มาเฟียคลั่งรัก 20+++

ตอนที่ 06 ช่วยตัวเอง

Episode [06] ช่วยตัวเอง

19:30. AM

ด้านแพรวาที่อาบนํ้าแต่งตัวเสร็จบนเรีอนร่างขาวใสเรียบเนียนมีเพียงเสื้อยืดสีขาวตัวโตที่ปกลงมาถึงครึ่งขาอ่อนของผู้เป็นอาเพียงตัวเดียว..

เธอเหลือบมองนาฬิกาที่ติดในห้องครัวก่อนจะถือจานสปาเกตตี้ของโปรดที่พึ่งทำเสร็จใหม่ๆ ออกมาจากห้องครัว..

ปึก!?

"อ่ะ!?" หญิงสาวชะงักทันทีเมื่อมีร่างของใครบางคนมายืนขวางทางเอาไว้กลิ่นคละคลุ้งของเหล้าอ่อนๆ ทำให้เธอต้องเบือนหน้าหนีแล้วเลี่ยงไปอีกทางแต่ก็ถูกคนตัวโตดักทางไว้อีกครั้ง..

"ขอทางด้วยค่ะ" เสียงเย็นชาของเด็กสาวหลุดออกมาจากริมฝีปากน่าจูบ ทำให้ภีรวัฒที่กำลังไล่มองเรือนร่างที่น่าอกน่าใจทะลุดันเนื้อผ้าสีขาวบางๆ จนเห็นยอดประทุมถันที่โตกว่าเด็กทั่วไปอย่างเห็นได้ชัดเจน

ชายหนุ่มเริ่มแสดงสีหน้าไม่พอใจเมื่อเธอถือวิสาสะมาสวมเสื้อตัวที่เขาหวงที่สุดโดยไม่ขออนุญาต ความหงุดหงิดทำให้ภีรวัฒคุมตัวเองไม่อยู่..

"ไร้มารยาท" แพรวาไม่สนใจคำพูดของเขาเธอเดินดันร่างหนาสุดแรงเพื่อให้เขาหลีก แต่ก็ไม่เป็นผลเมื่อคนตัวโตช้อนร่างเล็กขึ้นอย่างรวดเร็ว..

เพล้ง!!!

"อาภามปล่อยหนู!" จานสปาเกตตี้ร่วงลงพื้นจนจานแตกกระจายร่างที่โดนอุ้มอย่างไม่ทันตั้งตัวทำให้เสื้อยืดล้นขึ้นมาจนจะเห็นจุดลับของเธอเรียวขาคู่สวยพยายามหนีบเข้าหากันมากที่สุดมือเล็กดึงเสื้อลงมาปกจุดลับอยู่ตลอดเวลา..

ไม่นานชายหนุ่มก็ดันประตูเข้าไปในห้องนอนที่มีไว้ให้เธอแล้วเดินมุ่งหน้าไปยังเตียงนอนขนาดคิงไซต์กลางห้อง..

พรึบ!!!

"โอ้ยย.." เด็กสาวร้องครวญครางด้วยความเจ็บปวดมือเล็กกอบกุมเอวบางของตัวเองไว้ สายตาไร้ความรู้สึกใดๆ มองว่าที่หลานสาวในใจอยากจะต่อว่าแต่ก็ต้องระงับอารมณ์ไว้..

"ถอดเสื้อออก"

"ไม่ค่ะ..หนูไม่ถอดเด็ดขาด" แพรวาปฏิเสธอย่างรวดเร็วท่อนแขนทั้งสองข้างยกขึ้นมาเกาะอกตัวเองไว้พร้อมกับสอดตัวเข้าไปในผ้าห่มผืนหนาก่อนที่เธอจะพลิกร่างม้วนผ้าห่มไว้เพื่อป้องกันร่างกายตัวเอง..

"จะถอดออกดีๆ หรือจะให้อาถอดให้?"

"อาภามจะทำอะไร..หนูไม่มีชุดใส่" มือหนายกขึ้นลูบหน้าตัวเองกับคนตัวเล็กที่ไม่ยอมทำตามคำสั่งเขาดีๆ ยิ่งเธอดื้อในใจก็ร้อนรุ่มขึ้นมาเรื่อยๆ ท่อนขาคู่ยาวเดินดุ่มๆ ไปหาแพรวาอยู่เตียงก่อนมือหนาจะล็อกตัวเธอไว้แล้วดึงเสื้อยืดออกจากร่างเธออย่างง่ายดาย..

เด็กสาวเบ้ปากอย่างไม่พอใจลำคอระหงลงมาจนถึงช่วงไหล่เปลือยเปล่าเผยให้เห็นผิวขาวผ่องเรียบเนียนสู่สายตาคนตัวโตที่กำลังพยายามละสายตาไปทางอื่น..บนตัวเธอมีเพียงผ้าห่มผืนหนาที่พันร่างไว้..

"ทำไมต้องทำกับหนูแบบนี้ด้วย: ("

"..."

"อาภามใจร้าย" เมื่อเห็นผู้เป็นอาเงียบพร้อมกับกำลังจะพลิกตัวเดินออกจากห้อง แพรวาไม่ยอมแพ้ง่ายๆ เธอไม่ละความพยายามกระชับผ้าห่มหนาแล้วรีบวิ่งไปขวางประตูห้องไว้

ภีรวัฒเหลือบมองเด็กผู้หญิงตรงหน้าที่ตัวนิดเดียวแต่กลับทำเหมือนตัวเองตัวใหญ่คิดจะขวางทาง ชายหนุ่มยื่นมือไปบิดลูกกุญแจแต่โดนมือเล็กจับข้อมือเอาไว้..

"หนูอยากใส่เสื้อ.."

"จะไปเอาตัวใหม่มาให้..ปล่อยก่อน"

"จริงๆ นะคะ.." แพรวาปล่อยมือจากข้อมือหนาก่อนที่เธอจะเดินต้อยๆ ไปที่เตียง แต่หารู้ไม่ว่าเธอเผลอปล่อยผ้าห่มหลุดมือจนเผยให้เห็นร่างกายสาวไร้ที่ติสู่สายตาคมกริบของภีรวัฒ

สายตาไม่รักดีของชายหนุ่มไล่มองเรือนร่างของเธอตั้งแต่เรียวขาคู่สวยมาถึงบั้นท้ายงามงอนสองข้างที่อวบอั๋นผิวเนียนดั่งเด็กทารก เอวคอดกิ่วหนากอดมาถึงแผ่นหลังเรียนเนียนน่าลูบไล้ภีรวัฒกลืนนํ้าลายเหนียวๆ ลงคออย่างยากลำบากความเปียกชื้นที่เป้ากางเกงเริ่มแฉะขึ้นเรื่อยๆ อย่างห้ามไม่ได้..

"กรี๊ดดดดดด..อาภามทำไมไม่บอกหนู!" แพรวาหน้าแดงตัวแดงขึ้นมาทันทีด้วยความเขินอายเธอทำอะไรไม่ถูกจนต้องนั่งชันเข่าชิดกันแล้วใช้แขนทั้งสองข้างกอดหน้าอกเอาไว้

"กะ..กำลังจะบอก" ร่างกายของภีรวัฒเกิดความปั่นป่วนไปหมดแค่เห็นเรือนร่างเฉยๆ ยังทำให้ชายหนุ่มทำตัวไม่ถูก เขาเคยเห็นของดารา นางแบบมาหลายคนคิดว่าสวยแล้วแต่มาเจอของแพรวาตรงนั้นกลับเเฉะแบบไม่ทันตั้งตัว..

"เมื่อกี้ไม่เห็นอะไรใช่มั้ยคะ : ("

"เปล่า" ชายหนุ่มตอบแบบปัดๆ ก่อนจะรีบเดินออกมาจากห้องแพรวา มุ่งหน้าไปห้องของตนเองที่อยู่อีกฟากทันทีที่เข้ามาถึงห้องร่างกายกำยำก็รีบตรงดิ่งไปยังห้องนํ้าแล้วกดล็อกประตูก่อนจะดึงกางเกงลงแล้วนั่งบนฝาชักโครกมือหนากอบกุมท่อนเอ็นอวบใหญ่ที่เต็มไปด้วยนํ้าสีใส..

"อื้มส์" มือหนาที่กำรอบท่อนเอ็นของตัวเองชักขึ้นชักลงตามงจังหวะแล้วเร่งความเร็วขึ้นเรื่อยๆ ในสมองปรากฏภาพของหลานสาวที่เป็นต้นเหตุให้เขาต้องมาช่วยตัวเองในรอบหลายปี..

"ซี๊ดดด..ตะ..ตัวแสบ" ริมฝีปากสีชมพูดูเป็นธรรมชาติถูกเม้นเข้าหากันเป็นเส้นตรงเปลือกตาคู่สวยหลับลงแน่นเพราะความเสียววาบวามที่ถาโถมเข้ามาเรื่อยๆ

"เชี้ยย.." เมื่อชายหนุ่มลืมตาขึ้นมากลับเห็นภาพมโนของเด็กสาวตรงหน้าที่ยืนยั่วยวน ร่างกายน่าจับกดของแพรวาทำให้ท่อนเอ็นบวมเป่งชูชันดันมือหนาที่กำลังควบคุมจังหวะกว่าเดิม..

ภีรวัฒสะบัดหัวอย่างแรงเพื่อไล่ภาพหลอนตรงหน้าแต่กลับไม่เป็นผล เมื่อภาพร่างกายเปลือยเปล่าของแพรวาเดินเข้ามานั่งคร่อมท่อนเอ็นเขาท่อนแขนเรียวกวาดรอบลำคอใหญ่ยิ่งภาพตรงหน้าเธอค่อยๆ กดร่องลงมาทับท่อนเอ็นที่แข็งดั่งเหล็กภีรวัฒก็ยิ่งเพิ่มแรงในการบีบรัดจนเกิดความเสียวแล่นไปทั่วร่างกาย..

"สะ…เสียวชิบ..อ๊า..ให้ตายเถอะจะตามมาหลอกถึงในห้องนํ้าเลยรึไง.."

ภีรวัฒบ่นด้วยความหงุดหงิดถึงแม้การช่วยตัวเองจะทำให้เขาเสร็จได้..แต่ก็ยังไม่ถึงครึ่งของความเสียวที่โดนร่องแน่นๆ ของแพรวามาตอดรัดความใหญ่โตของเขา..

"บ้าชิบ.."

มือหนาเร่งจังหวะให้เร็วกว่าเดิมเมื่อตัวเองกำลังจะไปถึงจุดมุ่งหมาย ไม่นานนํ้าสีขาวขุ่นก็ฉีดพุ่งออกมาเต็มเรียวขาท่อนเอ็นที่อ่อนลงบ้างถูกเคลือบไปด้วยความมันวาว ภีรวัฒเอนหลังหายใจเหนื่อยหอบก่อนจะทำความสะอาดพร้อมกับดึงกางเกงขึ้นมาสวมแล้วเดินออกมาจากห้องนํ้า มุ่งหน้าไปยังตู้เสื้อผ้าเพื่อหยิบเสื้อเชิ้ตสีขาวตัวใหญ่ไปให้แพรวาสวม..

"หึ...จะรอดได้อีกกี่วันกัน.."

.

.

.

น้องจะรอดหรือโดนคุณอามันขยํ้าก่อนเนี้ยยยยย