EP:16 ความหวาดกลัว

1702 คำ

-สามวันผ่านไป- ผ่านมาสองวันเต็มๆแล้วค่ะที่ฉันพักรักษาตัวอยู่ที่นี่โดยที่วันแรกที่มาก็มีพี่กายกับพี่บีน่ามาเฝ้าจนฉันรู้สึกเกรงใจเพราะพี่เขามีลูกให้ต้องดูแลฉันเลยขอให้เขาโทรบอกยัยขวัญเพื่อนสนิทที่เหลือเพียงคนเดียวของฉันมาเฝ้าแทน "โมนานี่ก็จะสามวันแล้วนะตั้งแต่มึงฟื้นสามีมึงเขาไม่โผล่หัวมาดูมึงเลยนะ" "ถ้ามาน่ะสิแปลก มึงก็ถามได้นะขวัญ" ฉันนอนอยู่บนเตียงคุยกับของขวัญอย่างเหนื่อยๆ ปลงๆ ถึงคนที่เป็นต้นเหตุทำให้ฉันเป็นแบบนี้ ก็จริงอย่างที่ขวัญมันว่านั่นแหละค่ะตั้งแต่ฉันพักรักษาตัวที่นี่เขาก็ไม่เคยมาดูดำดูดีเลยซึ่งมันก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรถ้าเขามาสิถึงจะแปลก "ไม่มาดูไม่ว่าแต่ก็ไม่ควรไปมีซัมติงอะไรกับผู้หญิงคนอื่นตอนที่เมียนอนโรงพยาบาลปะ...เลวจริงๆ" "มะ...มึงว่าไงนะ" ฉันถามขวัญออกไปหลังจากที่ได้ยินมันพูดแบบนั้นออกมา "อ่ะ...ดูซะจะคิดได้แล้วเดินออกมาจากผู้ชายสารเลวคนนี้ซักที" ฉันหยิบมือถือที่

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม