8.ความอดทนนั้นมีจำกัด
2260 คำ
ฮาเกนอุ้มเมดิสันขึ้นบันได เธอยังคงทุบตีเขาไม่ยอมหยุด
“ฮาเกน!!!”
“ชู่ววว….วันนี้ข้าอุตส่าห์ได้หยุดงานพักผ่อน ขอใช้เวลาอยู่กับหน่อยไม่ได้รึไง!!..อย่าใจร้ายไปหน่อยเลยน่าเมดิสัน”
“….หากเจ้าจะนอนก็นอนไปสิ…จะมา..”
“ตกลงนอนเฉยๆ ก็ได้ของแค่เจ้ามานอนเป็นเพื่อนข้าจนหลับ…”
ฮาเกนยิ้มหน้าระรื่นจนเมดิสันอดไม่ได้ที่จะยกมือทุบหน้าอกเขา ใบหน้าเช่นนี้มีหรือเขาจะยอมให้เธอนอนเฉยๆ
ฮาเกนอุ้มเมดิสันเข้ามาในห้องน้ำก่อนจะปล่อยเธอลง
“เจ้าอาบน้ำก่อน..” ฮาเกนก้มลงเปิดน้ำก่อนหันมาหาเมดิสัน
“เจ้าออกไปรอด้านนอก!!! ข้าจะอาบน้ำเอง”
ฮาเกนหัวเราะเขายักไหลก่อนจะเดินออกไปด้านนอก เมดิสันถอนหายใจอย่างโล่งอก เธอเองก็รู้สึกเหนียวตัวไปหมดเพราะไวน์ที่หกใส่
เมดิสันยกมือขึ้นมากุมหน้า เธอรู้สึกว่าหน้าของตัวเองนั้นกำลังเห่อร้อน ฮาเกนจูบเธอด้วยความอ่อนหวานและลึกซึ้งผิดกับบุคลิกที่ดูร้อนแรงของเขา
เมดิสันส่ายหน้าน้อยๆ เพื่อขับไล่ความคิดออกไป เธอถอดชุดนอนออก ก่อนจะพาดไว้กับฉากกั้น แล้วเดินลงมาที่อ่างอาบน้ำ เมดิสันคิดว่าวันนี้เธออาบน้ำอย่างรวดเร็วที่สุด เพราะด้านนอกมีตัวอันตรายอย่างฮาเกนอยู่ เธอรีบทาน้ำมันหอมระเหยก่อนจะเดินมาที่ฉากกั้น
….เสื้อเธอหายไป…เมดิสันกำมือแน่น ฮาเกนเขากล้าที่จะแกล้งเธอ!!!
“ฮาเกน!!! เจ้าเข้ามาขโมยเสื้อข้าใช่ไหม!!!!”
เมดิสันได้ยินเสียงหัวเราะของฮาเกน
“เมดิสัน เจ้าลืมเอาเข้าไปรึเปล่า เหตุใดมาโทษว่าเป็นความผิดของข้า”
เมดิสันเข้าไปหลบหลังฉากกั้น
“เช่นนั้น เจ้าเอาเสื้อคลุมเข้ามาให้ข้าหน่อย…”
“แต่ว่าเจ้าสั่งให้ข้ารอด้านนอกนะ….ให้เข้าไปตอนนี้จะดีหรือ?”
ไอ้คนกวนประสาทนี่!!!! หากอยู่ต่อหน้าเธอจะทุบเขาแรงๆ สักที
“ฮาเกน!!!”
“อ่าๆ…ข้าจะถือว่าเจ้าอนุญาตให้ข้าเข้าไปแล้วนะ…”
เมดิสันเม้มปาก เป็นเธอที่เสียทีให้กับคนเจ้าเล่ห์ฮาเกนแท้ๆ
ฮาเกนเปิดประตูก่อนจะเดินเข้าไปหาเมดิสันด้วยรอยยิ้ม ในมือของเขานั้นถือเสื้อคลุมอยู่ ไม่ต้องเห็นเขาก็พอจะเดาออกว่าเธอคงจะหลบซ่อนตัวอยู่ด้านหลังฉากกั้นเป็นแน่
“เมดิสัน..เจ้าอยู่ที่ไหน…”
เธอยื่นมือออกมานอกฉากกั้นก่อนจะแบมือออกมาเพื่อรอรับเสื้อคลุมจากเขา ฮาเกนแสยะยิ้ม โอกาสเช่นนี้ไม่ได้มีมาบ่อยๆ เขายื่นเสื้อคลุมให้เธอ เมดิสันยื่นมือมาดึงเสื้อออกจากมือของฮาเกน ทว่าเขาไม่ยอมปล่อยมือออก เธอออกแรงดึงมากขึ้นเพื่อให้เขาปล่อยมือเสื้อคลุมเสียที
ฮาเกนแสยะยิ้ม เขาใช้แรงทั้งหมดกระตุกเสื้อคลุมเข้าหาตัวเอง เมดิสันไม่ยอมปล่อยมือเธอจึงพุ่งเข้าหาฮาเกนตามแรงดึงของเขา
“ฮาเกน…ไอ้คนเจ้าเล่ห์!!!!”
ฮาเกนหัวเราะชอบใจ เขาอุ้มเมดิสันที่เปลือยเปล่าขึ้นมาก่อนจะพาเธอเดินไปที่เตียง เขาวางเธอลงอย่างอ่อนโยนแล้วโน้มตัวดึงเธอเข้ามากอด
“….ข้าอยากกอดเจ้าเช่นนี้ไปทุกวัน..”
“ในวันข้างหน้า เจ้าอาจจะพบเจ้าคนที่ดีกว่าข้าก็ได้”
“เมดิสัน…ข้าไม่อยากพูดเรื่องนี้แล้ว ข้าต้องทำยังไงเจ้าถึงจะเชื่อว่าข้าไม่มีวันรักใครได้อีกแล้ว”
เมดิสันถอนหายใจ
ฮาเกนมองเมดิสัน เขาจุมพิตที่หน้าผากของเธอ ก่อนจะไล่ไปที่หางตา จมูก แก้ม และปาก เขาสอดลิ้นเข้าไปรุกล้ำเมดิสันอย่างอ่อนโยน
เมดิสันอ้าปากรับสัมผัสของเขา เธอหลับตาลงก่อนจะยกมือขึ้นกอดคอเขา ฮาเลนค่อยๆ ถอนจูบออก
“เจ้าบอกว่าให้ข้ามานอนเป็นเพื่อน…”
“ก็ใช่…แต่ว่าตอนนั้นเจ้าไม่ทำหน้ายั่วยวนอารมณ์ข้าเช่นนี้”
“ฮาเกน…เจ้านี่มัน!!!”
ฮาเกนไม่สนคำบ่นของเมดิสันเขาลุกขึ้นคล่อมเธอ ฮาเกนก้มลงกัดเบาๆ ที่คอของเมดิสันก่อนจะไล่ลงมาจนถึงเนินอกเขาดูดเลียที่เนินอกของเธออย่างหิวกระหาย ส่วนอีกข้างฮาเกนใช้มือบีบเบาๆ เพื่อปลุกเร้าอารมณ์ของเมดิสัน
เมดิสันเม้มปากแน่น…เพื่อไม่ให้ตัวเองเผลอส่งเสียงที่น่าอายออกมา ฮาเกนยังคงไม่ยอมผละออกจากหน้าอกทั้งสองข้างของเธอสักทีเมดิสันรู้สึก เสียวซ่านในช่องท้องจน จนเธอกำผ้าปูที่นอนแน่น
“ฮะ…ฮาเกนพอแล้ว…”
“….อยากให้ทำอย่างอื่นมากกว่านี้ใช่ไหม?”
“มะ..ไม่ใช่…ท่านควรจะนอน…อื้ออ!!”
ฮาเกนใช้นิ้วของเขากรีดร่องแคบของเมดิสัน ก่อนที่เขาจะนวดคลึงด้านนอกเบาๆ
“ขนาดยังไม่ได้ทำอะไร….เจ้ายังแฉะเช่นนี้ ซื่อสัตย์ต่อตัวเองหน่อยเมดิสัน…”
“ฮาเกนพอแล้ว…อย่าสอดนิ้วไปเช่นนั้น!!!…อ๊าาา”
ฮาเกนก้มลงไปเพื่อดูดกลืนยอดอกของเมดิสันอีกครั้ง…พร้อมกับสอดนิ้วไปด้านใน
“….อ่า…ด้านในของเจ้าอุ่นร้อนและเปียกแฉะ ไม่อยากคิดเลยว่าถ้าเอาตัวตนของข้าใส่เข้าไปจะสุขสมแค่ไหน…”
เมดิสันมองหน้าฮาเกน ดวงตาทั้งสองข้างของเธอรื้นไปด้วยน้ำตา ฮาเกนจิ๊ปากอีกครั้ง
“เมดิสัน…อย่าได้ทำหน้าเช่นนี้ให้ใครอื่นเห็นนอกจากข้า!!!”
ฮาเกนสอดนิ้วของเขาเข้าไปเพิ่มอีกหนึ่งนิ้ว ก่อนจะขยับเข้าออกเบาๆ
“รู้สึกดีไหมเมดิสัน….น้ำเจ้าออกมาเยอะเลย..”
เมดิสันยกมือขึ้นปิดหน้าตัวเองเพื่อซ่อนอาการเขินอาย ฮาเกนเขาชอบกล่าวอะไรที่น่าอายอยู่เรื่อย
ฮาเกนรู้ได้ถึงส่วนล่างของเขาที่ขยายขึ้น เพียงแค่เห็นใบหน้าที่ยั่วยวนและร่างกายที่สวยงามของเมดิสัน เขาก็แทบจะอดใจไม่ไหว
“เหตุใดเจ้าถึงได้กลั้นเสียงร้อง….เมดิสันปล่อยมันออกมาสิ บอกข้าว่าเจ้าเองก็รู้สึกดี”
“ก็มันน่าอาย….ที่ข้าส่งเสียงแปลกๆ อยู่คนเดียว….”
ฮาเกนยิ้มน้อยๆ อย่างเอ็นดูเมดิสัน นี่ใช่เมดิสันสุดแสนจะร้อนแรงที่เขารู้จักรึเปล่า
“เมดิสันอย่ากลั้นไว้ปล่อยออกมาได้เลย….ข้าอยากฟัง…”
ราวกับว่าเขากำลังแกล้งเธอ เขาขยับนิ้วเขาออกในจังหวะที่ไวขึ้นกว่าเดิม ส่วนอีกมือก็นวดคลึงอยู่ที่ปุ่มกระสันของเธอ
“ฮาเกน..อื้ม!!”
“ปล่อยออกมาเมดิสัน…ข้ารู้ว่าเจ้ากำลังจะถึง….”
เมดิสันบีบแขนของฮาเกนแน่น เธอถึงฝั่งฝันอย่างง่ายดายด้วยสัมผัสของเขา ฮาเกนยังคงไม่หยุดมือ เขายังคงใช้นิ้วกระแทกเขาออกในจังหวะเนิบช้า เขาก้มลงไปดูกลืนน้ำหวานของเมดิสัน ถึงแม้เมดิสันจะมีท่าทีขัดขืนแต่ทว่าเธอก็สู้แรงเขาไม่ได้เช่นเคย
เขาใช้นิ้วล้วงเข้าไปด้านในเพื่อควักน้ำหวานของเธอออกมา ฮาเกนถอนนิ้วออกช้าๆ ก่อนจะส่งลิ้นของเขาเข้าไปด้านในแทน
“อะ…อ๊าา”
เมดิสันไม่รู้ว่าความรู้สึกเช่นนี้เรียกว่าอะไร แต่เธอไม่เคยรู้สึกราวกับร่องลอยอยู่บนปุยเมฆเช่นนี้มาก่อน
ฮาเกนยังคงใช้นิ้วของเขานวดคลึงด้านนอกให้สวดคล้องกับจังหวะขยับลิ้นด้านใน ขาของเมดิสันกำลังสั่น ราวกับว่านี่ถึงขีดจำกัดความเสียวของเธอแล้ว
“ยังหรอกเมดิสัน…รอบนี้ข้าจะยังไม่ยอมให้เจ้าเสร็จสมคนเดียวอีกแล้ว…”
ฮาเกนลุกขึ้นเขาใช้มือที่เปียกชุ่มด้วยน้ำหวานของเธอชักรูดที่ตัวตนของเขา
“…เมดิสัน ข้าว่าเจ้าพร้อมแล้ว….”
เมดิสันสะดุ้งเธอรีบลุกขึ้นมาดันตัวฮาเกนออก
“…เจ้า…รังเกียจข้าหรือ?”
“ไม่ใช่อย่างนั้นฮาเกน…ข้ายังไม่พร้อม…อะ..เอ่อ”
ฮาเกนมองเมดิสันด้วยสายตาอ้อนวอน เธอจะมาหยุดกลางคันแบบนี้ได้ยังไงกัน…เขาไม่มีทางยินยอม
“ข้าไม่เข้าไปข้างในก็ได้…ให้ข้าได้ถูด้านนอกหน่อยได้ไหม…ข้าไม่ไหวแล้วเมดิสัน…ได้โปรด”
เมดิสันเม้มปากแน่น เธอกำลังลังเลว่าจะทำเช่นไรกับสถานการณ์เช่นนี้ดี
ฮาเกนที่ไม่เห็นเมดิสันปฏิเสธ เขาฉวยโอกาสอุ้มเธอขึ้นมาก่อนจะให้เธอมานั่งตักเขา
ฮาเกนนั่งอยู่ข้างเตียง บนตัวเขาคือเมดิสันที่มีอาการประหม่า ตัวตนของฮาเกนนั้นมีขนาดเกือบเท่าข้อมือเด็ก ส่วนความยาวก็ราวศอกของเธอ
ฮาเกนจับมือของเมดิสันให้จับที่ตัวตนของเขา
“….เจ้าแฉะมาก….ลองดันมันขึ้นไปแนบกับร่องเจ้าสิ ข้าจะขยับแล้ว”
ฮาเกนเริ่มขยับเอวเขาเบาๆ ตัวตนของเขาเสียดสีไปกับร่องแคบของเมดิสัน น้ำหล่อลื่นของเมดิสันไหลออกมามากทำให้เขาสามารถถูไถได้อย่างสะดวก
“อ่า….”
เมดิสันดันตัวตนของเขามาแนบกับปุ่มเสียวของเธอ ทุกครั้งที่เขาขยับเอวเข้ามา มันจะครูดกับปุ่มเสียวของเธอทุกครั้งจนสร้างความเสียวซ่านให้เมดิสันไม่น้อย
มือทั้งสองของฮาเกนกำลังบีบขย้ำที่หน้าอกทั้งสองข้างของเมดิสัน การกระทำของเขาทุกอย่างล้วนอ่อนโยนจนเมดิสันเผลอไผลปล่อยอารมณ์ไปกับเขา
เมดิสันรู้สึกว่าสติของเธอกำลังล่องลอย รอบข้างนั้นพร่ามัวไปหมด ฮาเกนที่เห็นเมดิสันปล่อยมือจากตัวจนของเขา เขาจึงยื่นมือมาจับตัวตนของเขาให้แนบชิดกับร่องแคบของเธอ เขาขยับเอวช้าๆ เน้นๆ ให้ครูดกับปุ่มเสียวของเธอ ก่อนจะค่อยๆ ใช้ปลายหัวหยักของเขา ถูไถกับปากทางเข้าที่เฉอะแฉะของเธอ
“ฮะ…ฮาเกน!”
“…อ่าาา…ไม่ได้เอาเข้าไปแค่ถูด้านนอกเฉยๆ…ซี๊ดดด!!!!”
ปลายหัวหยักของเขามุดเข้าไปด้านในเล็กน้อย
“อื้อ!!! ฮาเกนมันเข้าไปด้านในแล้ว!!”
ฮาเกนดันเอวเข้าไปอีกนิดจนตอนนี้ปลายหัวหยักของเขานั้นเข้าไปด้านในของเธอ
“ฮาเกน…จะ…เจ็บ!!”
ฮาเกนชะงัก มือของเขากำลังสั่นเทาเพราะท่าทีที่เจ็บปวดของเมดิสัน เธอตอดรัดปลายหัวหยักของเขาอย่างแรงจนเขาเองก็รู้สึกเจ็บแต่ทว่าความรู้สึกเสียวมันมีมากมากกว่า
เหงื่อซึมออกมาจากใบหน้าของฮาเกน เป็นครั้งแรกในชีวิตของฮาเกนที่เขาไม่รู้ว่าจะทำเช่นไรกับเหตุการณ์เช่นนี้ดี นี่คือเมดิสัน สตรีที่ทำเรื่องอย่างว่ามากกว่าการกินข้าวจริงหรือ ท่าทางตอบรับเหมือนสาวบริสุทธิ์นี้มันคืออะไรกัน!!!
เขากัดฟันแน่นก่อนจะถอนตัวตนของเขาออกมา ที่ปลายหัวหยักของเขามีคลาบขาวๆ ติดมาด้วย เมดิสันถอนหายใจอย่างโล่งอก เธอได้พักเหนื่อยไม่นานฮาเกนก็พลิกตัวเธอให้ยืนหันหลังให้เขา ก่อนที่เขาจะถ่างขาเมดิสันออก ฮาเกนย่อลงเพื่อสอดใส่ตัวตนของเขาไว้ที่หว่างขาของเธอ
“หุบขาเมดิสัน..หนีบมันไว้”
เมดิสันทำตามอย่างว่าง่ายเธอ ฮาเกนจับเอวเมดิสันก่อนที่จะกระแทกเข้าไปอย่างรุนแรง ท่าทางอ่อนโยนเมื่อครู่หายไปแล้วเหลือเพียงความรุนแรงดุจพายุโหมกระหน่ำ เขาอดกลั้นอย่างมากที่เมื่อครู่ไม่แทงเข้าไปด้านในของเธอ ตอนนี้เขาจึงกระแทกเธออย่างรุนแรงเพื่อบรรเทาความต้องการในใจ
เมดิสันเม้มปากแน่น เธอรู้สึกเสียวจนแทบจะยืนไม่อยู่ ขนาดด้านนอกยังเสียวซ่านถึงเพียงนี้…อันที่จริงตอนที่ตัวตนของเขามุดเข้ามา เธอรู้สึกเจ็บเพียงครู่เดียวต่อมาก็รู้สึกดีขึ้น เธอในตอนนั้นเกือบจะถูกความต้องการของตัวเองครอบงำจนร้องของให้เขาใส่เข้าไปแล้ว โชคดีที่ฮาเกนดึงตัวตนของเขาออกไปก่อน
“อ๊ะ…อ่าาา”
ฮาเกนพ่นน้ำเหนียวข้นใส่ขาของเธอ เขาพลักเธอนอนลงบนเตียงก่อนจะแหกขาเมดิสันออก เขาจับตัวตนที่เต็มไปด้วยน้ำเหนียวข้นของเขาไปถูที่ปากทางเขาของเธอ
“อะ..อื้อ..ฮาเกน…อย่าถูตรงนั้น!!”
ฮาเกนยังคงถูที่ปากทางเข้าของเธอก่อนที่เขาจะดันเอวเข้าไปเล็กน้อย ปลายหัวหยักของเขามุดเข้าไปด้านในอีกครั้ง…
“อ๊าาา”
“ข้าจะยอมเพียงครั้งนี้ครั้งเดียว….ครั้งหน้าข้าจะใส่เข้าไปจนมืด แล้วกระแทกเจ้าอย่างแรงเพื่อชดเชยความอดทนของข้าในวันนี้!!!…”
ฮาเกนค่อยๆ ถอนตัวตนของเขาออก ก่อนจะอุ้มเมดิสันไปในห้องน้ำเพื่อล้างคราบของเขา…..
เขาสวมชุดคลุมให้เธอก่อนจะพาเธอมานอนที่เตียง…เมดิสันหลับทันทีที่หัวถึงหมอน เธอมีอาการเหนื่อยจากเมื่อคืนแล้วยังจะอาการเหนื่อยล้าจากฮาเกนที่รังแกเธออีก!!!!
- ผู้เขียน
