่นนี้จะมีผลอะไรกับตัวของเมดิสันรึเปล่า?”
อลาโน่กล่าวถามด้วยความเป็นห่วง เมดิสันหัวไปมองเขาก่อนจะหันมามองแคสเซียส
“ครับ…พลังที่มากเกิดพอดีจะทำให้อายุของนางสั้นลง…ทางแก้เดียวคือต้องขับพลังศักดิ์สิทธิ์จำนวนมากนี้ออกจากร่างกายของนาง…”
เมดิสันยกมือขึ้นกุมขมับ
สรุปคือร่างกายของเธอไม่ได้มีความสามารถในการให้กำเนิดพลังศักดิ์สิทธิ์แต่ร่างกายเธอเป็นเหมือนแวนขยายขนาดใหญ่ที่พอมีพลังศักดิ์สิทธิ์เข้ามา ก็จะเพิ่มขึ้นจากเดิมเป็นร้อยเท่า
แบบนั้นเธอก็ไม่ต้องทำเหมือนโอลีเวียในต้นฉบับที่ใช้ร่างกายรักษาแล้วละสิ….
“เช่นนั้นจะเอาพลังศักดิ์สิทธิ์นี้ออกจากร่างกายข้ายังไง…”
“เรื่องนั้น…ข้ายังคิดไม่ออก…”
เมดิสันทำท่าจะลุกขึ้นเพื่อพุ่งเข้าหาแคสเซียสอีกครั้ง อีคอนรีบเข้ามากอดเมดิสันไว้
“ท่านเมดิสันได้โปรด…หากท่านต่อยหน้าเขา ที่มือแสนล้ำค่าของท่านจะมีรอยแผลนะครับ ขอแค่ท่านสั่งมาคราวเดียวข้าจะฆ่าเขาให้เอง!!!”
อีคอนคุกเข่าพลางจับที่มือเมดิสัน เธอมองอีคอนอย่างเหลือจะเชื่อ เด็กน้อยอีคอนของเธอก็มีมุมที่น่ากลัวเหมือนกันแฮะ
“หากพวกเจ้าทำร้ายข้า…จะไม่มีใครช่วยเมดิสันได้อีกเลยนะ”
แคสเซียสยักไหล่อย่างน่าโมโห
“อันที่จริง เมดิสันเจ้าควรจะช่วยคิดด้วยว่าวิธีการนำพลังศักดิ์สิทธิ์ออกจากร่างกายมีวิธีใดบ้าง…เผื่อหนังสือที่เจ้าอ่านมาจะมีบอก…”
อีคอนขมวดคิ้ว เขาอยู่กับท่านเมดิสันมาแทบจะทั้งชีวิตเขาไม่เคยเห็นเธออ่านหนังสือเลยแม้แต่หน้าเดียว นักบุญผู้นี้หมายถึงอะไรกัน
“เราควรจะตามคนด้านนอกมาช่วย…”
“ท่านดยุคอลาโน่…ห้องลับนี้เป็นพลังเวทย์ของข้า หากข้าไม่อนุญาตให้ใครเข้าก็จะไม่มีใครสามารถเข้าได้ และหากข้าไม่อนุญาตให้ใครออก….ก็ไม่มีใครหน้าไหนออกไปได้เช่นกัน”
อลาโน่กำมือแน่น เขาคิดถูกแล้วที่ตามเมดิสันเข้ามา แคสเซียสคือคนเจ้าเล่ห์ตามที่เขาคิดไว้ไม่มีผิด
เมดิสันใช้มือนวดขมับเบาๆ เธอหลับตาลงก่อนจะใช้ความคิด…..
ตามนิยายที่เธออ่าน เคยมีอยู่ครั้งหนึ่งที่โอลีเวียมีสัมพันธ์ลึกซึ้งกับแคสเซียสทำให้ร่างกายของเธอมีพลังเวทย์เกินพิกัด วิธีการเอาออกก็คือการร่ายเวทย์เพื่อแบ่งพลังในตัวเธออกมา…..
“แคสเซียส..ข้าต้องร่ายเวทย์ยังไง?”
“เมดิสันตามกฏของวิหารศักดิ์สิทธิ์แล้ว ผู้ที่จะร่ายเวทย์ได้ต้องเป็นนักบุญหรือนักบวชเท่านั้น อีกอย่างในตัวของเจ้าร่ายเวทย์ออกมาไม่ได้….เพราะเวทย์ในร่างกายของเจ้าไม่ได้กำเนิดขึ้นมาเอง “
“ทำไมถึงดูยากเย็นไปเสียหมดทุกอย่างเลยครับ ทั้งที่ร่างกายของท่านเมดิสันกำลังตกอยู่ในอันตรายแต่ดูท่าทางท่านนักเวทย์แคสเซียสไม่เดือดร้อนอะไรเลย…”
อีคอนลุกขึ้นมองแคสเซียสด้วยสายตาโมโห เขายอมรับว่าเขาเป็นคนใจเย็นมากๆ แต่ชายเบื้องหน้าเป็นคนที่ทำให้เกิดเรื่องแท้ๆ เขากลับลอยตัวอยู่เหนือปัญหาปล่อยให้ท่านเมดิสันคิดทางแก้ปัญหาอยู่คนเดียว
“เซอร์อีคอน…ข้าไม่แปลกใจเลยที่นางยอมให้ท่านอยู่เคียงข้างนาง…ความรักที่ท่านมีให้นาง มันไม่สามารถบรรยายออกมาเป็นคำพูดได้จริงๆ”
อีคอนชะงักใบหน้าของเขานั้นขึ้นเป็นสีแดงระเรื่อ เขามองไปที่เมดิสันอย่างเอียงอาย
อลาโน่มองอีคอนและเมดิสันที่มองตากันอย่างหวานซึ้ง….สมควรแล้วอลาโน่ เจ้าเป็นคนที่ปฏิเสธและผลักไสนางไปเองความเจ็บปวดเช่นนี้เหมาะสมกับเจ้าแล้ว
“…..อ่าา..ที่คิดนั้นถูกต้องเลยท่านดยุค”
แคสเซียสหันมาขยิบตาให้อลาโน่…
อลาโน่ชะงักไปครู่หนึ่ง ก่อนที่เขาจะประมวลผลในใจ นักเวทย์ผู้นี้สามารถอ่านความคิดได้สินะ…
เมดิสันถอนหายใจก่อนที่เธอจะหลับตาอีกครั้ง
….ตามนิยายแล้ว ในวันนั้นโอลีเวียหมดแรงร่างเวทย์เพราะว่าถึงขีดจำกัดของร่างกาย เธอล้มลงผู้ที่ไปพบเธอคือ….คือใครวะ…เออช่างมัน คือใครสักคนที่พาโอลีเวียไปเพื่อช่วยเหลือ เขาเห็นเธอทำท่าทางทรมานจึงหายาต่างๆ ให้เธอกินแต่ทว่าอาการของโอลีเวียก็ไม่ได้ดีขึ้นเลย วันรุ่งขึ้นเขาออกไปหาสมุนไพรให้เธอแต่เขาพลาดโดนงูกัดที่ขา ด้วยความที่เขานั้นไม่ห่วงชีวิตตัวเองแต่กลับห่วงชีวิตของโอลีเวีย เขารีบวิ่งกลับมาที่บ้านก่อนจะต้มยาให้เธออีกครั้ง โอลีเวียกินเข้าไปอาการก็ยังไม่ดีขึ้น โอลีเวียใช้สติที่น้อยนิดของเธอดันตัวเองให้ลุกขึ้นก้อนจะพบว่าขาของชายผู้นั้นเป็นสีม่วงเข้มเพราะโดนงูกัด…..เธอจึง…รักษาให้เขาด้วยการร่วมรัก….โอลีเวียเหนื่อยหอบจนเธอหลับไป….เช้าวันใหม่พลังเวทย์ของโอลีเวียถูกขับออกจนหมด
…..เพราะการร่วมรัก!!!!
เมดิสันเงยหน้ามองแคสเซียสที่แสยะยิ้มให้เธออยู่
“หน้าของเจ้าราวกับว่าเจ้านั้นคิดวิธีออกแล้ว….”
เมดิสันยกมือขึ้นปาดเหงื่อบนหน้าผาก
“ร่างกายของข้าอาจจะปรับตัวกับพลังเวทย์แล้วก็….อึก!!!!”
เมดิสันกระอักเลือดออกมาคำโต อีคอนเบิกตากว้างก่อนจะเข้ามาประคองเมดิสัน อลาโน่และแคสเซียสก็รีบลุกขึ้นมาหาเธอเช่นกัน
แคสเซียสดีดนิ้ว ก็ปรากฏเตียงที่กลางห้อง
“อุ้มนางไปนอนบนเตียง!!!”
อีคอนรับอุ้มเมดิสันไปนอนบนเตียง ก่อนที่เขาจะบรรจงเช็ดเลือดที่มุมปากของเธอ
“ท่านเมดิสัน…หากท่านคิดวิธีออกแล้วก็ได้โปรดบอกข้าเถอะครับ…ต่อให้ข้าต้องลำบากแค่ไหนข้าก็ยอมสละชีวิตเพื่อช่วยท่านเมดิสัน”
อีคอนกล่าวด้วยดวงตาที่ชุ่มไปด้วยน้ำตา
โอ้ย!!!…น่ารักจนใจเจ็บอีคอนของข้า
แคสเซียสยกมือแตะที่หน้าผากของเมดิสัน
“ต้องรีบแล้วเมดิสัน…พลังเวทย์ในตัวของเจ้ากำลังเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว!!!”
“เมดิสัน….บอกมาเถิดว่าต้องทำเช่นไร!!”
อลาโน่มาจับมือเธออีกข้าง
ให้ตาย!!!…เธออยากจะตายให้จบๆ ไปดีกว่าต้องมาบอกวิธีสลายพลังเวทย์ในตัวเธอ
ไม่ได้!!!!…เธอจะตายตอนนี้ไม่ได้ เธอต้องอยู่เพื่อดูความหล่อของอีคอนและท่านอลาโน่ต่อไป
แคสเซียสปิดปากหัวเราะเบาแบบไม่ให้ใครได้ยิน สตรีผู้นี้แปลกประหลาดอย่างที่คิดไว้จริงๆ
“ร่วมรัก….”
“อะไรนะครับท่านเมดิสัน…”
อีคอนคิดว่าหูของเขาคงจะฝาดไปแน่ๆ
“หนทางสลายพลังศักดิ์สิทธิ์คือต้องร่วมรักกับข้า!!!”
เมดิสันยกมือขึ้นปิดหน้าเธอด้วยความเขินอายกับสายตาของชายทั้งสามที่มองมาที่เธอ
❤️❤️เป็นกำลังใจให้ท่านเมดิสันในตอนหน้าด้วยนะคะ ???
- ผู้เขียน
