ตอนที่ 14

1156 คำ
ตอนที่ 14 “เขา...เขาเป็น...” นิธาราอ้ำอึ้ง เพราะยังช๊อกกับการได้เจออดีตคนรักอีกครั้ง “ผมเป็นเพื่อนเก่าที่สนิทมากของคู่หมั้นคุณ แล้วที่ผมมาในวันนี้ ผมก็มาชวนให้คู่หมั้นของคุณไปทำงานให้กับผม แล้วคู่หมั้นของคุณก็ตอบตกลงกับผมเรียบร้อย ผมหวังว่าคุณคงไม่มีปัญหาอะไร” คลินท์เป็นฝ่ายตอบแทนสาวสวยที่ตอนนี้กำลังยื่นอึ้งอยู่ “นิดจะไปทำงานกับมันเหรอ” “นิด...นิด...” “พี่ไม่ให้นิดไปทำงานกับใครหน้าไหนทั้งนั้น นิดเป็นของพี่” สิริบอกเสียงกราดเกรี้ยว เดินเข้าไปกระชากแขนของคู่หมั้นสาวด้วยความโกรธ “พี่สิริ ปล่อยนิด” นิธาราเอ่ยขอร้อง “ไม่ปล่อย!” สิริตะคอกใส่ “พี่สิริ! ปล่อยนิดนะ” นิธาราขอร้องน้ำตาคลอ เพราะเจ็บที่แขนจากแรงบีบของคู่หมั้นหนุ่ม “พี่ไม่ปล่อยให้นิดไปเสนอตัวให้มัน! ในเมื่อพี่ยังไม่ได้นิด นิดก็อย่าหวังจะได้ไปจากพี่” สิริบอกเสียงกร้าว ทำเอาคนถูกจับไว้หยุดดิ้น เธอมองหน้าคนที่ตัวเองนับถือมาตลอดอย่างผิดหวัง “พี่สิริ ปล่อย!” “พี่ไม่ปล่อยให้เธอไปอ่อยไอ้ฝรั่งหรอก แต่ถ้าอยากจะไปนอนกับมันมาก ก็บอกมันไปว่าให้รอหลังจากพี่ได้เธอแล้ว!” สิริตะคอกกลับด้วยใบหน้าดุดัน ขณะเดียวกันคนที่ถูกกล่าวถึงก็ยืนกอดอกมองคนทั้งสองโต้เถียงกัน โดยไม่คิดจะห้าม เพราะเขาก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าอดีตคนรักจะเอาตัวรอดได้อย่างไร “พี่สิริ!” นิธาราตกใจไปกับคำพูดของคู่หมั้นหนุ่ม “ไม่ต้องทำหน้าตกใจขนาดนั้นก็ได้นิด เพราะยังไงนิดก็ต้องเป็นของพี่” ขาดคำนั้น ฝ่ามือเล็กก็สะบัดใส่ใบหน้าของคู่หมั้นหนุ่ม “มันจะมากไปแล้วนะนิด เธอกล้าดียังไงถึงมาตบพี่!” สิริตวาดใส่เสียงดังจนคนฟังหูแทบดับ “เพราะปากของพี่ไง นิดถึงต้องตบพี่” ร่างเล็กโต้กลับอย่างไม่เกรงกลัวว่าคู่หมั้นหนุ่มจะทำอันตราย “ก็แล้วเรื่องที่นิดนัดไอ้ฝรั่งมาพบที่ห้อง มันคืออะไร เสแสร้งเก่งจริงๆ ทำเป็นบอกกับแม่พี่ว่าไม่สบาย แต่ดันนัดให้ ไอ้ฝรั่งขึ้นมาพบ อยากผู้ชายมากขนาดนั้นเลยหรือไง!!” “ผมต่างหากที่นัดคู่หมั้นของคุณขึ้นมาพบ คุณสิริ” คลินท์ที่ยืนมองอยู่นานพูดขึ้น ยิ่งทำให้สิริเดือดดาลมากกว่าเดิมเป็นพันเท่า ก่อนจะเดินเข้าไปกระชากคอเสื้อของอีกฝ่ายแล้วปล่อยมัดหนักๆ เข้าซีกแก้มของหนุ่มฝรั่ง แต่ทุกอย่างไม่ได้เป็นอย่างที่คาดหวัง เมื่อคลินท์ยกมือคว้าหมัดนั่นเอาไว้ได้ แล้วผลักจนสิริเซล้มไม่เป็นท่า “พี่สิริ!” นิธาราร้องเรียกด้วยความตกใจ แต่พอตั้งสติได้ก็เข้าไปประคองคู่หมั้นหนุ่มให้ลุกขึ้น เพราะอย่างน้อยอีกฝ่ายก็เป็นลูกชายของผู้มีพระคุณ แต่ความห่วงใยอันน้อยนิดที่มีให้นั่นกลับเปิดโอกาสให้สิริเข้าสวมกอดเธอได้อย่างง่ายดาย “พี่สิริ! พี่จะทำอะไร ปล่อยนิด! ปล่อย!” พูดจบก็ผลักร่างใหญ่ออกไป ก่อนที่เธอจะเดินไปยังประตูห้องแล้วปล่อยให้สองหนุ่มอยู่กันตามลำพัง หากเขาจะทำอะไรก็เรื่องของเขา แต่ยังไม่ทันไปถึงประตู คู่หมั้นก็เข้ามาสวมกอด “กรี๊ด!! พี่สิริจะทำอะไร ปล่อยนิดนะ ปล่อย!” นิธาราผลักไสคู่หมั้นหนุ่มสุดแรงเกิด ขณะที่สิริก็พยายามจะปล้ำจูบคู่หมั้นสาวให้ได้ ส่วนอีกคนก็กำมือแน่น ความหึงแล่นพล่านไปทั่วหัวใจ “พี่ไม่มีวันปล่อยนิดไปให้ผู้ชายคนอื่น” พูดจบ สิริลอยกระเด็นออกจากคู่หมั้นสาว ตามมาด้วยหมัดหนักๆ ปะทะซีกแก้ม “ไอ้ระยำ!” สิริพ่นคำหยาบคาบใส่ศัตรู ก่อนจะพยุงตัวลุกขึ้นแล้วปรี่เข้าไปหมายจะซัดหมัดเอาคืนบ้าง แต่กลับถูกหมัดของหนุ่มฝรั่งสวนกลับมาจนล้มกลิ้งไปอีกครั้ง “ฉันจะฆ่าแก!” สิริประกาศกร้าวทั้งที่ตัวยังลุกไม่ขึ้น “ก็ลุกขึ้นมา” คลินท์พูดท้าท้าย ขณะที่นิธาราก็ได้แต่ยืนมองสองหนุ่มสลับกันไปมา ยอมรับว่าตกใจที่เห็นพี่สิริโดนทำร้าย แต่แข้งขาเธอมันไม่ได้ขยับเข้าไปห้าม “ไอ้ระยำ! แกเป็นใครมาจากไหน ถึงมาทำใหญ่ที่นี่” พูดจบก็พยุงตัวลุกขึ้น แม้จะเจ็บแปลบตามร่างกาย “ถ้าอยากรู้ว่าผมเป็นใครก็ถามคู่หมั้นของคุณดู รับรองคุณได้รู้ทุกซอกทุกมุม แต่ผมว่าคู่หมั้นของคุณคงจะบอกคุณไม่หมดแน่ๆ ว่าผมเป็นใคร” คลินท์พูดเป็นปริศนา ก่อนจะเดินเข้าไปใกล้อดีตคนรัก “คุณจะทำอะไร” นิธารากระซิบถาม พลางสะบัดมือออกจากมือหนา คลินท์ยิ้มมุมปากแล้วโน้มหน้าลงมาปากหยักแตะแก้มนุ่ม แล้วผละออกมองไปยังคู่หมั้นของอดีตคนรัก “คุณคลินท์!” คนถูกขโมยหอมขานเรียกด้วยความตกใจ “ผัวเก่าขอจูบแค่นี้ไม่ได้หรือไง หรือว่าเก็บเอาไว้ให้คู่หมั้น แต่คุณอย่าลืมบอกคู่หมั้นของคุณด้วยล่ะว่าพรหมจรรย์ที่หมอนั่นอยากได้ มันไม่มีเหลือแล้ว” พูดจบคลินท์ก็ยิ้มใส่ดวงตาคู่หวานที่เบิกโตจนแทบถลนออกมานอกเบ้า “คุณมัน...” ริมฝีปากอิ่มสั่นระริกจนปัญญาจะหาคำมาตอบโต้เขา “ไม่กล้าบอก เพราะกลัวคู่หมั้นจะรับไม่ได้หรือไง แต่ผมมาคิดๆ ดูแล้วระหว่างที่คุณหอบเงินของคุณย่าผมหนีกลับมา ผมว่าคุณคงเอาเงินจำนวนนั้นไปทำให้พรหมจรรย์ของคุณกลับมาแล้วมั้ง ถ้าทำก็ดี คู่หมั้นของคุณจะได้ดีใจ” คลินท์บอกด้วยเสียงยียวน “ฉันไม่ได้ทำ” ไม่รู้เพราะอะไรทำให้เธอรีบปฏิเสธข้อกล่าวหาของเขา “งั้นก็บอกคู่หมั้นของคุณไปว่าสิ่งที่หวัง มีคนอื่นพรากไปแล้ว” คลินท์ยกมือขึ้นลูบไล้แก้มนุ่ม ก่อนจะหันไปยิ้มกับคู่หมั้นของอดีตคนรัก ที่กำลังเดือดดาล “หยุดนะ!” นิธาราเบี่ยงหน้าหลบ ตาคู่สวยจ้องมองอย่างไม่พอใจการกระทำของอดีตคนรัก ทว่าคลินท์กลับไม่สนใจ “มองหน้าคุณนานๆ แล้วผมก็คิด...” คลินท์หยุดพูดแล้วหันไปมองคู่หมั้นของอดีตคนรัก แล้วหันกลับมาพูดต่อ “อยากลากคุณขึ้นเตียง แล้วก็ทำแบบที่เราเคยทำกันมาก่อน หวังว่าคุณคงไม่ลืมบทรักของผม” ปากหยักทาบลงบนหน้าผากมนแล้วเลื่อนลงมาที่จมูกโด่งรั้นน่ารักอย่างไม่คิดเกรงใจคู่หมั้นของอดีตคนรัก
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม