Sheke & Lastneem
7
ร่างหนาตื่นขึ้นมาในช่วงสายของวัน กวาดสายตามองไปทั่วห้องก่อนจะมาหยุดที่ร่างบางที่ตอนนี้กำลังนอนกอดเขาอยู่อย่างแนบแน่น เนื้อขาวๆ ของเธอเป็นรอยแดงไปหมด ตัวก็อุ่นขึ้นแล้วหลังจากที่เมื่อคืนเธอตัวร้อน ใบหน้าหล่อใสยิ้มมุมปาก มองเธอที่ค่อยๆ ขยับตัวไปมา ใบหน้าหวานเงยหน้าสบตากับเชค และเบือนหน้าหนีเขาทันที กระเด้งตัวออกจากร่างของเขาอย่างรวดเร็ว
“หายป่วยแล้วนะ...”
“...”
“โดนผมฉีดยาไปสองรอบ ไข้หายไปราวกับไม่ได้ป่วยเลยสักนิด” ลาสนีมไม่พูดอะไรนอนหันหลังอยู่แบบนั้น จนเชคขมวดคิ้วอย่างหงุดหงิด
“นี่ พูดอะไรหน่อยสิครับ จริงสิผมหิวแล้ว ลงไปทำอะไรให้กินหน่อยได้ไหม?”
“...”
“หึ ถ้าขืนยังเงียบอยู่แบบนี้นะ โดนจัดทั้งวันแน่”
พรึ่บ!! ร่างเล็กลุกขึ้นทันทีดึงผ้าห่มมาคลุมตัวและตรงเข้าห้องน้ำไป ทำให้เชคได้แต่ยิ้มอย่างสบายใจ กวาดสายตามองห้องของเธอให้ชัดอีกครั้ง ห้องของลาสนีมเป็นสีฟ้าอ่อน มีรูป
