เพื่อนรัก เพื่อนร้าย

ตอนที่ 8

"เพื่อนกัน เขาไม่ทำกันแบบนั้น!"

ฉันบอกมัน ใจสั่นขึ้นมาแบบที่ไม่เคยเป็น

"เหอะ กูก็พูดไปแบบนั้น ไม่ได้จริงจัง คนอย่างกูไม่ได้อดอยากถึงขนาดต้องมาแดกเพื่อนตัวเอง มีผู้หญิงรอให้กูแดกตั้งมากมาย เพียงแต่มึง ..มันขวางกูไว้เท่านั้นเอง!"

ไอ้เจ้าพูดใส่หน้าฉัน ก่อนที่มันจะเดินหนีไปทันที ส่วนฉัน ยืนงงกับสิ่งที่กำลังเผชิญด้วยความไม่เข้าใจ

มันพูดเล่น เพียงเพราะฉันขวางมันไว้ หรือมันไม่พอใจ ที่ฉันไม่ให้มัน!

-สามวันต่อจากนั้น-

#ร้านเหล้า

"นี่มึงเสือกแยกกลุ่มทำไมวะ" ไอ้ปอถาม เมื่อผมไลน์ตามมัน ส่วนผมทำเหมือนไม่สนห่าเหวอะไรสักอย่าง กระดกเหล้าเข้าปากอย่างเดียว

"กูถามว่ามึงแยกกลุ่มทำไม!" ไอ้เหี้ยปอมันตะคอกใส่

"กูแค่รำคาญ เบื่อผู้หญิงพวกนั้น รำคาญเสียงของพวกมัน!" ผมแหกปากตะโกนแข่งกับเสียงเพลงกลับไป

"รำคาญ ..รำคาญเหี้ยไรวะ นั่นเพื่อนปะ มะปราง ยี่หวา จีน่า เพื่อนทั้งนั้น" ชื่อของคนบางคน สะกิดใจผมอย่างจัง หนึ่งในนั้นแหละ ที่ผมเบื่อหน้ามัน เบื่อขี้หน้า ทั้งๆที่ความจริง ภาพวันนั้นก็ยังไม่ลืม

เหี้ยฉิบหาย แตะนิดจับหน่อย อะไรที่ทำให้ผมติดใจจนลืมไม่ลง!

"มึงทะเลาะกับใคร ..จีหรอ?"

"เสือก!" ผมโยนถั่วเข้าปาก ตวาดใส่มันเสียงดัง

"กูแค่ถาม ปกติมึงไม่เคยแยกโต๊ะนั่ง เกิดมีคนมาจีบพวกนั้น มึงจะว่ายังไง!"

"ช่างหัวมัน ให้ผัวมันมาดูแล!"

ผมบอกออกไปอย่างไม่แยแส ไม่แคร์เหี้ยไรทั้งนั้น

'พวกมึงหยุดเสือกกับเรื่องของคอกูสักทีได้ไหม คนที่จะมาดูดคอกูได้ ก็ต้องเป็นผัวกูไง จ้องกันอยู่ได้ บนร่างกายของกูมีเยอะกว่านี้โว้ยบอกเลย'

เป็นอีกครั้ง ที่ผมกระดกเหล้าลงคอถี่ๆ วันนี้อยากดื่ม เน้นเมา รำคาญเรื่องที่ผมเผลอเก็บเอามาใส่ใจ เมาเมื่อไหร่ จะลืมแม่งให้หมดเลย!

จนกระทั่งเวลาผ่านไป..

ไอ้บอมตามมาทีหลัง และมันก็เอาเด็กมาด้วย ไม่ได้เอามาให้แค่ตัวเอง แต่มันเอามาเผื่อผม เผื่อไอ้ปอด้วยคน

อวบ ขาว ใหญ่ ก็ถือว่าใช้ได้ ผมคว้าผู้หญิงมานั่งบนตัก ส่วนมือ ก็บีบแบบที่ชอบทำ เต็มไม้เต็มมือสุดๆ นิ่มสัสๆ แต่แม่ง ไม่ธรรมชาติอย่างยัยบ้านั่นเลย

"กูว่าแล้ว แยกจากพวกกู ที่แท้ก็แบบนี้นี่เอง!" เสียงยี่หวาที่ดังขึ้นมา ทำผมที่กำลังสร้างอารมณ์กับเด็กที่ไอ้บอมหามาให้ ถึงกับชะงักไป พอเงยหน้ามอง พบพวกเพื่อนผู้หญิงทั้งสาม แน่นอน หนึ่งในนั้นมีจีน่าเช่นกัน

มันเพียงแต่ปรายตามองเท่านั้น แต่ก็คงเห็นมือของผม ที่วางอยู่บนหน้าอกของผู้หญิงที่อยู่บนหน้าตักพอดี

"พวกมึงจะเอาแบบนี้ใช่ไหม เห็นผู้หญิงดีกว่าเพื่อนว่างั้น?" ยี่หวายังเลิกคิ้วถาม

"นิดหน่อยน่า อ่ะนั่งๆ.." ไอ้บอมผละออกจากผู้หญิงที่นั่งอยู่กับมัน ทั้งที่เมื่อกี้ นัวเนียกันสุดๆ

สุดท้าย พวกมันทั้งสาม ก็นั่งรวมโต๊ะกับพวกผม ทั้งที่แยกออกมาเพราะว่าไม่อยากเห็นหน้ามัน สุดท้าย มันกลับได้มานั่งตรงหน้าผมซะแบบนั้น

กางเกงยีนส์ขาสั้นแบบสัสๆ เสื้อแม่งก็โครตรัด สก๊อยฉิบหาย!

ผมแอบวิจารณ์คนที่มันนั่งตรงหน้าผมในใจ โดยที่มัน ไม่ได้หันมาสนใจอะไรผมเลย

"ขอชนแก้วหน่อยครับ~" เสียงบุรุษเพศที่ดังขึ้นในกลุ่ม เรียกสายตาของผมให้หันมองทันที เห็นผู้ชายที่ไม่รู้จัก เข้ามาขอชนแก้วจีน่า

ผมมองภาพนั้นไม่วางตา และเห็นว่า มันยกแก้วเหล้าขึ้นชนกับผู้ชายทันที

"ชนมั่วแบบนี้ ไม่เกรงใจผัวมึงหน่อยหรือไง!" ไม่รู้อะไรดลใจให้ผมพูดแบบนั้น จีน่าปรายตามามองที่ผมเล็กน้อย ก่อนที่มันจะส่งยิ้มให้ไอ้เหี้ยนั่น เหมือนจะคุยอะไรกันสักอย่าง ก่อนที่ผู้ชายคนนั้นจะแยกออกไป

"สัส มึงก็ไว้หน้ามันบ้าง มันยังไม่เปิดตัวไหมวะ!" ไอ้ปอเป็นฝ่ายเสือกขึ้นมา ก่อนที่เจ้าของเรื่องที่ผมกำลังพูดถึง จะมองมาที่ผมตรงๆ

"มองเหี้ยไร กูไม่ด่าแรดก็ดีแค่ไหน!"

"แล้วมึงดีกว่ากูแค่ไหน มั่วไม่เลิกเหมือนกัน!" มันด่าข้ามหัวผมมาแบบนั้น ก่อนที่มันจะหยัดกายลุกจากที่ทันที

"เห้ยไอ้พวกนี้ ทะเลาะอะไรกันวะ ไอ้เจ้า มึงแม่งเมาก็อย่าพาลดิวะ มันโกรธแล้วไหมนั่น!"

ผมไม่สนเหี้ยอะไรทั้งนั้น ก่อนจะวางฝ่ามือ บีบทึ้งหน้าอกของผู้หญิงที่อยู่บนหน้าตัก โดยไม่แคร์สายตาใครเลยสักคน

ผมเกลียดความแรดของมัน เกลียดความใจง่ายของมัน เกลียดทุกการกระทำของมัน!

พักใหญ่ๆ ที่จีน่ายอมกลับมา ผมไม่เดาหรอก ว่ามันจะไปไหน ไม่สนด้วยว่า มันจะอยู่กลางฝูงผู้ชายเยอะแค่ไหน ไม่ใช่หน้าที่เพื่อนอย่างผมที่ต้องสนต้องดูแล แค่มันเรียกผัวมันมาทำหน้าที่นั้น ทุกอย่างก็จบเช่นกัน

"กูกลับก่อนนะมึง พรุ่งนี้เจอกัน!"

"เห้ยเดี๋ยวจี รีบไปไหน อยู่ต่อเถอะ กลับพร้อมกัน" ไอ้บอมร้องห้าม

"เออจริง รีบกลับทำไมวะ มึงมากับกู มึงควรกลับพร้อมกู!" ยี่หวาพูดขึ้นมาบ้าง

"ช่างเถอะ กูกลับแท็กซี่ได้ พวกมึงตามสบาย"

"ไม่เอาน่าจี รีบกลับไปไหน มีนัดกับใครต่อหรือไง" คำพูดของไอ้ปอ เรียกความสนใจจากผมทันที

"อื้ม มีนัดน่ะ!" มันตอบออกมาแบบหน้าด้านๆ ก่อนจะคว้ากระเป๋าของมัน แล้วเดินออกจากร้านไปทันที

ไม่แยแส ไม่แคร์ ไม่สนใจเหี้ยอะไรสักอย่าง ซึ่งการกระทำของมัน ไม่ได้ทำให้ผมเป็นสุขเลย

#หน้าคลับ

"รีบกลับไปหาผัวหรือไง"

ผมที่เดินตามออกมาร้องถาม มันเพียงแต่ปรายตามองเท่านั้น ทำเหมือนไม่ได้สนใจอะไรสักอย่าง จากนั้นก็จ้องมองโทรศัพท์มือถืออย่างเดิม

"เรียกมันมารับดิ กูอยากเห็นหน้าผัวมึง"

"ไม่เสือกสิเจ้า เอาเวลาที่ยุ่งเรื่องของกู ไปกกเด็กมึงต่อเถอะ!"

"เหอะ กูก็ไม่ได้อยากเสือกไหมวะ กูก็แค่อยากเห็นว่าผัวมึงเป็นใคร กูรู้จักไหมเท่านั้นเอง"

"ทีกูยังไม่เสือกเรื่องของมึงเลย มึงจำเป็นต้องเสือกเรื่องของกูหรอ"

"ก็แค่ในฐานะเพื่อนไหมวะ กูก็แค่อยากรู้ไง ว่าเพื่อนกูกำลังคบกับใคร เผื่อมันคบซ้อน กูจะได้เตือนมึงได้ไง!"

"เอาตัวเองให้รอดดีกว่าไหม มั่วไม่เลิก ระวังผัวเขาจะมากระทืบเอาก็แล้วกัน!"

"มึงก็รู้ว่าคนอย่างกูไม่เคยกลัวใครทั้งนั้น!"

"อื้ม คนอย่างกู ก็ไม่เอาคนที่มันคบซ้อนเหมือนกัน มันสกปรก ..เหมือนมึง!"

"มึงสะอาดกว่ากูตรงไหน เกือบจะได้กับกูอยู่แล้ว มึงยังชิ่งไปอยู่กับผู้ชายคนอื่นได้เลย ไม่แรดจริงทำไม่ได้หรอก!"

"อื้ม กูสกปรกก็ไม่ต้องเสือกยุ่งกับกู ไปมั่วกับเด็กของมึงต่อเถอะ นัวกันขนาดนั้น ลากไปต่อให้เสร็จเถอะ อุจาดตา"

"เหอะแน่นอน มึงไม่ต้องบอกกูก็ทำอยู่แล้ว แคร์เหี้ยไร แล้วต่อไปนี้ กูจะยุ่งกับผู้หญิงคนไหน มึงก็อย่ามายุ่งกับกูก็แล้วกัน"

"อื้ม ตามสบาย!"

--