วันเวลามักผ่านไปเร็วเสมอเพราะอีกสามวันจะถึงวันแต่งงานของปุณและคุณติณณ์ซึ่งปุณยังคงนั่งทำงานโดยไม่ทุกข์ไม่ร้องหรือเข้าคอสเจ้าสาวแต่อย่างใด ด้วยงานด่วนที่รีบทำให้เธอต้องเคลียร์งานให้เสร็จก่อนบินกลับไปบ้านที่เชียงใหม่ของตัวเอง คนภายในออฟฟิศไม่มีใครสงสัยอะไรแม้แต่น้อยความลับยังคงถูกปิดเอาไว้เงียบไม่ได้แพร่งพรายแต่อย่างใด
“ปุณ เข้ามาพบผมที่ห้องหน่อย”
“ค่ะ” ร่างอรชรของปุณเดินเข้าไปในห้องทำงานของท่านรองอย่างรวดเร็ว ภายในห้องทำงานที่เงียบบวกกับใบหน้าบึ้งตึงของท่านรองที่นั่งประจำอยู่ที่โต๊ะทำงานของเขา
“คุณติณณ์มีอะไรรึเปล่าคะ”
“ทำไมคุณยังมาทำงานอีก”
“คะ” เธองุนงงกับประโยคคำพูดของคุณติณณ์ ถ้าเธอไม่มาทำงานแล้วจะให้เธอทำอะไรความสงสัยเกิดขึ้นภายในใจของเธอ เพราะเดี๋ยวนี้เธอไม่สามารถรู้ใจคุณติณณ์ได้เลยว่าเขาคิดอะไรอยู่แม้แต่อารมณ์ที่เธอยังไม่สามารถจับทางได้
“ผมถามว่าคุณไม่ไปเข้าสปาหรือทำเล็บ เหมือน
