ตอนที่ 3 สอนงานเลขา

1197 คำ
"ว่าแล้วก็ขอได้ไหมคะ" เสียงแหบพล่ากระซิบข้างหูเหมือนเป็นประโยคเรียกสติให้คะนิ้งจนคะนิ้งเองรีบถอยตัวหนี "หมายถึงอะไรของคุณ" "ขอทำได้ไหม" "ไม่ค่ะ ฉันขอปฏิเสธ ถ้าจะให้มาทำแบบนี้ ฉันยอมไม่ทำงานแล้วก็ได้ จะไปหางานใหม่เอง" "หนูกลัวอะไรฉันนักหนาถึงได้ปฏิเสธกันทุกครั้ง" สิงหาผละหน้าออกจากซอกคอขาวเนียนมาพูดกับเธอด้วยน้ำเสียงเข้มปนหงุดหงิด "คุณชอบทำแรงๆ ฉันบอกทุกครั้งว่าไม่ชอบแต่คุณทำแบบนั้นทุกครั้ง ทำทั้งคืนจนฉันลุกไม่ไหว" "แต่หนูก็ชอบมัน ฉันไม่เห็นว่าจะมีสักครั้งที่หนูไม่ชอบ" "แต่มันหมดแรง คุณทำรอยเต็มตัวจนฉันใช้ชีวิตลำบาก จริงๆ เด็กคุณก็น่าจะมี คุณปล่อยฉันไม่ได้เหรอคะ ไว้เราเจอกันเป็นครั้งคราวก็ได้ อย่ามามีพันธะอะไรแบบนี้เลย" "หนูไม่มีสิทธิ์ออกไปตั้งแต่เดินเข้ามาหาฉันถึงในห้องแล้ว" "ฉันมาสมัครงานของตัวเอง ไม่ได้คิดว่าจะมาเจอคุณนี่" "เจอผัวเก่าแล้วมันไม่ดีตรงไหน" "คู่นอนเก่าไม่ใช่ผัวเก่า" "มันก็ไม่ได้ต่างอะไรหรอกคนสวย จุดจบมันก็โดนฉันกระแทกเหมือนกัน" "..." "ยังไงก็เถอะ ตอนนี้หนูก็อยู่ในสถานะเลขาของฉัน อย่าปฏิเสธ ทำตัวให้เชื่อง เชื่อฟังฉันแล้วฉันจะใจดีด้วย" "ฉันก็ต้องยอมใช่ไหม" "ถ้าไม่ได้มีสิทธิ์ปฏิเสธก็ใช่ค่ะ หนูต้องยอม" "ค่ะ งั้นก็ตกลงแต่ตอนนี้ช่วยปล่อยฉันด้วย" "ปล่อย?" "ฉันจะกลับ เริ่มงานวันแรกพรุ่งนี้ไม่ใช่วันนี้" "โอเค งั้นวันนี้ก็ต้องสอนงานก่อนสิใช่ไหม" "คุณสิงหา" เสียงหวานพูดดุคนที่ยืนอยู่ระหว่างขา แค่พูดกวนเธอไม่พอ ยังใช้มือบีบไปที่เอวเธอแรงจนเธอรู้สึกปวด..แล้วแบบนี้จะให้เต็มใจเป็นเด็กเขาได้ยังไง รสนิยมต่างกัน จะให้อยู่ด้วยกันมันก็ยาก "พิม เข้ามา" สิงหาเอ่ยเรียกเลขาสาวของตัวเองกลับเข้ามาในห้องอีกครั้ง พิมที่เดินเข้ามาเห็นท่าที่สิงหากอดเอวเธออยู่บนโต๊ะ ก็มองมาด้วยสีหน้าไม่พอใจ "มีอะไรคะ หรือแค่สอนงานก็ไม่ได้เรื่องแล้ว" "วันนี้เธอกลับไปพัก ฉันจะลงไปคุยงานกับคะนิ้งเอง" "แต่คุณสิงหาคะ แขกที่คุยคืนนี้เป็นแขกวีไอพี ถ้าให้เด็กไม่มีประสบการณ์ไปรับหน้าแบบนี้ คาสิโนมันจะไม่เสียหายเหรอคะ" "ฉันก็จะลงไปด้วย ไม่ได้ให้คะนิ้งลงไปคนเดียว จะได้ถือโอกาสสอนงานไปด้วย" "งั้นให้พิมอยู่ด้วยเถอะค่ะ เด็กบริการแบบนี้ไม่ได้เรื่องหรอก" ประโยคของพิมทำให้สิงหาถอนหายใจออกมาด้วยความรำคาญ "ต้องให้ฉันพูดกี่รอบหรือต้องให้ไล่เธอออก คะนิ้งถึงจะทำงานได้" "งั้นถ้าผู้หญิงคนนี้ทำอะไรผิดพลาด โทรมาหาพิมได้ตลอดนะคะ พิมจะรีบมาจัดการให้" พิมพูดจบก็โน้มหน้าให้สิงหาพอประมาณ ก่อนจะเดินออกจากห้องไป "ดูหวงกันเกินเลขาดีนะคะ" "หึงคู่นอนเก่าไม่ได้รู้ไหม อ่า..หรือถ้าจะหึงก็นอนให้ฉันกระแทกเล่นสักทีสองที แล้วฉันจะยอม" "ไม่..ไม่ได้หึง" "หึ" เสียงเข้มเค้นหัวเราะในลำคอเบาๆ ก่อนจะอุ้มตัวคะนิ้งลงมาจากโต๊ะแล้วเดินอ้อมไปหยิบเสื้อคลุมของตัวเองที่เก้าอี้มาคลุมตัวคะนิ้งเอาไว้ "เดี๋ยวต้องคุยกับแขกวีไอพี ใส่เสื้อฉันคลุมเอาไว้จะได้ดูเหมือนเลขาขึ้นมาหน่อย ไม่ใช่แค่เด็กบริการ" "งั้นทำไมไม่ให้คนของคุณไปคุยเอง เด็กบริการมันก็คือเด็กบริการ จะมายกให้เป็นเลขาทำไม" "นั่นสิ ยกขึ้นมาทำไม ฉันว่าฉันก็บอกหนูไปแล้วไม่ใช่หรอ" "..." "ไปกันค่ะคุณเลขา" พูดจบสิงหาก็โอบเอวเธอพาเดินออกจากห้องตรงไปที่ลิฟต์ ลิฟต์ลงมาถึงชั้นวีไอพี ทันทีที่ลิฟต์เปิดออกคะนิ้งก็กวาดสายตามองไปรอบๆ ในชั้นมีแต่แขกที่ดูมีเงิน มีอำนาจอยู่เต็มไปหมดแถมแขกหลายคนยังพากันส่งสายตามองมาที่เธอเป็นตาเดียวกันจนคะนิ้งเองต้องพยายามเดินเข้าหาแผ่นหลังแกร่งให้ตัวติดกับสิงหาที่สุดเท่าที่จะทำได้เพื่อจะหลบสายตาจากคนพวกนั้น ปึก! ขาแกร่งหยุดกะทันหันทำคะนิ้งเองชนเข้ากับแผ่นหลังกว้างเข้าอย่างจัง "หึ" ตามด้วยเสียงหัวเราะของสิงหาที่ดังมาให้เธอได้ยิน ก่อนจะหันหน้ากลับมามองเธอ "ถ้าจะตัวติดฉันขนาดนี้ ให้ฉันอุ้มหนูเดินเลยไหมคะ" "คุณพาฉันมาทำอะไร มีแต่คนน่ากลัวๆ" "ไม่มีใครทำอะไรหนูได้หรอกค่ะคนเก่ง ตราบใดที่ผัวเก่าหนูยืนอยู่ตรงนี้น่ะ เลิกกังวล ทำตัวสบายๆ" ร่างแกร่งโน้มตัวลงมาพูดข้างๆ ใบหูเธอ คะนิ้งเองได้ยินแล้วถึงถอนหายใจออกมา..ใครจะมันจะทำตัวสบายๆ ได้ หันไปทางไหนก็เจอแต่คนน่ากลัวเต็มไปหมด ตัวเองอยู่มาจนชินก็พูดง่ายสิ "สวัสดีครับคุณสิงหา ผมรู้สึกเป็นเกียรติมากที่คุณอุตส่าห์ลงมาคุยด้วยตัวเอง" เสียงจากเสี่ยดูมีอายุคนนึงเดินเข้ามายกมือสวัสดีคุณสิงหา ก่อนจะมองมาที่เธอ "แล้วนี่ใครเหรอครับ" "เลขาผมครับ" "อ่า เข้าใจว่าคุณพิมคือเลขาคุณซะอีก" "พิมก็ใช่ครับ อันนี้เลขาคนใหม่" "ชื่ออะไรละหนู" เสี่ยตรงหน้าหันมาถามคะนิ้งด้วยน้ำเสียงที่อ่อนลง คะนิ้งเองก็กำลังจะอ้าปากตอบไปตามมารยาทแต่ดันโดนใครบางคนพูดแทรกขึ้นมาก่อน "ผมคิดว่าชื่อเลขาผมมันไม่น่าจะเกี่ยวกับงานที่จะคุยวันนี้นะครับ" "ฮ่าๆ..ผมก็แค่ถามไว้ เผื่อขอมาบริการส่วนตัวน่ะครับ ตอนคุณพิมก็บริการดี คิดว่าหนูคนนี้ก็คงโดนเทรนมาบริการได้ดีเหมือนกัน ถึงได้เป็นเลขาคุณสิงหาได้" "ไม่เหมือนครับ" "ครับ?" "เอาเป็นว่าคนนี้ไม่รับบริการใครทั้งนั้นนอกจากผัวตัวเอง หวังว่าคุณศักดาจะเข้าใจที่ผมพูดนะครับ" สิงหาพูดขึ้นมาด้วยสีหน้าเรียบนิ่งเน้นคำว่าผัวตัวเองดังจนคะนิ้งเองสะดุ้ง ก่อนจะใช้มือโอบเอวเธอเข้าหาตัวจนเสี่ยตรงหน้าที่เห็นชะงักไป "อ่าครับ งั้นเข้าไปคุยงานกันเลยดีกว่าครับ" พูดจบ เสี่ยก็รีบเดินเข้าห้องวีไอพีไปทันที สิงหาเองถึงได้รั้งเอวพาเธอเดินตามไป
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม