สำส่อนงั้นเหรอ เหอะ ผมเค้นเสียงหัวเราะตอบรับคำพูดของมัน กล้าทิ้งผมว่างั้น จ้างให้ ผมก็ไม่มีวันเชื่อมัน
คนอย่างผม ผู้หญิงคนไหนกล้าเขี่ยทิ้งวะ
แต่เดี๋ยวนะ ถ้าสำส่อน มันจะเลิกกับผม หมายความว่า
"มึงตกลงคบกับกูแล้วใช่ปะ" ผมจ้องหน้าจีน่าจริงจัง จะให้อธิบายแบบไหนวะ คือใจมันแบบสั่นๆ ตาก็สั่นๆ มือก็เหมือนจะสั่น จะว่าตื่นเต้นก็คงใช่ แต่คนอย่างผมไม่เคยมีความรู้สึกแบบนี้ไง
"ว่าไงจี ตกลงคบกันใช่ไหม?"
ในขณะที่ผมตื่นเต้นเป็นบ้า แต่ดูมันดิวะ แค่ชายตามอง
"..ไม่คบ มึงก็บังคับอยู่ดี"
ผมคลี่ยิ้มอย่างทนไม่ไหว แม่ง หัวใจเต้นแรงจังวะ ผมดีใจงั้นเหรอ ผมว่าก็คงไม่ถึงขนาดนั้นปะ แต่ก็นะ จริงๆมันก็ดีใจนิดๆแหละ
ผมยกมือสางผม ก้มหน้าซ่อนรอยยิ้มที่มันหลุดออกมาเอง เออ มันหลุดออกมาเองจริงๆ
เวลาผ่านไป
ผมขยับขาบนหน้าตักนุ่มๆนั่น เมื่อเห็นว่ามันสนใจโทรศัพท์มากกว่าผม แล้วแทนที่มันจะหันมาสน แต่สิ่งที่มันทำ กลับเป็นกา
