บ้านมาคลิน
"นายต้องการอะไรกันแน่อะคลิน นายไม่มีสิทธิ์มาบังคับเหมือนฉันเป็นสิ่งของเลยด้วยซ้ำ" รินเซ่บอกราวกับอ่อนใจเหลือเกิน ดวงตากลมดูหมองหม่น ยามรถสปอร์ตคันหรูแล่นจอด ในเขตพื้นที่บ้านของมาคลิน ทั้งที่เธอควรจะได้กลับคอนโดไปพักผ่อน ทำงานใช้แรงเดินตลอดวันขาแทบสั่นคลอน
"ทีมากับผัวตัวเองแล้วทำไมต้องอารมณ์เสียขนาดนั้น หรือจะรอให้ไอเชี้ยเดน ลากไปกินก่อน!" มาคลินตะคอกกลับ ฝนตกแรงขนาดนี้ทัศนวิสัยการมองถนนไม่ชัดเลย แถมเส้นทางคอนโดของรินเซ่อยู่อีกไกล แล้วสาเหตุที่เธอโวยวาย เพราะเขาไปขัดขวางการคุยกับอดีตคนรักเก่าหรอกเหรอ
"มันจะมากไปแล้วนะ คุยกันสองคนแล้วไปว่าคนอื่นทำไม นายนี่มันพาลเก่งจริงๆ" ร่างบางยังนั่งนิ่งในรถ ยกสองแขนเรียวกอดอกแน่น รับรู้อุณหภูมิหนาวเย็นจากด้านนอกปะปนกับในตัวรถ แต่น่าแปลกใจเอามาก เธอสมควรจะชินเวลาเจออากาศแบบนี้ เนื่องด้วยไปอยู่ต่างประเทศบ่อยๆ
"เธอยังไม่เคยเห็นฉันอีกด้านน
