ห้องตรวจของหมออัลม่า
จากัวร์เข้ามาในห้องตรวจด้วยความรวดเร็ว. เพียงแค่ลับตาทุกคนด้านนอก เขาก็จัดการหอมเธอทันที โดยมือประคอใบหน้าของเธอเอาไว้
ฟอด! ๆๆๆๆๆๆๆ ปากที่เป็นรอยชกของเซเลอร์ หอมหน้าผากย้ำๆสองทีแรงๆเพื่อลงโทษ แก้มอีกแรงๆ เปลือกตาอีกแรงๆจนแทบลูกตาหลุดติดปากของเขาออกมา จมูกอีก แก้มอีกข้าง และสุดท้ายจุ๊บปากเบาๆ อัลม่ามองการกระทำของเขาด้วยความตกใจ จากัวร์ไม่หนำใจเขาก้มลงไปหาริมฝีปากอีกรอบพร้อมกับเริ่มบดขยี้ปากของอัลม่าแรงๆ
" อื้อออออ " อัลม่าครางประท้วง มือของเธอพยายามดันอกแกร่งและใบหน้าที่เป็นรอยฟกช้ำออกให้ห่าง จากัวร์ไม่สนใย เพราะความคิดถึงมีมากล้น
" อื้ออออออ" จากัวร์ครางอู้อี้ในลำคอเพื่อบอกให้เธอเปิดปากออก เขาดันร่างของอัลม่าไปี่เตียงคนไข้ เขาดันตัวนั่งที่ขอบเตียงพลางดึงเธอมายืนตรงกลางหว่างขาของเขา ปากของเขายังไม่ยอมปล่อยปากของเธอเป็นอิสระเลย
" อื้มมมมม " อัลม่าเริ่มครางประท้ว
