-บ้านเอกอนันต์-
“นิริน” นับดาวทักทายลูกสาวคนเล็กที่เพิ่งเดินเข้ามาในบ้านด้วยความประหลาดใจ “หนูกลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่ ทำไมไม่เห็นโทรบอกแม่ก่อนเลย”
“อยากมาเซอร์ไพรส์น่ะค่ะ” นิรินคลี่ยิ้มบางก่อนจะเดินเข้าไปสวมกอดผู้เป็นแม่ด้วยความคิดถึง
“หนูหิวไหมคะ กินอะไรมาหรือยัง?”
“ยังไม่หิวค่ะแม่ พอดีว่ากินข้าวมาแล้ว”
“งั้นหนูไปนั่งรอที่ห้องนั่งเล่นนะคะ คุณพ่อกำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่พอดี เดี๋ยวแม่เอาของว่างกับน้ำผลไม้เย็นๆ ไปให้”
“ขอบคุณค่ะ” เธอหอมแก้มของแม่เบาๆ ต่อให้เจอเรื่องราวที่แย่ขนาดไหนแต่ยังมีครอบครัวเป็นเซฟโซนที่ดีทำให้รู้สึกอบอุ่นและปลอดภัยอยู่ทุกครั้ง
“คุณพ่อ”
“หนูมาตั้งแต่เมื่อไหร่?” ภาคินละสายตาจากสิ่งของตรงหน้า แล้วเงยหน้าขึ้นไปมองลูกสาวด้วยความรู้สึกประหลาดใจไม่แพ้กัน
“หนูเพิ่งมาถึงค่ะ”
“มาให้พ่อกอดหน่อย” นิรินรีบเดินเข้าไปกอดผู้เป็นพ่อด้วยความคิดถึงเช่นเดียวกัน “จะมาทำไมไม่บอกเด
