[ มัดหมี่ ]
“สีหน้าแกไม่ค่อยดีเลยนะ ตั้งแต่เช้าแล้ว” มะนาวเอ่ยถามขณะที่เรากำลังเดินออกมาจากตึกคณะพร้อมกัน
“แกเป็นอะไรหรือเปล่า ทะเลาะกับแฟนมาเหรอ” เพื่อนรักถามต่อด้วยสายตาเป็นห่วง
“เปล่า เมื่อคืนฉันนอนดึกน่ะ แกก็รู้ว่าเรามีงานต้องส่งตั้งเยอะจะเอาเวลาที่ไหนไปนอน” ฉันปั้นคำโกหกตอบเพื่อนรักไป ถ้าจะบอกว่ามีคนทำให้ฉันหงุดหงิดตั้งแต่เช้าเพราะทำบางเรื่องค้างไว้คงโดนนางล้อแน่ ๆ
“งั้นก็แล้วไป ฉันเองก็งานเยอะเหมือนกัน ว่าแต่พี่คนนั้นเขาย้ายมาอยู่กับแกเลยใช่ไหมหรือแค่ไป ๆ มา ๆ” เพื่อนรักถามต่อ
“ตอนนี้ก็อยู่ด้วยกันแล้ว แกก็รู้นี่ว่าฉันกับเขาหมั้นกันแล้ว” ฉันตอบเพื่อนรักถึงแม้ว่าประโยคหลังจะไม่ใช่ก็ตาม
เราสองคนรู้ดีว่าที่อยู่ด้วยกันทุกวันนี้เพราะอะไร แต่ถ้าจะให้บอกความจริงไปก็คงไม่มีใครเชื่อ เอาเป็นว่าให้ทุกคนเข้าใจอย่างที่ปู่บอกก็ดีแล้ว
“ฉันไม่ค่อยได้ไปหาแกเลย อยู่บ้านข้างกันก็จริงแต่พอกลับเข้า
