“คัพดีซะด้วย อย่างนี้สิมันส์มือหน่อย” คาเรนเอ่ยพูดไปก็กวาดสายตามองอย่างโลมเลียร่างบาง
“อย่าทำอะไรฉันเลยนะคะ ”รินลดาเอ่ยพูดออกไปด้วยน้ำเสียงอ่อน เพราะตอนนี้เธอเริ่มจะกลัวชายคนนี้จริงๆเข้าแล้ว เมื่อเขากำลังจะถอดเสื้อผ้าของเธอแถมยังมัดมือของเธอไว้อีก
“เมื่อกี้เธอยังปากเก่งอยู่เลยนิ เอาสิ ต่อต้านฉันแบบเมื่อกี้สิ เอากระเป๋ามาตบหน้าฉันอีกสิ” คาเรนเอ่ยพูดก็จ้องมองร่างบางอย่างไม่วางตา ผู้หญิงคนนี้ทำให้เขาเจ็บ เขาก็จะทำให้เธอเจ็บเหมือนที่เขาเจ็บ คาเรนคิดไปด้วยสติที่มึนเมา
“ฉันขอโทษ ฉันไม่ได้ตั้งใจ คุณอย่าทำอะไรฉันเลยนะ” รินลดายังคงอ้อนวอนชายตรงหน้าที่นั่งควบเธออยู่อย่างไม่ลดละ
“มันสายไปแล้วล่ะ ในเมื่อเธอถูกส่งมาบำเรอให้ฉัน ฉันก็จะเอาเธอให้สมกับราคา” คาเรนเอ่ยพูดก็เอามือกระชากชุดเดรสสีแดงของเธอลงไปกองที่เอว
“อย่านะ ไอ้เลว ปล่อยฉันนะ” รินลดาเปล่งเสียงด่าออกไปอย่างไม่ยอม พร้อมกับเอามือที่ถูกมัดไว
