[ มัดหมี่ ]
“แฮก แฮก แฮก” เสียงเหนื่อยหอบของฉันดังขึ้นเมื่อมือใหญ่ของคนตรงหน้าปล่อยศีรษะของฉันให้เป็นอิสระ ร่างกำยำหยัดกายขึ้นเต็มความสูงก่อนจะฉุดตัวฉันที่นั่งหายใจหอบถี่อยู่กับพื้นลุกขึ้นมานั่งแทนที่เขาบนโซฟา
ตุบ!
“ปะ ปู่ ดะเดี๋ยวก่อน…” ฉันร้องท้วงคนตรงหน้าด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกักเมื่อจู่ ๆ ก็รู้สึกกลัวขึ้นมา
“เธอเป็นคนเรียกร้องเองนะอย่าลืม…” เจ้าของแววตาดุดันเอ่ยบอกก่อนจะคุกเข่าลงตรงหน้า การกระทำของเขาสร้างความตกใจให้ฉันไม่น้อย กระทั่งมือใหญ่ทั้งสองจับเรียวขาฉันแยกออกจากกันถึงได้รู้ว่า…
“ปะ ปู่ ดะเดี๋ยวก่อน อ๊าา” ฉันร้องท้วงพลางบิดตัวไปมาเมื่อใบหน้าคมคายของคนตรงหน้าซุกไซ้ไปมาตามหว่างขา ริมฝีปากหนาทาบจูบลงตามต้นขาทั้งสองขาสลับกันไปมาทั้งยังขบเม้มฝากรอยแดงทิ้งไว้จนสองขาของฉันสั่นระริก
“อื้อ ปะปู่ อ๊าา” สัมผัสวาบหวามเสียวซ่านจากริมฝีปากหนาทาบจูบลงมาซ้ำ ๆ ก่อนจะลากไล้ปลายลิ้นสากไปมาตามต้
