EP : 3
1743 คำ
“นายลองแต่งงานกับคนที่นายไม่ได้รักดูสิ”
“ถ้าต้องแต่งงานกับผู้หญิง...สวยๆ อึ๋มๆ แบบนี้ก็ไม่แน่นะ”
“มาร์คัส!”
“หึๆๆ เอาน่าฮันนี่ ขอชื่นชมหน่อยถึงจะเป็นเพื่อนกันก็เถอะ”
“ไม่ตลก”
“หึๆๆ โอเคครับฮันนี่ เรามาพูดเรื่องที่เธอหน้าตึงกันดีกว่า ยังไงดีกับเรื่องหมั้นของเธอ ลองมองเขาใหม่ ลองเปิดใจให้กันดีกว่าไหมชีวิตจะได้ง่ายขึ้น”
“เหอะ! นายก็รู้ว่ามันเป็นยังไงมาร์คัส เลิกพูดแล้วก็หาทางช่วยให้ฉันถอนหมั้นได้เร็วๆ ดีกว่า ภายในสองเดือนนี้เลยยิ่งดี”
“ช่วยคิดได้แต่เธอก็ต้องเผื่อใจเอาไว้ว่ามันอาจจะไม่เป็นอย่างที่เธอต้องการ” เขาเลิกทำหน้าเจ้าเล่ห์น่าหมั่นไส้แต่เปลี่ยนเป็นสีหน้าจริงจังเหมือนเวลาที่เพื่อนให้สติเพื่อนเขาทำกัน
“ฉันรู้น่า” ฉันตอบกลับไปด้วยความเซ็ง ทำไมฉันจะไม่รู้ล่ะว่าต้องเผื่อใจเอาไว้บ้าง แต่มันก็แค่การเผื่อใจเท่านั้นแหละ เพราะฉันคงไม่มีทางเอาชีวิตทั้งชีวิตไปผูกไว้กับคนที่ไม่ได้รักกันหรอก แค่คิดฉันก็หดหู่แล้ว
“บอกตัวเองด้วยว่าต้องเผื่อใจประมาณ 99 เปอร์เซ็นต์” มาร์คัสเสริมขึ้นมาอีกครั้ง และแน่นอนว่าสีหน้าของเขาก็ยังคงจริงจังแล้วมันทำให้ฉัน...
“เฮ้อ! ผ่านเรื่องนี้ไปก่อนได้ไหม ไม่ต้องพูดถึงเรื่องไม่สำเร็จเลยคิดแล้วเซ็ง คิดแค่วิธีถอนหมั้นก็พอ” ฉันพูดออกไปด้วยน้ำเสียงเบื่อโลกพร้อมกับมือที่ปัดไปมาเบาๆ
“หึๆๆ โอเคฮันนี่ กินของหวานกันดีกว่า” มาร์คัสยิ้มออกมาแล้วก็โบกมือเรียกพนักงาน หลังจากนั้นเขาก็สั่งของหวาน ปกติฉันไม่ชอบกินเท่าไหร่แต่วันนี้ขอกินหน่อยดีกว่า เผื่อจะอารมณ์ดีขึ้นเพราะตั้งแต่เช้าฉันเจอแต่เรื่องหดหู่เรื่องนี้ทั้งวันเลย
“มาร์คัส” หลังจากที่เรานั่งกินของหวานที่เขาสั่งมาและแยกกันนั่งเช็คโทรศัพท์เงียบๆ ฉันก็เรียกเขาเบาๆ
“อื้ม ว่าไง”
“คืนนี้ไปดื่มกัน”
“ดื่ม?” มาร์คัสทำหน้าแปลกใจนิดหน่อย ทำไมล่ะ มีอะไรที่แปลกแค่ชวนไปดื่มเอง
“อื้อ ทำไมเหรอ”
“เปล่า เหมือนเธอไม่ค่อยเที่ยวเลยไม่คิดว่าเธอจะชวน”
“ฮ่าๆๆ ฉันสายปาร์ตี้จ้ะที่รัก ฉันแค่ไม่ลงรูปให้ใครรู้ ตกลงไปใช่ไหม?” ฉันยิ้มหวานให้มาร์คัส ตอนอยู่อังกฤษฉันปาร์ตี้ทุกอาทิตย์ค่ะ แต่ฉันไม่ชอบโพสหรือลงรูปบอกความเคลื่อนไหวให้ใครรับรู้ โดยเฉพาะ...คุณแม่
“ได้เสมอสำหรับฮันนี่ มีที่ๆ อยากไปรึเปล่าล่ะ”
“อืม~ ที่ xxx” ฉันคิดนิดหน่อยแล้วก็พูดชื่อผับชื่อดังออกไป ผับที่เห็นผู้คนในแวดวงไฮโซมักจะเช็คอินกันเป็นประจำ และแน่นอนว่าหนึ่งในแฟนตัวยงของผับนั้นก็นั่งอยู่ตรงหน้าฉันนี่ไง
“ผับ xxx”
“อื้อ” ฉันพยักหน้ารับทันทีที่มาร์คัสทวนชื่อผับอีกรอบ
“แน่ใจ”
“อื้อ ทำไมเหรอ เห็นนายเช็คอินบ่อย น่าไปดี”
“หึๆๆ โอเคครับฮันนี่ แต่งตัวให้เผ็ดด้วยล่ะ” ฉันว่าจะไม่คิดอะไรแล้วนะคะ แต่ทำไมไอ้สายตาท่าทางของนายนี่มันดูไม่น่าไว้ใจเลยสักนิดเดียว
-22.30 น.-
“เธอแม่งฮอตว่ะ” มาร์คัสกระซิบคุยกับฉันระหว่างที่เราเดินเข้ามาในผับที่ฉันเป็นคนเลือกเอง และแน่นอนว่าฉันพอใจกับสถานที่นี้เป็นอย่างมาก ไม่น่าล่ะใครๆ ถึงได้ชอบมากัน บรรยากาศและทุกอย่างในนี้มันลงตัว สมบูรณ์แบบและเพอร์เฟคมาก
“แน่นอน ฉันสวย” ฉันหันกลับไปยิ้มให้มาร์คัสด้วยความมั่นใจ
“หึๆๆ สวยให้ตายก็ไม่มีใครจีบเธอหรอกควีน เพราะเธอมีคู่หมั้นแล้ว”
“เงียบไปเลยมาร์คัส” ฉันว่าจะมาแล้วก็ดื่มเที่ยวให้มันสนุกสนาน ดื่มด่ำกับบรรยากาศผ่อนคลายให้สมองปลอดโปร่งแต่ไอ้บ้าข้างๆ ดันพูดถึงเรื่องที่ฉันรู้สึกว่ามันเป็นเรื่องกดดันในชีวิตให้เสียบรรยากาศซะได้
“หึๆๆ โอเคฮันนี่ ไปดื่มด่ำบรรยากาศสนุกๆ ของคืนนี้กันดีกว่า” มาร์คัสทำหน้าเจ้าเล่ห์อีกแล้ว ทำไมนายนี่ถึงได้ชอบทำหน้าตาเจ้าเล่ห์บ่อยๆ ด้วยนะ
ฉันเดินเข้ามาก็ได้ที่นั่งมุมดีเลยค่ะเพราะมาร์คัสเป็นลูกค้า VIP ของที่นี่
“สวยเนอะ” ฉันมองตามหลังพนักงานเสิร์ฟคนหนึ่งที่เพิ่งรับออเดอร์จากเราสองคนไป ไม่น่าเชื่อว่าคนสวยๆ จะยังมาทำงานเป็นเด็กเสิร์ฟในผับ ถ้าไปดริ๊งค์คงได้เงินเยอะกว่าเสิร์ฟหลายเท่าตัว
“หึๆๆ สวยมาก อาหารตาของที่นี่ สวยแย่งซีนลูกค้าทุกวัน” มาร์คัสมองตามแล้วก็พูดด้วยรอยยิ้ม
“นายสนใจ?”
“เปล่า ไม่สนหรอกมีเจ้าของแล้ว”
“อ่อ ไม่มีคงเสร็จนายเนอะมาร์คัส โชคดีของเธอแล้วล่ะ” ฉันบอกมาร์คัสแล้วก็ยิ้มยินดีกับผู้หญิงคนนั้น แต่งหน้าอ่อนๆ ใส่ยูนิฟอร์มของผับยังสวย ถ้าจับแต่งตัวนิดๆหน่อยๆ สวยระดับดาราแถวหน้าเลยล่ะ
“หึๆๆ แต่ฉันว่าโชคร้ายนิดหน่อย” มาร์คัสหัวเราะเจ้าเล่ห์อีกแล้ว อะไรของเขาก็ไม่รู้ แต่ท่าทางรู้เรื่องผู้หญิงคนเมื่อกี้ดีจังเลย แสดงว่าต้องมีอะไรสินะ และแน่นอนว่าทำให้ฉันค่อนข้างสนใจอยู่เหมือนกัน ถึงแม้จะไม่รู้จักเธอก็ตาม
“โชคร้ายยังไง”
“ก็โชคร้ายตรงที่เธอมีเจ้าของแล้ว และเจ้าของๆ เธอก็มีเจ้าของแล้วยังไงล่ะฮันนี่”
“คบซ้อนงี้เหรอ?” ฉันได้ยินก็ไม่ได้แปลกใจอะไร สังคมสมัยนี้มีเยอะแยะ ไอ้ประเภทคบซ้อน บางทีซ้อนหน้าซ้อนหลังก็มี อยู่ที่ศีลธรรมค่ะ คิดได้ก็ไม่ทำ คิดไม่ได้ก็ทำต่อไปสุดท้ายไม่เหลือใครก็คงคิดได้เอง
“ก็ประมาณนั้น” มาร์คัสพูดแค่นั้นบทสนทนาของเราทั้งคู่ก็หยุดลงเพราะพนักงานเสิร์ฟคนสวยคนนั้นเดินเอาเครื่องดื่มมาเสิร์ฟเราทั้งคู่พอดี แล้วหลังจากนั้นก็ไม่ได้คุยต่อค่ะ คุยเรื่องอื่นดีกว่า
“มีคนมองนะฮันนี่” หลังจากที่เราสองคนนั่งคุยเล่าประสบการณ์และสนุกกับบรรยากาศรอบตัวจนประมาณเที่ยงคืนมาร์คัสก็เอ่ยคำนี้ออกมา
“มองตั้งแต่เข้ามาแล้วรึเปล่า” ฉันยิ้มให้มาร์คัสแล้วก็กระซิบบอก
“รู้? ”
“รู้สิ หล่อออร่ากระจายไม่ต่างจากนายขนาดนั้น” ฉันตอบด้วยรอยยิ้มปนขำ ไม่ใช่ใครที่ไหนหรอกค่ะที่มองแต่เป็นคู่หมั้นของฉันต่างหาก
ฉันเห็นพี่วายุที่นั่งอยู่ในโซน VIP เช่นเดียวกันแต่อยู่คนละฝั่งของผับตั้งแต่ที่เข้ามาแล้ว เขามองฉันหลายครั้งฉันก็เห็น แต่ก็แค่มองเพราะเห็นคนรู้จักเท่านั้นแหละ ฉันไม่ได้เข้าไปทักทายเขาเพราะอยู่ลับหลังผู้ใหญ่เราก็ต่างคนต่างอยู่ เหมือนการหมั้นหมายของเราทั้งคู่นั่นแหละ ต่อหน้าผู้ใหญ่เราคือคู่หมั้น แต่ถ้าแยกกันเมื่อไหร่เราทั้งคู่คือคนโสดค่ะ
“ไม่ทักทายหน่อยเหรอ เธอกับเฮียวาแม่งโคตรสุดเลยว่ะ” มาร์คัสพูดแล้วก็ส่ายหน้าเบาๆ เหมือนเอือมระอายังไงก็ไม่รู้
“ทำไมต้องทักแค่คนรู้จัก” ฉันตอบยิ้มๆ แล้วก็ไม่ได้สนใจอะไรต่อนอกจากการยกเครื่องดื่มของฉันขึ้นดื่ม
ไม่คิดเลยนะคะว่าจะบังเอิญเจอพี่วายุที่นี่ แต่ก็คงไม่แปลกที่จะเจอเพราะที่นี่เป็นผับดัง ทุกอย่างเพอร์เฟคทำไมคนอย่างเขาที่เป็นเพลย์บอยตัวพ่อจะไม่มาล่ะ
“หึๆๆ เธอแม่งโคตรเย็นชา”
“ไม่ต้องสนใจฉันหรอก สนตัวเองเถอะว่าจะหิ้วสาวกลับยังไงทั้งที่มีฉันมาด้วย” ฉันรู้ทันนายนี่ เห็นมาพักใหญ่แล้วที่มาร์คัสจ้องตากับผู้หญิงคนหนึ่งที่ท่าทางจะเด็ดหน้าดู เด็ดไม่เด็ดไม่ต้องเดาให้ยากเพราะขนาดเรามากันสองคนสภาพอย่างกับคู่รักผู้หญิงที่จ้องจะกินมาร์คัสยังไม่สนใจฉันเลย
“วันหลังค่อยกิน ฉันมีเหลือกินเหลือใช้” เขาตอบอย่างอารมณ์ดี เชื่อค่ะว่าเหลือกินเหลือใช้ เหลือซะจนแทบจะตบกันตายอยู่แล้ว
“ระวังโรคร้ายถามหานะมาร์คัส” ฉันทำหน้าสยองนิดหน่อย สังคมผู้ชายพวกนี้ ไอ้พวกผู้ชายหน้าหล่อ หุ่นดี บ้านโคตรรวย โปรไฟล์ไม่มีตำหนินี่น่ากลัวนะคะ ถ้าไม่อยากเจ็บอย่าเข้าใกล้ผู้ชายประเภทนี้เด็ดขาด
“ถุงยางที่รัก ถุงยางมีขายทุกที่ เดินเข้าร้านสะดวกซื้อก้าวเดียวก็เจอแล้ว” เขาตอบฉันด้วยสีหน้ากวนประสาทสุดๆ
“น่าเกลียด” ฉันเบะปากแล้วก็เลิกสนใจมาร์คัส มองบรรยากาศรอบตัวยังเจริญใจกว่าอีก
“เครื่องดื่มหมดสั่งให้หน่อยฮันนี่” มาร์คัสพูดจบฉันก็เลยยกมือเรียกพนักงานเสิร์ฟ และคนที่มารับออเดอร์ก็คือพนักงานเสิร์ฟคนสวยที่สวยจนเห็นได้ชัดว่าเธอโดนลูกค้าผู้หญิงมองจิกตั้งหลายคน
“นายบอกเธอมีเจ้าของ แต่เจ้าของๆ เธอมีเจ้าของแล้วใช่ไหม” หลังจากที่พนักงานเสิร์ฟคนนั้นรับออเดอร์ไปฉันก็มองตามแล้วก็ถามมาร์คัสอีกรอบ ไม่ใช่อะไรหรอกค่ะ ดูท่าทางเธอเรียบร้อยดี เห็นเดินไปเดินมาตั้งใจทำงานน่าดู ไม่สนใจลูกค้าหนุ่มๆ ที่มองเธอด้วยท่าทางสนใจเลยด้วย ฉันเลยอยากรู้ว่าไปอยู่ในสถานะคบซ้อนได้ยังไง
“อื้ม ไม่คิดว่าเธอจะสนใจ”
“ก็ไม่เท่าไหร่ ดูเรียบร้อยดี นึกถึงลำดับที่นายพูดเหมือนจะเป็นคนมาทีหลังเลย ใช่ไหม?” ก็บอกว่าเจ้าของๆ เธอมีเจ้าของอยู่แล้วใช่ไหมล่ะคะ ก็ต้องหมายความว่ามาทีหลังน่ะสิ
“หึๆๆ ใช่ มาทีหลัง แต่เจ้าของหวงน่าดู มานั่งเฝ้าแทบทุกวันเลย” มาร์คัสหัวเราะเจ้าเล่ห์อีกแล้ว แสดงว่าเรื่องนี้ต้องมีอะไรแน่นอน
“ใคร?” ฉันถามทันที ถามเพราะน้ำเสียง สายตา และรอยยิ้มของเขานี่แหละ
“ก็...คู่หมั้นเธอไงฮันนี่”
- ผู้เขียน
