"ยกแล้ว ชน.."
เคล้งงงงง!
เหอะ ผมแค่นเสียงหัวเราะในลำคอกับภาพที่เห็นอยู่เบื้องหน้า จีน่ายกแก้วเหล้าชนกับเพื่อนในกลุ่มครั้งแล้วครั้งเล่า มันกระดกอย่างกับมันคือน้ำเปล่า ไม่รู้ว่ามันครึ้มอกครึ้มใจอะไรของมัน
"สักหน่อยไหม" เสียงไอ้ปอดังอยู่ใกล้ๆ ผมเหลือบมองก็เห็นมันยื่นบุหรี่มาให้ ผมเอื้อมมือไปรับมาถือเอาไว้ ก่อนจะหยัดกายจากที่นั่งในเวลาต่อมา
"แปลกนะ วันนี้มึงแทบไม่แตะเหล้า ..เห็นกระดกจากแก้วของยัยจีแค่เแก้วเดียว"
ผมเหลือบสายตามองเพื่อนรักเมื่อได้ยินแบบนั้น เอาตรงๆเถอะ ไม่คิดว่ามันจะเห็น
"แค่เบื่อๆ" ผมตอบแบบขอไปที ก่อนจะพ่นควันสีขาวคลุ้งออกมาหนักๆ โดยที่สายตา ยังคงจับจ้องคนที่อยู่ด้านในตลอดเวลา
"คนอย่างมึงรู้จักเบื่อด้วยเหรอวะ"
"..." ผมไม่ได้ตอบอะไรออกมา แค่ฟัง และไม่เห็นว่ามันจะสำคัญอะไร
"ห่วงไปปะวะ" คำพูดที่ชวนให้สงสัย เรียกสายตาของผมให้ตวัดมองคนข้างๆอีกครั้ง
"ทำเป็นงง กูว่ามึงเข
