เค้าเรียกหลงจนโงหัวไม่ขึ้น

1893 คำ

ธนินไม่เคยรู้สึกหลงใหลในใครหรืออะไรได้ขนาดนี้มาก่อน แต่กับเจน ทุกอย่างดูเหมือนจะเปลี่ยนไป เขารู้สึกถึงความหิวกระหายที่ทวีคูณขึ้นเรื่อยๆ ทุกครั้งที่เขาได้สัมผัสเธอ มันเหมือนกับการที่ไม่เคยอิ่มไม่เคยพอ แม้จะได้อยู่ใกล้ชิดเธอทุกครั้ง แต่ความรู้สึกนี้กลับยิ่งเพิ่มพูนขึ้น เขาไม่สามารถหยุดได้ เจนคือทุกสิ่งทุกอย่างที่เขาต้องการ ความต้องการนั้นเหมือนกระแสน้ำที่ไม่สามารถหยุดยั้งได้ เขาพุ่งไปข้างหน้าอีกครั้งในขณะที่ร่างของเธอห่อหุ้มเขาอย่างแนบแน่น ทุกการสัมผัสเหมือนกับการเติมเต็มที่ไม่มีวันพอ ธนินรู้ดีว่าครั้งนี้มันไม่เหมือนครั้งไหน ทุกครั้งที่เขาจูบเธอ ทุกครั้งที่เขาสัมผัสเธอ เขากลับยิ่งต้องการเธอมากขึ้น ไม่เคยรู้สึกอิ่มจนกว่าเขาจะมีเธอในทุกๆ ทาง ธนินค่อยๆ ผ่อนร่างของเจนลงอย่างระมัดระวัง ก่อนที่จะก้มลงหาอกใหญ่ของเธอ มือของเขาเลื่อนมาประคองร่างของเธอให้มั่นคง ในขณะที่ปากของเขาจูบที่เนื้ออ่อนและเนี

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม