ช่วงค่ำ_
"ไอคลินวันนี้มึงจะรีบไปไหนว่ะ ไม่ไปดื่มกันหน่อย" ฟรานรีบวิ่งมาหน้าห้องทำงานเพื่อนชายทันที ที่ได้ยินเสียงปิดไฟในห้องดับลง หลังแอบหลับอยู่ตรงมุมพักผ่อนพนักงาน เขาอยากไปดื่มสังสรรค์แทบใจจะขาด แต่ติดตรงที่ไม่มีเพื่อนคนไหนไปนั่งด้วย
"กูเหนื่อยจะรีบกลับบ้าน" มาคลินตอบกลับสั้นๆ จับเนคไทแก้ปลดปมออกให้หลวมสบายคอ ใบหน้าหล่อเหลายังขมวดคิ้วยุ่ง หลังเคลียร์เอกสารมากมายหลายหน้าที่ แม้แต่เลขาคนสนิทยังพลอยรับงานหนักด้วยกัน
"บ้านมึงไม่หายไปไหนหรอกนะ เมื่อกี้กูพึ่งนั่งดูเขาถ่ายทอดสด งานเดินแบบมามีแต่สาวสวยๆ ไม่สนใจสักหน่อยเหรอว่ะ" ฟรานลอบมองกิริยาเพื่อนชาย เมื่อพูดสื่อความหมายกระตุ้นจิตใจคนฟัง ขณะพากันเดินไปลานจอดรถ ที่วันนี้มาคลินให้ลูกน้องไปจัดการเรื่องอื่น เลยจะขับรถกลับบ้านเอง
"แล้ว? กูต้องรู้ด้วยไหมล่ะ" สายตาคมเหลียวมองกลับเพียงนิดให้รู้ว่าตำหนิ เขาไม่ได้ชื่นชอบข่าววงการด้วยเลย รวมถึงพ
