สนามบินภูเก็ต..
เพลงจันทร์พยายามมองหารถที่ติดสติกเกอร์ ‘ดิคลาสเซ่’ ซึ่งเป็นรถที่มารับเธอไปยังโรงแรม ตอนแรกหญิงสาวคิดว่าคีรีจะเดินทางมาพร้อมกัน แต่เขากลับบอกว่าจะมาถึงที่นี่ก่อนการประชุมเพียงครึ่งชั่วโมง ถ้านับเวลาเดินทางจากสนามบินไปยังโรงแรมด้วยก็คงจะถึงเวลาประชุมแบบเป๊ะๆ จึงให้เธอมาเตรียมการประชุมก่อน ไฟลท์กลับก็ทันทีที่ประชุมเสร็จ เพลงจันทร์ไม่เข้าใจว่าเขาจะรีบอะไรนักหนา
“สวัสดีครับ เลขาฯ ท่านประธานคีรีใช่ไหมครับ”
ชายหนุ่มในชุดเครื่องแบบพนักงานแบบเดียวกันกับที่เธอเห็นที่โรงแรมสาขากรุงเทพฯ เป๊ะๆ
“ใช่ค่ะ”
“งั้นเชิญทางนี้เลยครับ ผมมีหน้าที่มารับคุณไปที่โรงแรมตามคำสั่งของท่านประธาน”
ชายหนุ่มคนดังกล่าวพูดจบ จึงเดินนำเธอไปยังรถซึ่งจอดอยู่ไม่ไกลจากจุดที่เธออยู่
ใช้เวลาเดินทางประมาณยี่สิบนาทีก็ถึงจุดหมายคือโรงแรมดิคลาสเซ่สาขาภูเก็ต เพลงจันทร์อดตื่นเต้นไปกับความหรูหราแบบเว่อร์วังอลังการข
